Usulca Fısıldadı Zaman

Yeniden Severmiydin Beni?

Nasıl anlatsam bilemiyorum,

Kalabalık şehrin duygusuz insanlarıyla birlikteyim şimdi,

Bak oldu mu istediğin,

Ben sensizlikte yalnızlığa boyun eymişken sen benim başkalarıyla olma mı nasıl istedin,

Yanıldım..

Ben yalnız dediğim insanları gördükçe olgunlaştım,

İnsanların yüreğimde bıraktığı sarsıntıyla kendime geldim,

Uyandım yanımda sandığım ama hiç olmadığın sensizlik rüyasından,

Topladım dağılan tüm parçalarımı,

Bak görüyor musun şehrin ne kadar kalabalık olduğunu,

Gördüğün halde anlayamıyorsun değil mi?

Sokakların göz yaşıyla ıslandığını,

Bilemedin değil mi?

Duygusuz olan insanların neden duygusuz olduğunu,

Benim de yavaş yavaş onlardan birine dönüştüğümü,

Biliyor musun geçenlerde gülüp oyun oynayan çocukları gördüm,

Tutamadım göz yaşlarımı onların yerinde olmak istedim,

Açamadım gözlerimi korktum sensizlik özleminde,

Kaybetmeye mahkum kaldım sensizlik sokaklarında,

Gölgeler teselli ediyor beni döner dediler biliyor musun,

İnanmak isterken kendimi kaybetmişim bayılmışım olduğum yerde,

Bir selam sesiyle açtım gözlerimi,

İnanamadım gözlerime sen geldin sandım,

Koşmaya çalıştım ayaklarım tutmaz oldu kalkamadım tökezlediğim yerden,

Dilim tutuldu konuşamaz oldum,

Gözlerim doldu göremez oldum,

O kadar yakındı ki tenin aynı zaman da bir o kadar da uzak,

Gerçekmisin diye sürünerek dokunmaya çalıştım,

Bir anlığına gözümde canlanmışsın,

Yine hayâl kırıklığı yaşadım,

Elim sana dokunamadığın da anladım gerçeği

Göz yaşların da boğuldum,

Bak gör artık gitme diyemedim diye ağlıyorum ben halâ,

Bulamadım bir başka tende seni,

Cehennemden bir şehir burası,

Her caddesi her sokağı ayrı bir işkence yeri,

Yâr kabul etmedin sen,

Toprağa yâr eyledin bu yüreği,

Şimdi ben bu şehri yeniden sil baştan kursam,

Tüm insanları mutlu edebilsem eskisi gibi,

Yaşananlar her neyse geçti artık,

Kimse onlar kadar kötü davranmadı bize,

Biz duygusuzlar şehrini terk ettik artık,

Ama gitmedik olduğumuz yerden baksana ne kadar da değiştim körmüsün,

Baksana yüzüm gülüyor eskisi gibi,

Mutluluk karşılığında sevme yeteneğimi kaybettim,

Zamanın benden aldıkları diye sözlerle başlamicam,

Üstlendim tüm sorumluluğu kabullendim tüm acılarımı,

Yoldan çıkabilirim yada yolu kendim yaratabilirim kendimce,

Yine de dolduramaz hiç bir şey senin bende bıraktığın boşluğu,

Ne kadar güzelmiş hayâl kurmak,

Ne kadar zormuş hayâl kırıklığı yaşamak,

Nefesin ırak olmasın diye dualar ettim sensizlikte,

Rabbim son gülüşünden başka ne bıraktı ki senden bana,

Sonu ölüm olsa da beni ona götür diye dualar ediyorum yıldızlı geceler de,

Düşlerde sen biriktirdim ayrılık gelir diye,

Sözlerimin izin vermediğini gözlerim anlattı ama sen onu bile göremedin,

Ağlıyorum adını sessiz sevdam koyduğum saklandığım yalnızlıkta,

Özlemek kolay unutmaktı asıl zor olan,

Issız geldi bu şehir binlerce insan için de,

Durmaz oldu akan göz yaşım sen yoksun diye,

Hani olur ya gelirsin belki sen,

İzin verirmisin seni görmeme,

Ellerine dokunmama gözlerine bakmama,

Dokunsana yüzüme bak hüzünlü kurumadı hiç göz yaşlarım durmadı diye,

Hiç değilse sesini duysam,

Utanırım belki ağlarım diye beni hor görme olur mu?

Ben sadece seni isteyerek olmayacak bir dua ya amin dedim,

Olmaz dı değil mi beni sevseydin,

Yanımda olup ellerimi tutsaydın,

Biraz da olsa yanımda olsaydın,

Çok az, yemin ederim gidişine engel de olmam,

Dizlerimin üstüne düşerim belki gözlerimle konuşurum sözler gelir dilime ama ben sana gitme demem yeter ki sen gel,

Sessiz kaldı bu diller,

Sensiz kaldı bu eller,

Atmaz oldu bu kalbim,

Şimdi ben yeniden başlasam,

Sana olan aşkımı belli etmesem,

Seni sevmiyormuş gibi yapsam,

Gözlerin de kaybolmasam,

Gözyaşlarıma hakim olsam,

Sana yalan söylesem,

Yeniden severmiydin beni...