What Now? (Dramione) (Dutch)

"Promise me"

Die middag kon ik alweer nergens anders aan denken dan aan hem. Draco. Ik had al het werk in mijn kantoor deze ochtend al gebruikt als afleiding en had nu alles af. Ik wou dat ik meer werk had. Dit betekende dat er nog maar één ding op het lijstje stond. Ik moest papieren ophalen en checken hoe het daar zat. En waar? Het departement waar Draco Malfoy werkt. Natuurlijk. Ik checkte nog drie keer of er echt niet iets anders was dat ik nog moest doen, nope niet dus. Het moet maar, gewoon professioneel blijven. Ik loop mijn kantoor uit en onderweg groet ik wat andere tovenaars en heksen, waar ik eerlijk gezegd de helft niet eens van ken, uiteindelijk zie ik daar mijn bestemming. Ik zucht diep en loop dan door. Ik loop naar een kantoor en klop op de deur. Asjeblieft niet Draco, asjeblieft laat het niet Draco zijn, iedereen maar geen Draco. Ik wacht verder niet op antwoord en doe de deur open. "Ik kom wat papierwerk ophalen en checken hoe het zit met... Bij. Merlijns. Baard. Sorry ik zal jullie verder niet storen maar ik moet u wel een waarschuwing geven voor ongepast gedrag op het werk.." BAM! Ik sla de deur met een harde klap dicht.
"Mione, beloof me dat je dit meent en dat dit niet komt door drank of iets dergelijks, vertel me dat je dit echt meent." Fluisterde hij in mijn oor en ik voel een leger vlinders rondvliegen in mijn buik. Zijn lippen voelde zo zacht tegen mijn oor. Het tintelde en ik voel me zo licht, alsof de vlinders me omhoog vliegen en lichtjes optillen van de grond.. "Draco, waarom zou ik dit anders doen." Hij glimlachte. Het was een oprechte lach en ik lachte terug. "Je bent echt perfect." Fluisterde hij voordat hij zijn lippen verwijderde van de plek naast mijn oor. We keken elkaar een paar seconden aan en zijn dromerige ogen sloten. Zijn roosachtige lippen raakten de mijne en het was alsof alles ineens klopte. Ik was gelukkig. De kus stopte omdat we allebei adem moesten halen maar we gingen meteen verder. De kus veranderde en zijn tong verkende mijn mond. Dit was perfect, hij stopte even en keek me aan. "Promise me." Zei hij en hij duwde mijn kin zachtjes omhoog met zijn hand zodat ik hem recht in de ogen moest aankijken, zijn andere hand had hij op mijn heup. "Ik beloof het.."
Ik herinnerde me alles. Ik sloeg een hand voor mijn mond. Ik heb alles verpest, alles. Ik had het hem beloofd. Toch wist ik ergens dat er meer was.. Ik kon me verder nog niks herinneren. Dit was ook al genoeg. Hoe kon ik dit vergeten. Ik kon het niet meer terugdraaien, alles was kapot. Ik had hem pijn gedaan en het was helemaal mijn schuld geweest.
En nu.. Astoria, Draco. Dat had ik zeker niet willen zien. Draco zonder shirt. Ik vraag me af of ik dat misschien ook had gezien maar het me niet meer kon herinneren. Had hij me ook zo gezien zoals hij Astoria net zag? In haar ondergoed? Ik krijg dit nooit meer uit mijn hoofd. Ik wist niet wat er verder gebeurd was en dat maakte me onzeker, ik was boos op mezelf. Hoe had ik zo stom kunnen zijn?! Ik loop heel snel naar mijn werkplek. De tranen stromen uit mijn ogen.
2 dagen tot Ron terugkomt...