Chapter 8: Sana...

129 3 3
                                    

EHEM! Hahahaha! Hi mga readers. Dahil umabot na ng 400+ ang aking story, here's the Update.

Follow me on twitter: @jajackielou Daldalin niyo ko neh? Di ako snob. Don't yah worry :')

 And dedicated kay @cutieegirlovesyou :) 

Kung may gustong magpadedicate post niyo lang sa Message Box ko ne?

_________________________

Chapter 8: Sana..

Carla's POV:

Umiiyak nanaman ako.

Umiiyak nanaman ako sa harap niya.

Umupo ako sa isang sulok at inakap yung binti ko.

Lord, ba't ganito? Sana di niyo nalang po ako binigay sa pamilyang 'to. Gusto ko lang naman po ay isang pamilyang tatanggapin ako.. yung pamilyang mamahalin ako at ituturing na anghel sa paningin nila. Wala naman po akong nagawang masama e, lahat naman po sila tinanggap ko yung pasakit na ginawa nila sakin. Tinanggap ko po yun lahat kahit na pagod na pagod na'ko..

*tok tok*

Dali dali akong lumapit sa pinto at sinilip kung sino yun.

Si Nanay Menda.

"N-nay, ayoko ko po dito.. natatakot po ako..." patuloy parin sa pag agos yung luha ko.

"Alam ko anak, makakaalis ka rin dito papakiusapan ko si Mam Roxanne ha? Eto kumain ka na muna." saka niya binuksan yung pinto at binigay sakin yung pagkain.

"Salamat po Nay."

"Wala yun. Kumain kang mabuti ha? Kung kulang payan kukuhanan pa kita pag tulog na sila Mam Roxanne. Ang sama talaga ng ugali ng mag-inang yon."

"Hayaan niyo na po nay. Sige po alis na po kayo, baka kung ano pa isipin nun."

"Sige, magdasal ka anak ha? Tandaan mo may awa ang Diyos." tumango lang ako, sinarado na niya yung pinto saka umupo na ko.

"Saka tahan na nak." dagdag paniya. Kaya pinahid ko yung luha ko.

Wala na ata si Nanay.

Katatapos ko lang kumain kaya naman inayos ko na yung mahihigaan ko.

Di muna ako humiga ginawa ko yung ginawa ko kanina ang pag-akap sa mga binti ko.

Yumuko ako..

Lord, minsan naiisip ko.. parang may galit ka sakin. Dahil sa mga nanyayari sakin. Pero di ko po kayo sinisisi.. tama po si nanay, may awa po kayo. Alam ko namang pong di niyo ko pababayaan. Nagpapasalamat din po ako kasi kahit papaano di po ako pinapalayas sa bahay na'to. Lord, sana po ibalik po ulit ni Ma'am Kris yung kinaltas niya sa iienvest niya sa school.

Nanalangin ako ng tahimik kay Papa God. Sana marinig niya lahat nung sinabi ko..

Sana...

Nathan's POV:

"Can you believe that ang taas ng tingin ko sa kanya tapos ang grabe nya manakit!" sigaw ni mommy. Di lang naman si mommy ang naiinis pati rin naman ako.

"Mommy calm down." sabi ni kyla sabay lagay ng lipstick.

"Calm? I don't think so. Its just a piece of cake then fell on her dress then-- she's freak!"

"Nathan, kilala mo ba yun?"

"Sino?"

"Yung babae  kanina."

"Si Carla. She's my classmate."

Lumapit si Mommy sakin. "You know, I'm worried about her."

"Me too, mom." sagot ko naman.

"Alam mo naman na school yun ni Roxanne, ganon din ba sila kay Carla pag nasa shool kayo?"

"Ah- ahmmm--"

"What? Speak out nathan!"

"Ma, *sigh* Yes mom. First day of school nabunggo niya ko, yung mga dala niyang pagkain napunta sa damit ko, kaya umuwi ako nun at di nakapunta sa first subj ko. Then nung nagpakilala nako sa klase I saw her, kaya inasar ko siya.. pinahiya ko sya sa harap ng klase na siya yung dahilan kung bakit nadumihan yung polo ko..."

I sighed again. "Pinatawag siya ni Mam ad slapped her."

Nakita ko na napahawak sya sa bibig niya.

"P-pero diba Child Abuse ang ginawa nung teacher? Diba dapat makasuhan yung ganon?"

"Ma, makapangyarihan si Tita Roxanne, kaya siguro walang naglalakas loob na magsumbong.."

"Pwes ako matapang ako!"

"Ma, stop ok? Pag nangyari yun, lalo lang titigas ang puso niya sa anak niya.."

Ang here we come, nagulat nanaman si Mommy. Ikr?

"A-anak? Anak ni Roxanne si Carla? But how?"

"Yep. Her bestfriend told us.. that's why umunti yung nambubully sa knya."

"B-but how?"

"Ma, it's a long story.." ayokong magkwento..

Tinatamad kaya ako.. -____-

"Kwento mo na! Pag hindi mo kinwento wala kang allowance.."

"Maaaa!"

"Kwento mo."

"Ok ok!"

Kinwento ko lahat lahat sa kanya.. kaya naman sobrang talga gulat niya. Naiyak nga siya dun sa part na laging sinasaktan ni Tita Roxanne si Carla pag lasing ito.

"Kaya ma, ibalik mo yung 25% share mo sa school. Kasi sa palagay ko ngayon.."

"Sinasaktan na siya." sabay pa kami ni Mommy.

Umiwas siya ng tingin saka pinahid yung luha niya. Ays! nag crying lady nanaman si Mommy. -__________-"

"Mag papaimbestiga ako." sabi niya.

"Ma! Wag! Lalo lang may gagawing masama si Tita Roxanne kay Carla niyan!"

"No. Gagawin ko 'to nang sekreto..At sa invest thingy, itutuloy ko parin, para di niya mahalata kung ano ang mga balak ko."

"Are you sure about this?"

"Yes! I am."

"Kung ganon.. kailangan mong makausap si Jenny para makakuha ng mga Info."

"Her bestfriend?"

"Yes."

"Ok. Matulog ka na.."

Sana lang maayos na to.

Sana....

--

Comment and Vote? Pretty Please? *O*

A Story of Carla Mendoza [FIN.]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon