The Nanny and the Manny ✔️

7. ✔️

(Boven in foto Brandon)
Summer Evans
'Piew piew dadudadum.'

Ik kauw met moeite verder op mijn kauwgom terwijl die stomme dubstep, smash, weet ik veel wat aanstaat.

Ik snap niet dat mensen dit muziek kunnen noemen. Ik bedoel je drukt een paar knopjes in en je hebt een nummer. Dat kan toch iedereen.

'Tyler.'

Tyler trommelt hard op het stuur en zet de muziek een standje harder.
En natuurlijk negeert hij mij.
Ik werp een blik naar achteren.
Brandon zit vrolijk mee te doen en Chelsea staart vaag uit het raam.

'Tyler.'

Tyler draait zijn raam open. En negeert mij compleet.
'Tyler!'

'Huh wat? Had je het tegen mij?'
'Heet er dan iemand anders Tyler.'
Tyler rolt met zijn ogen en richt zijn blik weer op de weg.

'Zou de muziek misschien wat zachter mogen?' Schreeuw ik om boven de muziek uit te kunnen komen.
'Zachter?'
'Ja zachter.'

'Je weet toch dat ik nu de muziek mag bepalen.'
'Helaas wel. Maar dat betekend niet het volume.'

Ik draai de knop omlaag zodat wij niet meer hoeven te schreeuwen.
Tyler draait hem weer in een slag omhoog.

Ik werp een geïrriteerde blik op hem en draai de knop weer omlaag.
'Zachter!' Sis ik

Tyler draait de knop weer omhoog zonder zijn blik af te wenden van de weg.

'Harder.'
'Zachter.'
'Harder!'
'Zachter!!'
'Harder!!!!'

Ik doe nog een laatste ruk aan de knop. De knop valt van het ding waar het op moet zitten af.

Met open mond staar ik ernaar.

O my god! Ik heb net de volume knop van de radio van mevrouw en meneer Roden kapot gemaakt.
O
My
God!

Goed gedaan Summer

'Goed gedaan blondie.'
'Ik ben geen blondie.'
'Dan moet je echt toch een keer in de spiegel kijken.'

Zuchtend laat ik mezelf terug vallen in de stoel.
Die jongen is gewoon kansloos!

#

Ik slurp mijn spaghetti op terwijl ik wacht op het geluid dat de deur opengaat en ik tegen meneer en mevrouw moet zeggen wat ik heb gedaan.

Naja wat Tyler en ik hebben gedaan.
En nee niet op die manier als je er zo overdacht.
Al hoewel de enige die zo denkt is mijn beste vriendin.

Ik hoor een piepje door de kamer galmen gevolgd door nog een piepje.
Tyler en ik kijken allebei naar onze telefoon want blijkbaar kregen wij een berichtje.
Tegelijk.

Naja ik eerder. Want mijn mobiel ging eerder af. Just saying.

Beste Nanny en Manny wij zullen helaas nog een paar dagen hier moeten blijven. Wij zullen zo spoedig mogelijk terug komen.
Groetjes,
Meneer en Mevrouw Roden.

Owh...
Dat betekend dat ik safe ben! Ik wordt niet ontslagen.

Nog niet

Nee gewoon NIET. Want het was een ongelukje

Leg dat maar aan hun uit

Wat niet hoeft want ze komen pas over een paar dagen.

Dus moet je het over een paar dagen vertellen.

Ik haat je...

#

'Waar zijn papa en mama.'
Ik trek Chelsea's deken over haar heen en neem plaats naast haar bed.

'Ze komen nog niet terug.'
'Oh'

Chelsea went haar blik af en verbergt haar hoofd in een knuffelbeer.

Ik probeer op een ander onderwerp te komen zodat ze niet verdrietig in slaap valt.

'Wat een mooie beer van wie heb je die gekregen.'
Chelsea kijkt op van haar beer en kijkt mij dan weer aan.

'Ik heb hem gekregen van papa en mama. Toen hadden zij nog tijd voor mij en Brandon. Brandon heeft er ook een. Alleen die van hem heeft een blauw strikje en de mijne een roze.'

Ik kruip naast Chelsea in bed.
Zij slaat haar kleine armpjes om mij heen.
Ik voel wat nats op mijn shirt vallen.

Huilt zij nou?

Natuurlijk huilt ze!

Ik trek haar wat dichter tegen mij aan.

'Ik mis ze zo erg.' Snikt zij.
'Vroeger hadden ze tijd voor mij en Brandon, maar sinds papa zo zo groot bedrijf he- heeft gekregen is alles veranderd. Ze zijn er nooit.'

'Het komt wel goed.' Ik wrijf geruststellend over haar rug.

'Ik moet je wat vertellen.'
'Wat is het lieverd.'
'Ze komen pas over een paar weken terug. Dat doen ze altijd bij nieuwe Nanny's.'

Ik zucht diep en geef een kus op haar kruin.
'Waar heb je morgen zin in.' Doe ik als poging om het onderwerp alweer te veranderen.

'Ik wil spelen met de playmobil.'
'Playmobil he?'
Haar oogjes lichten weer een beetje op.

Ik veeg een traan van haar wang.
'Ik hou van playmobil. Playmobil is mijn favoriete speelgoed.'
'Mijne ook.' Een waterige maar gemeende glimlach tovert zich op Chelsea's gezicht.

'Wil je bij mij blijven.' Fluistert ze zachtjes.

'Natuurlijk.'
Ik maak het mij comfortabel en trek Chelsea tegen mij aan.
Mijn ogen beginnen al snel zwaar te voelen en voor dat ik het weet beland ik in een diepe slaap.

#

Gapend rek ik mij uit. Chelsea heeft zich om gedraaid en ligt met haar hoofd de andere kant op.

Ik probeer zonder haar wakker te maken het bed uit te komen. Wat nog aardig lukt ook.
Ik sluip naar mijn eigen kamer en ren gelijk naar de badkamer.

8:00
Staat er op de digitale klok.
Tijd voor een douche en daarna voor een ontbijt.

Ik doe mijn kleren uit en stap onder de warme stralen.
Een douche is altijd verfrissend en zorgt ervoor dat je je gedachtes weer in controle hebt.

Ik was mijn haar.
Spoel de shampoo uit.
En helaas moet ik uiteindelijk de douche uit doen.
Met tegenzin draai ik de douche uit.

Ik sla een handdoek om mezelf heen en check mezelf even in de spiegel.
Mijn haren hangen nat langs mijn gezicht en ik heb rode wangetjes van de warmte.

Opeens komt er iemand de badkamer binnenstormen.
'Tyler!' Schreeuw ik.

Tyler komt tot stilstand en bekijkt mij voor de zoveelste keer.
Shit! Ik sta alleen in een handdoek.

Ik trek de handdoek strakker tegen mij aan zodra Tyler langzamer dichterbij komt.

'Goodmorning Blondie.'
'Zou je voortaan kunnen kloppen ik had net zo goed naakt kunnen zijn.'
'Ik zou dat niet erg vinden.'

Tyler bijt sexy op zijn lip en geeft mij een knipoog.
'Ik wil graag een warm broodje als ik klaar ben met douchen.'

Hij glimlacht naar mij en begint dan met zijn shirt uit doen.
Wow stop!
Tyler kijkt mij grijnzend, met een ontbloot boven lichaam, aan.

'Ik ga dus geen ontbijt voor jou maken.'
Tyler legt langzaam zijn hand op zijn broek en maakt aanstalten om zijn broek omlaag te trekken.

'Okay! Ik ga er maar is vandoor.'
Ik bedek mijn ogen en wil naar mijn kamer lopen als ik word tegen gehouden door een hand om mijn middel.

'Van mij mag je best blijven kijken hoor.'
'Nee bedankt.'
Ik ruk mezelf los en ren mijn kamer in.
Ik heb maar 1 woord hiervoor.
Ieuw.