The Nanny and the Manny ✔️

14.

Summer Evans

Geïrriteerd sla ik de deken over mijn hoofd heen.
Nadat ik mijn hand had gesneden en Tyler alles had opgeruimd. Is hij blijkbaar weer naar zijn slachtoffer toe gegaan en ik mag lekker mee genieten van hun plezier.

Ik gooi met mijn kussen richting de badkamer deur. Niet dat dat zou helpen.

Het gekreun van de twee kleuters in de kamer naast mij gaat door. Weer ontstaat er een raar gevoel in mijn maag als ik die twee voor mij zie.

Nu ben ik het zat!
Ik hijs mezelf op en loop via de badkamer naar Tyler zijn deur.

Moet ik kloppen?

Nee dat horen ze toch niet.

Maar ik kan ook niet zo maar naar binnen lopen.

Jawel joh gewoon doen!

Wat? nee! Zometeen zijn ze naakt...

Dat is waar.

Terwijl ik een tweestrijd met mezelf voer heb ik niet door dat het gekreun gestopt is.
Ze zijn eindelijk klaar!

Dan besef ik mij dat de enige redelijke payback is, als ik precies het zelfde terug doe.

Met een pedo face draai ik mij terug om naar mijn bed.
Let's go!

Als een gek begin ik op het bed te springen terwijl ik allemaal kreun geluiden maak.
Tyler staat binnen twee seconden alleen in een boxer in mijn kamer.

'Wat is jou probleem?'
'Wat is jou probleem?' Kaats ik terug.
'Kun je alsjeblieft ophouden met die herrie.'

'Ik?'
'Ja jij.'
Gefrustreerd pak ik mijn laatste kussen en gooi het naar zijn hoofd.

Tyler vangt behendig het kussen en kijkt mij aan met een ben-je-serieus blik.

Ik laat mezelf in kleermakers zit op mijn bed vallen.
Tyler gooit het kussen hard terug waardoor ik zachtjes achteruit deins.

'Ga zitten.'
Ik wijs naar de plek voor mij op het bed.
Tyler neemt rustig plaats voor mij.

'Als jij niet met die bimbo daar hardop dingen gaat staan doen. Dan zal ik niet meer hardop springen op mijn bed.'
'Ik weet niet of ik dat waar kan maken. Sorry Blondie.'

Ik schraap mijn keel duidelijk.
'Ik denk dat ik het verkeerd heb geformuleerd. Jij gaat stoppen met je vieze spelletjes daar binnen en houd je bek behalve als je het zachtjes kan doen zodat ik kan slapen.'

Tyler kijkt mij verward aan, maar herstelt zich snel. Zijn ogen worden donker en zijn blik wordt strak.

'Jij vertelt mij niet wat ik moet doen!' Zegt hij strak.
Diep van binnen zou ik bang moeten worden van de toon waarmee hij dat uitsprak, maar op de een of andere manier doet mijn mond iets anders.

'Volgens mij heb ik dat net toch echt gedaan.'
Tyler springt op mij en sluit mij in tussen het bed en hem.
'Luister Blondie! Ik heb het je al eens duidelijk gemaakt en ik doe het nu weer. Ik kan binnen een seconde ervoor zorgen dat jij je baan kwijt bent. Dus houd je bek.'

Normaal zou ik op dit soort momenten mijn mond moeten houden. Maar ja mijn mond kan vandaag niet normaal doen.
'Je blijft dat wel steeds zeggen, maar ik geloof het niet helemaal! Waarom zou ik jou überhaupt geloven.'
'Blondie.' Zegt hij dreigend.

Alsof ik niets heb gehoord ga ik door met mijn verhaal.
'Ik bedoel hoe denk jij dat jij mij kan ontslaan. Waarom ben jij überhaupt een Manny.'
'Ik zeg het nog een keer.' Zegt hij.
Zijn kaken zitten strak op elkaar en zijn lippen vormen een streep.

'Kijk is naar jezelf! Je hoort hier niet thuis. Je hoort thuis bij een of andere sportschool of business weet ik veel wat. Niet hier!'
Dat was blijkbaar de druppel.

'En nou kappen!' Schreeuwt hij bijna.
Oké misschien ben ik iets te ver gegaan.

'Jij weet helemaal niets over mijn leven!' Zijn stem is schril en emotieloos. Net zoals zijn ogen.
Hij ademt zwaar in en uit.

Dan laat hij zijn hoofd steunen op de mijne. Zijn ademhaling word minder en hij kalmeert weer een beetje.
'Kun je het meisje in mijn kamer wegsturen. Zeg maar dat je iets met mij hebt ofzo. Alsjeblieft.'

Smekend kijkt Tyler mij aan.
Geluidloos knik ik.
Ik weet niet hoe ik moet reageren en ik ben bang dat hij weer zo boos wordt.

Tyler rolt van mij af en gaat uitgebreid in mijn bed liggen. Ik werp nog een laatste blik op hem voor dat ik naar zijn kamer verdwijn.

Het meisje ligt naakt met een deken over zich heen in bed.
'En nou oprotten!'
Verschikt kijkt het meisje mij aan.
'Wie ben jij?' Zegt ze angstig.

'Zijn vriendin!'
Ze trekt een wenkbrauw op en scant dan mijn lichaam.
'Hoe kan jij nou weer zijn vriendin zijn?'

Dat heeft ze net niet gezegd!
'Ik pluk haar kleding van de grond en gooi het de kamer uit.
'Oprotten zei ik toch.'
Twijfelend staat ze op.

Ik sla mijn handen voor mijn ogen zodra ze de deken laat valen.
Als ze de deur dicht heeft gedaan. Loop ik weer terug naar mijn kamer.

Tyler ligt nog steeds in precies dezelfde houding.
'Kun je mijn peuken pakken. Ze liggen in mijn bureau la.' vraagt hij.
'Wat? Nee!'
'Pak mijn tering peuken!' Schreeuwt hij.

Wat een taal gebruik

Een beetje bang voor zijn reactie loop ik naar zijn kamer.
Ik pak het pakje peuken uit zijn bureau la en loop weer naar mijn kamer.
Ik zie Tyler nergens liggen.

'Tyler?'
'Ik ben op het balkon.'

Ik loop naar het balkon.
Tyler trekt gelijk het pakje peuken uit mijn hand en pakt een peuk.

Afwachtend ga ik naast hem zitten.

Tyler Mc Call

Ik neem een hijs van mijn peuk. De kou buiten valt wel mee. Het wordt wel al wat frisser.

Het uitzicht vanaf hier is mooi.
Meestal sta ik op mijn eigen balkon te roken.

Ik ben Summer eigenlijk wel een uitleg verschuldigd na mijn uitbarsting, maar ze ging gewoon te ver.

Waarom stopte ze niet gewoon!
Summer ademt rustig in en uit terwijl ze wacht totdat ik mijn verhaal ga doen.

Ik weet niet eens of ik dit wel met haar wil delen.

Ik neem nog een hijs voordat ik mij eindelijk omdraai naar Summer.

'Ik denk dat ik je wel iets verschuldigd ben.'
Summer zegt niets haar blauwe ogen staren mij aan. Afwachtend op wat ik haar nu ga vertellen.

'Hier komt ti.'

11 jaar geleden toen ik 6 jaar was is mijn vader gestorven. Mijn vader had een groot bedrijf de Mc Calls. Hij verdiende veel. Heel veel. Mijn moeder heeft sinds de dood van mijn vader niet meer met mij gepraat. In de verloop der jaren ben ik op mijn 12de gaan roken en op mijn 14de op mijzelf gaan wonen. Mijn moeder vond het niet erg. Het maakte haar niets uit dat ik nog jong was. Dat ik nog niets wist van de buitenwereld. Het maakte haar niets uit. Mijn hele bestaan maakt haar niets uit...
In ieder geval ik ben rijk. Heel rijk. Mijn moeder heeft mijn vader zijn bedrijf overgenomen samen met haar eigen bedrijf. Ik heb mezelf altijd verteld dat dat de rede is dat zij mij haat, maar ik weet nu wel beter...
In ieder geval mijn moeder wou mij afsnijden. Zodat ik geen geld meer zou krijgen van de familie bedrijven.
Dit zou niet doorgaan als ik ging werken.
Ik kon niets bedenken qua werk dus had mijn moeder mij afgesneden. Ik had geen andere keus dan een deal te sluiten.
Ik zou voor 1 jaar bij haar bedrijf werken. Als mijn jaar erop zit krijg ik mijn geld terug en hoef ik haar nooit meer te zien. Nooit meer