UMUT

K A R G A

Canlarım, bölümün gelmesi uzun sürdü biliyorum ama son günlerde yaşanan olaylar beni baya etkiledi ve içimden yazmak gelmedi. O yüzden şimdi zaman buldum ve bölümün bir kısmını şimdi paylaşıyorum. Diğeri yarın sabah eklenecek. ❤️

_____________________

Kendime geldiğimde elim başıma gitti. Etrafı seçemediğim için gözlerimi kırpıştırdım. Arabanın içinde oturuyordum. Yerimde kıpırdandığımda Aden gözlerini yoldan alıp ifadesiz bakışlarını üzerime kenetledi.

Hafızamı yokladım ve en son kaldırımda oturup ağladığımı hatırladım. Yaşadıklarım aklıma geldiğinde içimdeki patlamayı bekleyen volkan kendini gösterdi ve sinirle soludum. Alkım'ın sözleri kafamda yankılanmaya başladı.

"Kızı paylaşabiliriz."

"Bir fahişeyi bu kadar sahipleneceğini bilemedim."

Gözlerimi yumdum ve derin bir nefes aldım. Aldığım keskin alkol kokusu yüzümü buruşturmama sebep oldu.

"Senden nefret ediyorum." Diye fısıldadım ve başımda hissettiğim ağrıyla geriye yaslandım. Gözlerini birkaç saniye üzerimde bıraktıktan sonra tekrar önüne döndü.

Ani bir hareketle direksiyonu daha sıkı kavradı ve hızlandı. Geriye sinerken koltuğun derisini tırnakladım.

"Sarhoşsun. İkimizide öldüreceksin!" Diye bağırdım. Belkide tek kurtuluşum bu olurdu.

"Beni düşünme." Diye bağırdı sinirle.

"Ben kendimi düşünüyorum zaten."

Midemin bulandığını hissettiğimde gözlerimi bir an için yumdum. Bir yola saptıktan sonra arabayı ani bir hareketle durdurdu. cama yapışmamak için zar zor tutunduktan sonra elim kapıya gitti. Kapıyı açtım ve dışarı çıkıp sakinleşmek için derin nefes alıp verdim. Etrafa bakındığımda bizden başka kimsenin olmadığını fark ettim.
Arkamızda duran korumalar hariç.

Bağırsam birisi duyar mıydı? Belkide en kolayı kendimi bu uçurumdan aşağı atmaktı.

Sinirle homurdandım ve eğilip ayağımdaki ayakkabıları çıkardım. Arkamı döndüğümde Aden bir elinde viski şişesiyle kaputun önünde duruyordu.

Kuvvetli esen rüzgarı hissettiğimde kollarımla kendimi sardım ve Aden'ın yanına yürüyüp kaputun üstüne oturdum.

"Sakın bir daha sınırlarını zorlama."

Tenime değen nefesini hissettiğimde ona döndüm. Aldığım keskin alkol kokusu yutkunmama sebep oldu.

"Bir daha." Diye mırıldandım yakınlığımızdan rahatsız olduğum için uzaklaştığımda. "Sakın beni Ceylinle tehdit etme."

İçki şişesini başına diktikten sonra gözlerini ufka çevirdi. Ay ışığı koyu kahve gözlerine yansıyordu.

"Ne yapacağımı senden öğrenecek değilim."

Bu adam kendini ne sanıyordu? Beni zorla yanında tutuyor olabilirdi ama bu istediği herşeyi yapacağım anlamına gelmiyordu.