El Filibusterismo Script {Tagalog}

El Filibusterismo

Scene 11

Settings:Tahanan nina Kabesang Tales

(Ipinakita ni Simoun sa mga tao ang mga dala niyang alahas...)

Mga Tao: Ang gaganda!

Simoun: Ang mga kwintas na iyan ay nanggaling pa sa Ehipto, natagpuan ito sa piramid na pagmamay-ari ni Cleopatra.

Simoun: Nagdala rin ako ng mga hikaw at singsing na siguradong magugustuhan ninyo (Lihim siyang mapapatingin kay Kabesang Tales)

Hermana Penchang: Bumibili din ba kayo ng mga lumang hiyas ginoo?

Simoun: Opo (Nakangiti nitong sagot sa ginang, magagawi nanaman ang kanyang tingin kay Kabesang Tales) Kabesang Tales, wala ka bang ipagbibili sa akin?

Kabesang Tales: Naubos na ang lahat ng alahas ng aking anak at isa na lang ang natira.

Simoun: Kung gayo'y maaari ko bang makita iyon?

(Kinuha ni Kabesang Tales ang kwintas at ipinakita kay Simoun, nagulat naman si Simoun sa kanyang nakita...)

Kabesang Tales: Ito ang kwintas na sinasabi ko sa inyo ginoo.

(Ipinahawak ni Kabesang Tales kay Simoun ang kwintas)

Sinang: Sandali... Kung hindi ako nagkakamali ay dating pagmamay-ari iyan ng kaibigan kong si Maria Clara. Suot-suot niya iyan noong pumasok ng monasteryo.

Simoun: A-ang ganda magkano kung ito'y bibilhin ko? (Hindi umimik si Kabesang Tales) Ipagbibili mo ba ito ng tatlong daang piso? Apat na daan? Tatlong libong piso? Sabihin niyo lang kung magkano at handa akong bilhin ito. O baka naman nais niyong ipalit ang ilan sa mga alahas ko? Sige lang mamili lang kayo.

(Kinuha ni Kabesang Tales kay Simoun ang kwintas at...)

Kabesang Tales: Pasensya na ginoong Simoun ngunit hihingin ko muna ang permisyo ng aking anak ukol dito. Hintayin niyo po ako.

(Hinihintay pa din ni Simoun si Kabesang Tales at dahil na rin siguro sa kainipan ay kaya nakatulog ito. Kinaumagahan ay nagising si Simoun na wala ang kanyang robelber, nakita naman niya sa kanyang katabing lamesa ang kwintas ni Maria Clara at isang sulat...)

Boses Ni Kabesang Tales: Ipagpatawad niyo ang aking kapangahasan ginoo. Ipinalit ko ang inyong robelber sa kwintas na nais niyong makuha, kailangan ko ng sandata dahil ako ay sasama sa mga tulisan . Mag-iingat kayo ginoo, ikinalulungkot ko ngunit sa muli nating pagkikita ay magtuturingan tayong magkaaway.

Simoun: Natagpuan ko na din ang taong aking hinahanap (Tatawa ito ng malakas)

Scene 12

Settings:Tahanan ni Hermana Penchang

(Nasa likod ni Hermana Penchang si huli na tila pinipigilan si Basilio hawak-hawak naman ni Basilio ang isang kamay ni Hermana Penchang at...)

Basilio: Sige nanaman Hermana Penchang pumayag na kayong kunin ko si Juli. Sa tingin ko naman ay sapat na ang pagpapaalila niya sa inyo.

Juli: Basilio tama na nakakahiya (Mahinang sambit ng dalaga)

Hermana Penchang: Edi sana pala hindi ko na lang siya pinautang gayong di pa ko nakakatubo (Sambit nito at nagpaypay)

Basilio: Pumayag na po kayo, ako na lang ang bahalang magbayad ng inyong tubo basta pauwiin niyo lang si Huli.

Hermana Penchang: Oh siya! Sige na nga! Alis na muna ako.

Basilio: Sige po mag-iingat po kayo salamat po. (Habol na sigaw nito sa ginang.)

Juli: (Yayakapin ng mahigpit si Basilio) Salamat Basilio (Humiwalay na siya sa yakap)

Basilio: (Hahawakan ang pisngi ni Juli) Gagawin ko ang lahat ng makapagpapasaya sayo Juli ganun kita kamahal.

Juli: Mahal na mahal din kita. Ah sandali lang kukunin ko lang yung mga gamit ko.

Basilio: Tulungan na kita.

(Hindi napansin ni Juli ang bunot na nasa sahig kaya naman natapakan niya ito at matutumba na sana ng...)

Basilio: Juli... Ayos ka lang ba? (Naimulat naman ni Juli ang kanyang mga mata at nakita niyang nasalo siya ni Basilio. Nakayakap ang isa nitong kamay sa bewang ng dalaga, ang isa naman ay nakasuporta sa likod nito.)

Juli: Ha? (Tinulungan siya ni Basilio na makabawi ng tayo) Ay ano oo ayos lang ako.

Basilio: Buti na lamang at nasalo kita kundi baka tumama ang ulo mo sa sahig.

Juli: Ah oo nga eh buti na lang talaga at nasalo mo ako agad. Kasi paano na lang kung hindi diba?

Basilio: Hinding-hindi ka mahuhulog o babagsak sa sahig tandaan mo iyan dahil kahit na anong mangyari ay nandito lang ako upang saluhin ka sa anumang oras at pagkakataon.

Juli: (Matatawa) Tama na nga yang pangbobola mo at baka maniwala na ko sayo ng tuluyan. Atsaka hindi mo na ko kailangang saluhin pa kase nahulog naman na ko.

Basilio: Ha?

Juli: Nahulog na ko sayo. (Mapapakamot sa batok si Basilio ngunit halata dito na kilikilig) Oh! Siya tara na nga at baka langgamin na tayo dito.

(At naglakad na sila papalayo)