The Nanny and the Manny ✔️

13

In stilte kijk ik aandachtig naar het beeldscherm waar de film zich op afspeelt.
Ashley is eindelijk een keer naar huis gegaan.

Jack zit rustig naast mij de film te volgen.
Hij is eigenlijk best aardig als Ashley niet in de buurt is.

Tyler is na het opruimen snel weggerend naar weet ik veel waar.
Het opruimen ging na het incident nogal stroef.

Zodra ik weer denk aan hoe Tyler's lippen in aanraking kwamen met mijn wang huiver ik weer.

Ik ga voorzichtig met mijn hand over mijn wang.
'Gaat het wel goed?'
Snel haal ik mijn hand van mijn wang af.

'Ja prima.'
Jack knikt twijfelend.
Hij schuift wat dichter naar mij toe waardoor ik hem vragend aan kijk.

'Dus hoe bevalt het je toch nu toe hier?'
'Ja wel goed. Vermoeiend, maar sinds wanneer boeit het jou iets wat ik zeg.' Vraag ik.

'Sinds altijd. Ik heb het je gewoon niet laten merken.' Jack schuift nog een beetje dichterbij.

'Ahha.' Zeg ik ongeloofwaardig.
'Ja. Echt waar! Waarom zou ik anders zo aardig tegen je doen.'

Vanuit mijn ooghoek kijk ik hem aan.
'Jij aardig?'
'Jup altijd.'

Ik draai mij naar hem zodat ik hem goed kan aankijken. Ik neem aan dat hij een grapje maakt.
Jack?
Aardig?
Dat is gewoon lachwekkend.

'Ik wil niet veel zeggen maar vorige keer was jij niet aardig. Vooral niet de eerste dag.'
Ik wijs met mijn vinger naar hem.

Jack schuift nog wat dichterbij totdat ik zijn adem op mijn gezicht kan voelen.
'Oh ja?'
'Ja!'

Jack kijkt mij onderzoekend aan. Dan bedenk ik mij dat mijn vinger nog steeds in de lucht zweeft.

Beschamend laat ik mijn vinger zakken. Jack daar in tegen pakt mijn hand vast.
'Wat doe je?'

Hij steunt met zijn elleboog op de bank en legt zijn hoofd in zijn andere hand.
Nonchalant kijkt hij mij aan.
Alsof hij net niet mijn hand heeft vast gepakt.

'Ik?'
'Ja jij.'
Jack staart mij aan. Hij zegt helemaal niets. Helemaal niets.

dit is zo verwarrend.
Hij is zo verwarrend.
'Summer?'

Snel trek ik mijn hand weg en schuif ik van Jack vandaan.
Brandon staat met zijn handjes voor zich en kijkt verlegen naar de grond.

'Wat is er lieverd?'
'Ik heb een enge droom gehad.' Brandon gaat verlegen met zijn handen frummelen.

Zijn haar zit warrig en hij is helemaal bezweet.
'Jongen toch.'
Ik wil opstaan en naar hem toe lopen maar Jack houdt mij tegen.

'Laat mij maar.'
Jack loopt naar zijn broertje en tilt hem behendig op.

Ik laat mezelf weer voorzichtig in de bank zakken.
Wat was dat allemaal?

Opeens hoor ik de deur openslaan en met een harde bons weer dicht gaan.
Dat zal Tyler wel zijn.

Een meisje in een kort rokje en topje loopt langs terwijl ze haar hakken naar de middle of nergens gooit.

Tyler strompelt er hebberig achteraan. Oh god dit meen je niet.
Hij trekt haar mee naar de keuken.
Verward staar ik met open mond van achter de bank naar het tweetal dat verdwijnt door de keukendeur.