The Nanny and the Manny ✔️

16

Ik rek mijzelf langzaam uit. Rillend trek ik de deken over mij heen.
Wacht waar is Tyler?
Verward tast ik met mijn hand naast mij.
Niets...

Ik hijs mezelf moeizaam omhoog.
'Tyler?'
Ik kreun half terwijl ik opsta.
Gisterenavond na dat verhaal over zijn verleden zijn wij gewoon in slaap gevallen.

Ik pak mijn telefoon om de tijd te checken.
10:00

Shit er de shit shit shit!
De tweeling!
Shit!

Ik hijs mezelf snel in een joggingsbroek en trek een tanktop aan.
Ik storm snel naar beneden waar ik Jack aantref die in de keuken snel een boterham naar binnen propt.

Hij heeft blijkbaar niet door dat ik er sta aangezien hij ongestoord door gaat met ranzig eten.
Als hij alles bij elkaar heeft gepakt wil hij naar buiten lopen waardoor hij bijna tegen mij aanloopt.

'Summer heey.'
'Heey.'
Hij weet zo dat hij nu in de problemen zit.

'Moet jij niet op school zijn?'
'Ik? Wat? Nee joh!' Hij wuift het idee weg en wil langs mij lopen. Zo makkelijk is hij niet van mij af.

'Mag ik er langs ik moet naar school.' Zegt hij.
Ik kijk hem uitdagend aan en blijf staan waar ik sta.
'Laat mij er langs.' Sist hij.

Ik staar hem koppig aan.
'Geez! Summer!'
Geïrriteerd pakt hij mij bij mijn middel vast en duwt mij aan de kant.
Ongestoord loopt hij naar buiten.

'Wij zijn nog lang niet klaar!' Schreeuw ik hem na.
Als antwoord krijg ik een middelvinger.
Wat aardig.
Proef het sarcasme.

Ik maak snel een ontbijt en maak mij klaar om vandaag weer te gaan opruimen. Ik heb Tyler eigenlijk nog niet gezien, maar ik ga er vanuit dat hij de stad in is gegaan ofzo.

Toch wel vervelend dat hij mij alleen heeft achter gelaten. Weer vormt er zich een raar gevoel in mijn maag.
Alsof het niets is wuif ik het weg.

#

Ik hoor opeens een deur dicht slaan.
Met mijn haar in een staart en een bezem in mijn handen loop ik naar beneden.

Tyler staat nonchalant onder aan de trap.
'Waar de hell was jij!'
Ik duw de bezem tegen zijn borst aan.

'Ik ging boodschappen doen.'
Dan pas valt mij de boodschappen tas op die hij vast houdt.
Mijn mond vormt een o terwijl Tyler de boodschappen in de keuken neer legt.

'Jij kookt.' Zegt hij.
O niet alweer deze discussie.
Shut up!

'Jij kookt.'
'Kom op Summer. Ik heb zowat alle avonden gekookt!'
'Behalve gisteren.'
'Behalve gisteren.' Herhaalt hij mij kinderachtig.

Ik draai met mijn ogen.
'Kom nou maar helpen opruimen. We moeten nog 1 verdieping.'
'We?'
'Ja we!'

Ik pak Tyler bij zijn gespierde boven arm vast en trek hem mee naar boven.
'Ik kan best zelf lopen hoor!'
Zuchtend laat ik hem los.

Ik gooi een bezem naar zijn hoofd en ga verder met het schoonmaken van het veel te grootte huis.

#

Ik ben klaar met mijn deel dus ik kom even kijken hoe het met Tyler gaat.
Hij kijkt op van zijn werk zodra hij mij ziet binnen lopen.

'Kom je mij nu ook al controleren?' Vraagt hij.
'Pff niet alles draait om jou.'
Tyler draait zich weer om en gaat verder met het laatste hoopje op vegen.

Aandachtig kijk ik naar zijn handelingen.
'Kan je het zien?'
Abrupt wend ik mijn blik af.
'Mm-mmh.'
Een grijns verschijnt op zijn gezicht.

'Wil je het misschien nog beter zien?'
'Huh?'
Tyler staat behendig op en loopt wat dichterbij.
'N-nee dat h-hoeft niet hoor.'

Tyler zijn grijns wordt nog breder.
Ik neem steeds meer stappen terug terwijl hij steeds maar dichterbij komt.

Met een zachte klap val ik tegen de koude muur aan.
Wow dat klonk hol.

Tyler heeft blijkbaar hetzelfde gehoord want hij klopt nog een keer op de muur.
Weer een hol geluid.
Vreemd...

Verward zoek ik naar een opening.
Ergens beneden of boven of-

'Kijk!' Tyler wijst naar een vierkant op het plafond. Er bungelt een touwtje uit.

Tyler trekt een paar keer aan het touwtje maar er komt geen beweging in.
'Misschien is er een reden voor dat er overheen geschilderd is!' Zeg ik.
Voor dat ik het weet zie ik iets uit het plafond komen. Met een gil spring ik naar achteren.

Een ladder valt naar beneden gevolgd door een enorm kabaal.
'Tyler!' Schreeuw ik uit!
'Wat?'
'Die ladder viel bijna op mij!!'
'Oeps.'

Met open mond staar ik hem aan dit ga je niet menen.
Tyler loopt nieuwsgierig de trap op.
'Tyler! Kom hier!' Sis ik.

Tyler negeert mij compleet.
'Tyler!' Sis ik.
'Summer kom kijken!'
Dit ga je niet menen!

Ik kijk nog een paar keer om mij heen om te kijken of niemand mij ziet.
Twijfelend stap ik de krakende trap op.

Een maal boven aangekomen zie ik Tyler staren naar het tafereel voor zich.
Een dure bank met een flatscreen tv staat tegen de muur aan.

Daar tegenover staat een bar met allemaal flessen drank. Er staan zitzakken en boksen verspreid door de hele kamer. Net een of andere mannen grot.

Tyler springt behendig op de bank en zet gelijk de playstation aan.
'Tyler wat doe je?' Fluister ik.
'Wow Blondie! Relax.'

'Wat nou als iemand ons ziet he? Wat nou als-'
'Wat nou wat.'
'Wat?' Ik snap het niet.
'Dat.' Antwoord hij.

Onbegrijpelijk kijk ik hem aan.
Hij wendt zijn blik af en start een of ander spel op.
'Nog steeds is het niet logisch dat de muur naast ons hol klonk. Ik bedoel wij zijn nu in principe een verdieping hoger.'

Zuchtend zet Tyler zijn spel op pauze.
Hij trekt mij mee naar de bank.
Met een plof kom ik neer.
Mijn been raakt perongeluk Tyler zijn been aan. Een soort warmte trekt door mijn lichaam.

'relax.' Zegt hij.
Hij zet zijn spel weer op play.
Zuchtend kijk ik door de kamer heen er moet hier ergens nog een luik zijn naar beneden. Naar die kamer.

Ik sta weer op om te zoeken naar dat luik.
'Blondie!' Zegt Tyler gefrustreerd.
'Hou is op met dat heen en weer lopen je maakt mij zenuwachtig!'

Zenuwachtig?

Verward kijk ik hem aan.
Tyler trekt mij in een opslag op zijn schoot.
Nu maakt hij mij zenuwachtig.

Hij zet het spel weer op play en gaat ongestoord verder.
Ik span al mijn spieren aan.
'Tyler.'
Geen reactie.
'Misschien kunnen wij beter gaan. Ik bedoel zometeen komt er iemand aan.'

'Doe nou eens rustig.' Fluistert hij in mijn oor.
Geschrokken hou ik mijn adem in.
Hij legt zijn arm om mijn middel heen om mij dichter tegen hem aan te trekken.

Zo stijf als een hark zit ik op zijn schoot.
Summer ontspan!
'Ontspan.' Fluistert hij.

Ik laat mijn adem lopen en laat mezelf dan uiteindelijk tegen Tyler aan leunen.

'Wil je ook een keer?'
Ik knik.
Tyler haalt mij van zijn schoot af en zet mij neer met de afstandsbediening.
Hij staat op en loopt naar de bar om wat te drinken te pakken.

'Wat wil je?'
'Fanta.'
Verbaasd staar ik naar de controller in mijn handen.
Hoe moet dit eigenlijk?

Goed gedaan! Je zegt wel dat je wil maar je snapt er vervolgens helemaal niets van!

Voor alles een eerste keer.

Ik druk op een random knopje zodat het spel weer op play gaat.
Gelijk wordt ik dood geschoten.
Wat?

Ik hoor Tyler achter mij grinniken.
'Is niet grappig.' Mompel ik.
Tyler neemt naast mij plaats en geeft mij mijn fanta.
'Ik leg het je wel uit.'

Hij pakt met mijn handen de controller vast. Zijn warme hand rust nu op de mijne.

'Heey! Wat zijn jullie hier aan het doen!'