Teach Me How

Αναζητωντας

Όπως κατέβαινα κάτω είδα τη Χριστίνα αφού τη καλημερισα μου έδειξε που ήταν το κυλικείο και την ευχαρίστησα.
Στο κυλικείο δεν ήταν κανένας,προχωρησα και είδα τι μπορούσα να φάω,αφού είδα τα καλοψημενα κεκακια γυρισα για να πάω να πάρω και καφέ.Έτσι όμως όπως γυρισα ο δίσκος έπεσε κάτω μαζί με τα κεκακια.Κάποιος τα ειχε ρίξει."Πραγματικά συγγνώμη,λυπάμαι παρά πολύ"
Και σήκωσα το κεφάλι μου στη γυναικεία μορφή δεν το πίστευα ήταν ή κοπέλα από τη βιβλιοθήκη,ήταν μπροστά μου
"Δε πειράζει" της είπα και εσκυψα το κεφάλι μου,ενοιωθα μια κάψα να καιεί τα μάγουλα μου,ή θερμοκρασία του σώματος μου ανέβηκε αυτόματα,όπως πήγα να γυρίσω το δίσκο πίσω εκείνη μου άρπαξε το χέρι "Σε παρακαλώ θέλω να διόρθωσω το λάθος μου,θα μοιραστω τα κεκακια μου μαζί σου"
"Δεν είναι αναγκη,άλλωστε δε πεινάω πολύ" ενοιωθα το σωμα μου να καιεί,αν με εβλέπε,αν έβλεπε ποσό κόκκινος ήμουν;θα είχα γίνει ρεζίλι όμως αυτή ή κοπέλα κατά κάποιο τρόπο με εκάνε να νοιωθω ανετα
"Κανείς δε μπορεί να αντισταθεί στα κεκακια"αφού μοίρασε τα κεκακια της μαζί μου, μου έκλεισε το μάτι και έφυγε..
Εγώ έβγαλα ένα χαμόγελο,μη πιστεύοντας τι είχε γίνει.
Τι ανόητος που είμαι δε τη Ρώτησα το όνομα της,ούτε ξερω αν είναι στο τμήμα μου.
Ξαφνικά το τηλέφωνο μου χτυπησε,ήταν ο Άλεξ
" Καλημερα, που ήσουν;"
"Ένα ένα καλημερα και σε εσένα,είχε πέσει το κινητό από μπαταρία και ναι προσαρμόστηκα αρκετά γρηγορα,είμαι σε ξεχωριστό δωμάτιο από τη Μαρία αλλά δε σημαίνει ότι δε βλεπομαστε,εσύ;"
"Σηκωθηκα και είπα να τσιμπησω κάτι"
"Πρωινός Πρωινός βλέπω"
"Ενώ εσύ δε πας πίσω"
"Γνώρισες άτομα;"
"Ναι τους συγκατοίκους μου,τη φίλη του συγκατοίκου και μια κοπέλα..." είπα χωρίς να σκεφτώ,μα δεν ήξερα το όνομα της
"Ωπα ωπα κοπέλα;για ξερασε τα όλα"
"Ε..βασικά δε ξερω το όνομα της"
"Μάθε το ρε Τζεεις,αναζήτησε την,νομίζω πως ερωτεύτηκες" και ο Άλεξ γέλασε
"Όχι Άλεξ απλώς.."
"Επειδή με φωνάζουν πρέπει να κλείσω θα τα πούμε αργότερα εμείς και θα μου ξηγηθεις,άντε τα λέμε"
Αφού εφαγα είχε πάει κιόλας ή ώρα για το μάθημα,πάω να ανεβω να πάρω τη τσάντα μου αλλά στη διαδρομή είδα τον Ντέιβ με τον Μάικ αφού τους ευχαρίστησα που μου έφεραν τη τσαντα ,ακολούθησαμε τη Χριστίνα και μας οδήγησε σε ένα μεγάλο κτήριο,όπου εκεί θα γινόταν το μάθημα.
Στο τέλος του μαθήματος βγήκαμε έξω και μιλαγαμε
"Γεια σας παιδιά" είπε ή Ελέν και μετά φίλησε το Ντειβ
"Καλώς το μωρό μου,πως πήγε το μάθημα;" τη ρώτησε ο Μάικ"Μια χαρά,εσείς;"
"Αν το αγόρι σου απο εδώ δε σταματαγε να χασμουριεται θα ακουγαμε περισσότερο" είπε ο Ντέιβ και ο Μάικ του έδωσε μια απαλή μπουνιά στον ώμο
"Έχω μια ιδέα,αύριο κατά το απόγευμα πάμε για πικνικ;θα έρθει και μια φίλη μου από το τμήμα"
"Εγώ είμαι μέσα,αφού θα είναι και ή φίλη σου" είπε ο Ντέιβ,μπορούσε άνετα να καταλάβει κάνεις πως ο Ντέιβ ήταν γυναίκας.
"Εσύ Τζεεις,θα ερθεις;" με ρώτησε ο Μάικ
"Δε ξερω,έχω να τακτοποιησω..."
"Εντάξει Τζεεις θα ερθεις μαζί μας" και κουνησα καταφατικά το κεφάλι μου.
Έτσι ή μέρα πέρασε σκεπτόμενος εκείνη τη κοπέλα και για το αν θα την ξαναδώ....Μήπως έπρεπε να την αναζήτησω;