Ik werd de volgende ochtend wakker in mijn warme bed, ik keek op de klok en zag dat ik maar 10 minuutjes had om alles te doen voor werk. Wacht, 10 minuten... Ik was meteen wakker en rende half struikelend naar de kledingkast. Het was een erg warme dag dus ik trok met grote snelheid mijn korte broek en shirt plus jasje aan. Nog steeds goed genoeg voor werk. Ik zocht naar mijn hakken en vond die ook. Opnieuw rende ik half struikelend door het huis. Haar, make-up, eten. Oh help. Ik was klaar met alles behalve eten. Ik wierp een laatste blik op de klok en besloot maar iets te halen op het werk. 3 minuten.. Moet goed genoeg zijn om net op tijd het gebouw in te lopen.. Hoop ik.
Even later kom ik mijn kantoor binnen. Ik was net op tijd in het gebouw en dat vind ik technisch gezien op tijd. In mijn kantoor aangekomen zag ik weer een hele stapel papier waar ik de rest van de dag wel zoet mee zou zijn. Oh ja, eten. Mijn rammelende maag hielp me herinneren hoeveel honger ik had en hoeveel ik nog niet gegeten had.
Hoe snel ik kon wandelde ik door de gangen, hopend dat niemand me zou stoppen om een gesprek aan te knopen want daar heb ik geen zin in. Er is werk te doen.
En ja hoor. Daar stond Draco bij een tafel. Hij was de enige in de grote eetruimte, op een klein groepje tovenaars aan een tafel in de tegenovergestelde richting als Draco. Alle tovenaars en heksen waren waarschijnlijk druk aan het werk of aan de andere kant koffie aan het halen of iets dergelijks. En ik had weer het geluk dat ik precies Draco's richting op moest. Geen oogcontact maken. Geen oogcontact maken. Geen oogcontact maken. NO maakt ik zojuist oogcontact? Ja ik maakt oogcontact, zou hij iets gaan zeggen? Heeft hij me gezien? Waarom maakte ik me hier druk om? Wacht, Hermione niet staren straks denkt hij nog dat je een totale stalker bent. Oke, gewoon casual langslopen. Draco keek op van zijn (niet normale grote) broodjes. (Hij had vast een spreuk gebruikt om ze zo groot te maken. Note to self: zoek die spreuk op.) "Goedemorgen Miss Granger." Zei hij met wat leek op een oprechte glimlach. "Goedemorgen Draco, en noem me asjeblieft geen 'Miss' dan voelt het alsof we elkaar nog nooit hebben gekend en alles ongemakkelijk is nu we volwassen zijn." Grinnikte ik ongemakkelijk. Hij lachte, maar het zag er niet uit als uitlachen. Het zag er uit alsof hij het meende. Hmm, vreemd. "Oké nou, Miss Granger, je ziet er leuk uit vandaag." Hij keek vriendelijk, DRACO MALFOY. KEEK. VRIENDELIJK. "Dankjewel, wauw.."
"Wauw..?" Hij lachte om mijn geshockeerde reactie. Draco nam de laatste hap van zijn broodje. "Ik moet maar weer eens aan het werk, was leuk om met je te praten moeten we vaker doen." Draco had een charmante grijns op zijn mond. Hij liep langs me heen. "Tot ziens Miss Granger." Hij liep voorbij. Hij gaf me een knipoog. Hij gaf me een knipoog? Misschien zat er iets in zijn oog? Ik voelde een klap op mijn kont. Wacht wacht wacht, gebeurde dat nu echt. Niemand had het gezien toch? Ik keek om me heen.. Nope, niemand had het gezien. Maar ik had het zeker weten gevoeld..
5 dagen tot Ron terug komt..

JE LEEST
What Now? (Dramione) (Dutch)
FanfictionNa de oorlog is de hele toverwereld weer opgebouwd, professor Mcgonagall is het nieuwe schoolhoofd van Hogwarts en alles is weer normaal in de toverwereld. Goede tijden zijn aangebroken voor heksen en tovenaars. Harry, Ron, en Hermione zijn afgest...