Parkour Hırsızları

-21-

Gerçekten hayatımdaki en iğrenç gün! Kesinlikle en felaket şeyleri yaşıyorum.

"Gece bilmeye hakları var istersen anlat artık. "

"Gece sabahtan beri seni izliyoruz bir zahmet anlat artık. Ya da Uraz sen anlat? " kırgın tonu ağır basan bir ses konuştu. Kafamı kaldırıp çevremi ilk defa görüyor gibi izledim.

"Ben... pekala. Sözümü kesmeyin bir kez anlatacağım. " derin nefes aldım ve oturduğumuz bankın tahtalarıyla uğraşmaya başladım.

"Beş yaşındaydım. Karne günüydü. Uraz ve Lodos'u teyzem yani Ela Teyze onları panayıra götürdü ben palyaço var diye gitmemiştim. Onlardan korkumu hepiniz biliyorsunuz. Annemgil karne günü beni abimgilin peşinden okula göndermişti. Karneyi alıp gezecektik. Daha doğrusu onlar gezecek ben ise peşlerindeki emzikli bıdık rolünde olacaktım. " derin bir nefes almak için durduğumda ona kızmayı bile özlediği fark ettim. Onu gerçekten özlemiştim her şeyiyle hem de. Özlem bütün bedenimi sarıyordu gözlerime ulaştığını hissettiğimde derin nefes aldım.

"Karneleri aldıktan sonra fotoğraf çektirdiler ve yola çıktık. Bazen keşke o panayıra gitseydim palyaço korkusundan dolayı ben ölseydim diyorum. " gözlerimin dolmasına izin vermemek için gülümsemeye başladım totomun durduğu tahtada bir ağırlık oluştu dönüp kimin geldiğine bakacakken biri hafifçe bana vurdu. "Devam et, puding" bu ses kalbimin hızlanmasına neden oldu onu da yanımda istiyordum. Daha doğrusu ruhum istiyordu. Ruhumun ona ihtiyacı vardı. Yanımdayken bile özlüyordum onu.

"Pekala arabadaydık. Görkem ve Yamaç ön koltukta, Ilgın ve Esila ise arkada benim yanımdaydı. Bana nereye gitmek istediğimi sordular ben de fark etmez siz eğlenin yeter dedim.
Sonra bana eski topraklığa gidip gitmek istemediğimi sordu. Topraklık dediğimiz yer her yaz tatile çıkmadan önce bütün ailenin gittiği yerdi hepimiz giderdik. Her neyse ben sevinçle kafa salladığımı hatırlıyorum. Araba hızlanmaya başladı. Büyük bir hızdan bahsediyorum. Sonra Görkem'i dürtüp eski yoldan gitmek istediğimi söylemiştim. Iki yol yapılmıştı eski dediğim yokuşlar ve keskin virajlarla doluydu benim en Sevdiğim manzara oradaydı.
Ilgın ve Esila bana hak verdiler gün batımını orada yapar gideriz dediler. Ben sevinçten havalara uçmuştum. Hak vermeselerdi ne olurdu? Normal yolu isteselerdi ne olurdu?!" dedim nefes almaya ihtiyacım vardı elime düşen ıslaklık ile irkilerek elime baktım. Elime yeni bir yara açmıştım ve gözümden Düşen bir damla elimde yerini bulmuştu. Küçücük kan damlası ile göz yaşım yanyana birbirlerine karışmadan duruyorlardı.

"Sonra her şey aniden oldu bir anda önümüzde bir araba geldi oraya yapılan bina için bir kamyonmuş meğer sonradan öğrendim. En basit şekliyle böyle anlatılır sanırım. Ve evet hepsi benim suçum sanırım katil olarak öleceğim. " diyerek tamamladım sözlerimi. Sözlerimi bitirince bir damla daha kafesten kaçtı.

"Üzgünüm, üzgünüz Gece. O Ekiz pisliğini öldüreceğim.! " diye bağırdı Alaz. Sanırım Alaz'dı çünkü görüşüm bulanıklaşıyordu ve emin değildim.