Usulca Fısıldadı Zaman

Kalbimin Yarısı

Bir yarım aklım kalmıştı onu da sen de bıraktım

İçimde bir sıkıntı uğruyor ara sıra sensizlikte

Yalan söyler mi insan çok severken

Sevdiğini söylerken..

Şimdi yalanlarınla baş başa bırakıyorum seni

Sevmiyordun bunu biliyordum ama insan korkuyor gerçeklerle karşılaşmaktan

Çok seviyorken yedim korkaklık damgasını

Gidiyorum işte istediğin bu değilmiydi?

İçimdeki hasret dönüp dolaşıyor bilinmezlikte

Saklayamadım göz yaşlarımı

Şahit tutuyorum gözlerimi akan yaşlarıma yemin ederek

Ömür boyu saklayacağım sevgimi kalbimin en derinliklerine

Dostlarım sevmez o diyorlar

Biliyorum sevmez biliyorum aşk nedir bilmez o

Ama umut benim son ışığım

Yoruldu bedenim dönmeni beklerken

Sonu gelmez hasretin

"Seni sildiğim gibi sende beni sil" desem de silemedim ben seni

Bak siliyorum hâlâ gözümden akan yaşları

Aşk kalbimden vurdu

Bak yine acılar beni buldu

Her kapandığında gözlerim gelir karşıma gözlerin

Sevseydin neler verirdi uğruna bu gönül

Ellerini tutmak varken ağlıyorum her gece

Aynada üzgün bir adam teselli eder yine kendini

Yalnızlıkla yüzleştim bugün ölmek istedim

Sözlerini duyamadım sağır olmak istedim

Sana gelmedim ya bugün bir daha yürümek istemedi bu bacaklar

Şimdi bir hatıra defterine akar

Yaşlarım ve mürekkebim

Sabah uyandığımda saate baktığım an anladım ki zaman durmuş benim için

Evimin her köşesinde izini bırakmışsın kokluyorum yine seni

Bilmiyorum seni bu kadar severken nasıl bana yalan söyledin

Her baktığım kitapta çevirdikçe sayfaları okuyorum sensizlikteki beni

Bak yazıyorum kalbi olmadan yaşayan adam hikayesini

Yazıyorum.. yazıyorum.. ama fark edemedim mürekkebin bittiğini akan kan damlalarıyla yazıyormuşum meğer

Ben ellerin ellerimi okşadığı zamandan beri her saniyemi seni özleyerek geçirdim

Yıkıldı hayallerim başıma sendeki ihaneti yaşadığım an

Bak bitti bitmez dediğim aşk

Biliyormusun ben seni ilk gördüğüm saniyede gönlümü kaptırmıştım

Ey adını bile öğrenmeden senden aşk'ı öğrendiğim kız

Keşke yanımda olsaydın

Keşke yalan söylemeseydin

Keşke beni gerçekten sevebilseydin

Allahım ne kadar zormuş pişmanlıkla söylenen keşkeler

Yumuyorum gözlerimi dalıyorum rüyalara

Seni görüyorum bir an'da

Sarıyor her yanımı kokun

Tenin tenime değiyor

Anca rüyalarımda bu kadar masum olabildin

Rüyadan uyandığım an kâbuslara

Fark ettim ki kalbimde acı bir tat var

Gittiğini anlayınca kahroluyorum

Benimleyken hiç mutlu olmamışsın ya bunu hatırladığım her an mahvoluyorum

Arkadaşlarım gelir arada sırada

Bu sefer de ben yalan söylüyorum

"Birşeyim yok" diye

Geçince aynanın karşısına söylemeye çalışıyorum

Söyleyebildiğim bir kaç hece

İzliyorum aynadaki beni

Bakıyorum da gülmeyi bile unutmuşum

Unutmuşum yaşamayı

Tanıyamadım bende ki beni senden sonraki beni,

Şimdi cesaretin kaldı mı- pardon söyleyecek yalanın kaldı mı?

Amaçsızca başı boş yaşamaya çalışıyorum

Bazen öyle bir ağır geliyor ki yokluğun

Anlayamıyorum ben bu kadar severken sen bensiz nasıl yaşayabiliyorsun

Anladığım bir şey varsa da

O da artık nefes alıp almadığımı bilmediğimdi

İçimde hiç durmadan büyüyen umudu bir görsen

Anlardın senden vazgeçmediğimi

Hiç sevmedim bilirsin sigarayı

Senin gidişinle ben sigarada aradım teselliyi yada yavaş yavaş öldürmesiydi içmeye başlama sebebim

Beraber gittiğimiz yerlere şimdi bensiz gitmek nasıl bir duygu?

Sen bilmesen de ben biliyorum

Çok acı..

Çok gözyaşı..

Çok ömür alıyor benden

Hani biz anlaşmıştık ya kalbimin yarısı senin di yarısı benim di şimdi neden bende ki yarısını da alıp gittin?

Ayrılığın en acısını yaşatırken sen

Çaldın benim olan ömrümü de gülüşlerimi de

Ah benim ölümsüz sevdam

Neden sevdamı söküp alamadın diye hayatımı benden söküp aldın...