What Now? (Dramione) (Dutch)

#awkward

Gefrustreerd stond ik in de lift, wachtend tot ik eindelijk op de goede afdeling was. Natuurlijk ging het weer niet snel genoeg..

Ik dronk een slok van mijn drankje waar ik geen idee van had wat het was maar het leek op koffie. Ik hoopte dat er ook een boel cafeïne in zat want een energieboost kon ik wel gebruiken. Au! Shit! Dacht ik toen ik de vloeistof in mijn mond had, dat was heet.. Ik keek een beetje ongemakkelijk om me heen maar zag dat niemand het gemerkt had, althans dat hoopte ik. Nog steeds wachtte ik in de magische lift vol met papiertjes. Werk en de ochtenddrukte was weer begonnen op het ministerie van Toverkunst.

Afdeling Magische Sport en Recreatie, Het Magisch Verkeersbureau,Departement van Internationale Magische Samenwerking.. Wat duurde dit lang, ongeduldig tikte ik met mijn vingers op mijn armen. Departement van Toezicht op Magische Wezens,het Departement van Magische Rampen en Catastrofes.. Nog een verdieping en ik ben er. De lift was al langzaam leger gestroomd naarmate we op hogere verdiepingen kwamen. Ik stond er nog met een paar mensen geschat ongeveer 6 à 7. Oh nee iedereen was vast al boven en hard aan het werk, ik keek snel op mijn magisch horloge en zag dat ik nog 5 minuten had, dus technisch gezien niet te laat was. De lift ging open en daar was het Departement van Magische Wetshandhaving. Snel wilde ik naar mijn kantoortje lopen totdat ik tegen iemand opliep dat mijn drankje over me heen gooide.. daar stond.. OMBER?! "Granger." zei ze, ze knikte, lachte haar akelige lachje en liep verder zonder nog iets te zeggen. Wat. Was. Dat?! Ik liep dubbel zo snel naar mijn kantoor waar ik mezelf kalmeerde en een schoonmaakspreuk gebruikte op mijn kleren.

De rest van de dag piekerde ik over waarom Omber hier nog steeds werkte, terwijl ze duidelijk in de oorlog zo goed als tegen ons werkte. Ik ben nog steeds een soort van boos op haar. Het was onvergeeflijk dat ze Dolleman zijn oog had gestolen net na zijn dood. Niemand weet nog tot op deze dag hoe ze daar nou weer aan kwam. Ze moet eerder zijn geweest dan de mensen die naar Dollemans lichaam gingen zoeken. Ik schrik op uit mijn gedachtes als er ineens op mijn kantoordeur word geklopt. "Binnen!" riep ik in de hoop dat de persoon achter de deur me gehoord had. De deur ging open en ik zag Draco Malfoy daar staan. In mijn deuropening. In mijn kantoor. Draco. Malfoy. Ik haalde een keer diep adem en vroeg me af waarom ik me zo onrustig en ongemakkelijk voelde. "Wat kan ik voor je doen Draco?" zei ik tegen hem. "Harry Potter zoekt je en ik werd gestuurd om je dit te vertellen." antwoordde hij. Hij had nog niet opgekeken van een klembord die hij in zijn handen had. "Dankjewel ik zal hem zo opzoeken, waar kan ik hem vinden?" Ik vroeg me af of hij überhaupt nog zou gaan opkijken. Mijn vraag beantwoordde zichzelf en het was alsof hij mijn gedachten kon lezen, god wat hoop ik dat hij geen legilimentie kende. Hij keek op en aan zijn verbaasde gezicht te zien wist ik dat hij nog niet wist dat ik nu werkte op het Departement van Magische Wetshandhaving. "Granger, werk jij op het Departement van Magische Wetshandhaving?" vroeg hij me, nog steeds verbaasd. Ik lachte een beetje om zijn gezicht, hij leek echt verbaasd te zijn, alleen weet ik niet of het positief of negatief was. "Meneer Malfoy.." hoorde ik een stem zeggen die ik niet kende. De vrouw die nu ook in mijn deuropening stond kuste hem op zijn wang. "Hey Astoria wat doe jij nou hier?" vroeg Draco, hij klonk alleen nog maar verbaasder. "Ik kwam je even opzoeken, zo voordat school weer begint, ik heb nog maar een paar dagen vakantie en ik heb je de laatste tijd amper gezien. Kan ik vanavond bij jou slapen?" zei ze en voegde er een knipoog aan toe. Ik schuifelde onbewust een beetje heen en weer omdat ik me niet echt meer op mijn gemak voelde. "En wat doe jij hier?" vroeg Astoria aan Draco. "Met Granger.." voegde ze er aan toe en keek walgend naar mij. "Ik moest haar even een boodschap vertellen, en ja je kunt vanavond naar me toe komen. Maar kun je misschien gaan wat ik heb werk te doen liefje." vertelde Draco haar. Ze keek lief naar Draco en boos naar mij voordat ze zich omdraaide en haar lange haar hooghartig over haar schouder zwiepte. Ongemakkelijk schuifelde ik nog eens heen en weer op mijn stoel en ik keek naar Draco. "Sorry voor.. dat.. Ik moet maar weer eens gaan, Granger ik zie je vast nog wel een keer." Hij knikte nog snel naar me en voordat ik maar iets terug kon zeggen was hij al weggelopen en had me stilletjes achtergelaten in mijn te stille kantoor. "...Doei." mompelde ik nog. Wat een dag. Eerst Omber en dan dit hele gedoe met Draco en die Astoria. Ik besloot om het te laten rusten voor een andere keer en ik ging op zoek naar Harry.