Teach Me How

Μαθαινοντας πως

Με τη κάθε μέρα που περνούσε ή Αλίσια με μάθαινε πως να απολαμβανω τη ζωή,πως μικρά πράγματα της ζωής μπορούν να χαροποιησουν τους ανθρώπους και αυτό δεν ήταν πράγμα,αλλά ή αγάπη που μας έκανε μοναδικούς στο κόσμο.Όλη αυτή ή αγάπη που δε μπόρεσα να γνωρίσω στα παιδικά μου χρόνια,τη βρήκα σε ένα ξεχωριστό άνθρωπο για εμένα,την Αλίσια.Από εκείνη την εξομολόγηση στο Χριστουγεννιάτικο πάρτυ είμαστε σχεδόν όλη μέρα κάθε μέρα μαζί,έτσι πέρασε και ο καιρός,πλέον ήμασταν στο τρίτο έτος.
Ο μπαμπάς μου χαιρόταν που όλα πήγαιναν καλά στη ζωή μου,συμπαθούσε πολύ την Αλίσια όπως και εκείνη το μπαμπά.
Μάλιστα της συστησα τον Άλεξ και τη Μαρία και συμπαθιοντουσαν.Ο Άλεξ σκόπευε να ζητήσει σε γάμο τη Μαρία,τη θεωρούσε τη κατάλληλη και ήθελα δεν ήθελα θα ήμουν ο κουμπάρος,που στη πραγματικότητα θα χαιρομουν πολύ να παντρεψω τον Άλεξ με τη Μαρία.
Ήταν Πέμπτη τα μαθήματα τελειωσαν νωρίτερα λόγω κάποιας συνέλευσης. Πήρα την Αλίσια για να βγούμε,ο Ντέιβ είχε βγει με τη Μια,ναι τη κοπέλα από το πάρτυ,δέθηκε πολύ μαζί της ενώ ο Μαικ ήταν με την Ελέν.
Ο καιρός μεν ήταν καλός αλλά φύσαγε λιγο
Περπάτησα στο γνωστό μας δέντρο,εκεί που έμαθα για πρώτη φορά το όνομα της ,εκεί που είχαμε χαράξει την αγάπη μας.
Μόλις την είδα,έτρεξε και ήρθε στην αγκαλιά μου,κάθε φορά που την αγκαλιαζα ενοιωθα την αγάπη της,άπειρα συναισθήματα με κατέκλυζαν.
Μετά εσκυψα το κεφάλι μου και της χάρισα ένα φιλί,μπορούσα να την αισθανθώ ,ήταν σαν μια εύθραυστη κούκλα,που δεν ήθελα να τη σπασω.Ή καρδιά μου ανήκε σε εκείνη
-Ξέρεις ότι μου ελειψες;
-Και εμένα
Ή Αλίσια μου χάριζε φιλία
-Ναι αλλά τώρα είμαι εδώ και μπορώ να κάνω αυτό.
Άρχισα να τη κυνηγαω και να τη γαργαλαω εκείνη προσπαθούσε να ξεφύγει μέχρι που σκόνταψα και εκείνη έπεσε πάνω μου,χαρίζοντας μου από εκείνα τα φιλία,της αγάπης και του πάθους
"Είμαι πολύ τυχερή Τζεεις,που σε έχω στη ζωή πλέον ο σκοπός μου έχει ολοκληρωθεί"
"Νομίζω κανείς λάθος"
"Γιατί;"
"Γιατί εγώ είμαι ο τυχερός που ήρθες στη ζωή μου και με ένα σου χαμόγελο αλλάζει τη καθημερινότητα μου, Αλίσια,είσαι πλέον ή ζωή μου και θέλω να ξέρεις πως θα σε αγαπώ για πάντα"
Της χαιδεψα το μαγουλο
"Και εγώ σε αγαπώ Τζεεις" και μου έδωσε άλλο ένα από τα εθιστικα φιλία της.
Και μείνανε εκει για μερικά λεπτά στο γρασίδι εγώ να κρατώ στην αγκαλιά μου την Αλίσια και οι καρδιές μας χτυπούσαν τόσο δυνατά,ήταν σα να προσπαθούσε ή δικιά μου καρδιά να πει τις περισσότερες φορές με τους χτύπους της πως την αγαπώ,το ίδιο και ή καρδιά της Αλίσια,μπορούσα να τη αισθανθώ.
Μέχρι που χτύπησε το τηλέφωνο και μας διεκοψε
"Ποιος είναι;" ρώτησε ή Αλίσια
"Ο κύριος Πέτρος"
Μα τι να ήθελε τέτοια ώρα και γιατί να με πάρει;
"Τζεεις;με ακούς;" Φαινόταν τρομαγμένος και μου φάνηκε σαν να ακουγα λυγμούς
"Κύριε Πέτρο τι συμβαίνει;"
"Τζεεις,ο μπαμπάς σου.."