Ανοιχτη Πορτα

463 57 3
                                    

Ή πόρτα άνοιξε και ο Τζεεις είχε αντικρύσει ένα θέαμα που τον έκανε να χάσει την αίσθηση του χρόνου,άκουγε μόνο τις σταγονες της βροχής να πέφτουν στα κεραμίδια με δύναμη και ένοιωσε κάτι υγρο να κυλάει στο προσωπο του,ήταν ένα δακρυ. Μετά από πολλά χρόνια ο Τζεεις έκλαψε ,δεν άντεχε άλλο..
Ή μαμά του ήταν γυμνη στο κρεβάτι και από πάνω της ήταν ένας γυμνός ανδρας ,είχε πολλά μουσιά και μπούκλες στα μαλλιά ήταν..ο Αντριου,δεν τον θυμόταν καθαρά αφού δεν τον είχε ξαναδεί για πολλά χρόνια αλλά θυμόταν τα χαρακτηριστικά του,τα μισουσε αυτα τα χαρακτηριστικά.
Ή Ρωξάνη σκέπασε το γυμνό σώμα της με ένα σεντόνι και σηκώθηκε από το κρεβάτι και κατευθύνθηκε στη πόρτα "Τι κανείς εδώ Τζεεις;Δεν έπρεπε να ήσουν στην αγορά;φύγε,δεν είναι υποθέσεις σου αυτές" ενώ ο Αντριου φόραγε τα ρούχα του είπε "Έλα φιλαρακο δεν έκανα κατι στη μαμά σου,θα είναι το μικρό μας μυστικό έτσι;Ρωξάνη εσυ δεν ειπες ότι ήταν στην αγορά;"
Τη στιγμή εκείνη ο Τζεεις δεν άντεξε "Δε θέλω να με αποκαλείς φιλαρακο" ή Ρωξάνη και ο Αντριου είχαν σαστισει "Θέλω να φύγετε και οι δύο από το σπίτι του μπαμπά μου,εσύ δεν είσαι μαμά, είσαι ή χειρότερη μαμά του κόσμου,φύγετε" είπε ο Τζεεις με δακρυα στα μάτια.Ο Αντριου κοίταξε τη Ρωξάνη εκείνη ξεροκαταπιε και είπε στον Τζεεις "Φτάνει" και πήγε να του ακουμπήσει τον ώμο αλλά ο Τζεεις απομακρύνθηκε και τη ρώτησε "Αγαπάς ακόμα το μπαμπά;πες μου" φωνάζοντας.
Ή Ρωξάνη ήταν έτοιμη να κλάψει δε περίμενε ο Τζεεις να αντιδράσει ποτέ φαινόταν τόσο αδιάφορος ,αλλά δε άφησε δάκρυ να πέσει από τα μάτια της, την ώρα που πάει να μιλησει μια φιγούρα ξεπροβάλλει από τη πόρτα,ήταν ο Ρομπερτ..
Ο Ρόμπερτ είχε επιστρέψει για να αλλάξει τα ρούχα του,ήταν πρώτη φορά που ερχόταν τόσο νωρίς.Όταν αντίκρυσε το δωμάτιο έμεινε αφώνος ή γυναίκα που τόσο πολύ αγαπούσε,τον απατούσε.
"Πως μπόρεσες Ρωξάνη;" είπε δυσκολεύοντας να μιλήσει ο Ρόμπερτ "Να σου εξηγήσω..." είπε με δακρυα στα μάτια ή Ρωξανη "Τι να μου εξηγήσεις;ότι εγώ δουλεύω σαν το χάζο και εσύ πηγαινο έρχεσαι με τύπους σαν και αυτόν;Τώρα καταλαβαίνω γιατί αλλαξες"
"Πες μου τώρα ποσό καιρο συμβαίνει αυτό" είπε ο Ρόμπερτ φωνάζοντας
Φοβοντας ή Ρωξάνη είπε "Από τότε που γεννήθηκε ο Τζεεις"
Ο Τζεεις έκλαιγε,ο Αντριου καθόταν πίσω από τη Ρωξάνη φοβισμένος και ο Ρόμπερτ οργισμένος είπε "Γιατί;" έτοιμος να κλάψει
"Επειδή..επειδή δε σε αγαπούσα" με αυτά τα λόγια ή Ρωξάνη πήγε να αγκαλιάσει τον Ρόμπερτ
Ο Ρόμπερτ όμως απομακρύνθηκε και της φωναξε "Θέλω όταν γυρίσω να έχεις φύγει θέλω να πάρω διαζύγιο"
"Μα μπορώ να τα διορθ.." πήγε να πει ή Ρωξάνη αλλά ο Ρόμπερτ τη διέκοψε "Τέρμα είπα,κάνε αυτό που σου είπα"
Ή Ρωξάνη πήγε να ικετεύσει τον Ρόμπερτ αλλα ο Αντριου τη τράβηξε για να ετοιμαστούν να φύγουν.
Ο Ρομπερτ έφυγε από το σπίτι ενώ ο Τζεεις έμεινε να κοιτάει τη Ρωξάνη με δακρυα που είχαν γεμίσει το πρόσωπο του.Ή Ρωξάνη τον κοίταξε κλαίγοντας και του είπε "Μίλησε στο πατέρα σου" αλλά ο Τζεεις κούνησε αρνητικά το κεφάλι του ή Ρωξάνη κατέρρευσε πήγε να σωριαστει αλλά τη κράταγε ο Αντριου.
Ή Ρωξάνη με τον Τζεεις έμειναν να κοιτιουνται για λίγα δεύτερα μεταξύ τους σαν να ήταν η τελευταια φορα που έβλεπαν ο ένας τον άλλον...
Ο Τζεεις τελικά τράβηξε το βλέμμα του και έτρεξε να προλάβει το μπαμπά του που είχε φύγει από το σπίτι.
Ενώ ή Ρωξάνη έμεινε εκεί με τον Αντριου μη πιστεύοντας όσα είχαν συμβεί και ή πόρτα που τόσα χρόνια ήταν κλειστη τελικά άνοιξε...

Teach Me HowTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon