I knew it was You {JaThea}

Misery

Althea's

"Dad, Dad please.. Let me just please say goodbye to her."

I begged.

"And then what? Runaway with her? Again?"

"No!" I breathed. "Please, I love her so much Dad."

Binitawan nya ako. I held my wrist, bakat ang kamay nya.

Alam ko masakit yung pagkakahawak nya, pero hindi ko na yun maramdaman.

I'm numb. I hope I'm numb! But No, All i feel is pain inside.
Pain of leaving her again.

Kasalanan ko lahat ng to, naging mahina ako.

Gustong gusto ko syang hawakan, but I can't mas lalo lang magiging masakit para saming dalawa.

I miss her already.

"Ano bang pinagsasabi mong mahal mahal na yan?! Itigil mo yan ha!!"

"Dad please! I--I beg you!!"

Lumuhod ako sa harap nya.

"Just please Dad."

"No Althea! Wag mong gawing kahiya hiya ang sarili mo! Lalo na ang pamilya natin!!

Now, do you want to walk? Or do you want me to drag you again?!"

"Dad.." Akmang sasampalin nya ako. Naisip ko, papano nya kayang nagagawa ang mga ganito?

Wala na akong magawa kundi ang lumingon, pero hindi ko na sila tanaw.

"Halika na!!"

..

"Ate?

Dad!! What have you done this time?"

Dirediretso lang ako na umakyat at pumasok sa kwarto ko.

Napasandal lang ako sa pinto.

"Althea anak?"

Tumakbo ako at humiga sa kama ko.

"Althea?!"

Umiyak ako ng umiyak, ang sakit sakit sobra ng puso ko. Ang bigat sa dibdib.

Tama, dapat umalis na lang kaming dalawa ulit.

Sana, ganun na lang ginawa ko nung nalaman kong alam na nya palang andun kami.

"Anak buksan mo ang pinto, si Mommy to anak."

Hanggat sa nakatulog na ako.

"Althea.." Mom's shaking me gently. "Kain ka na?"

"M-Ma," Pumatak yung luha ko. "I-I can't live without her."

Hinawakan nya ako sa noo. "Anak, kailangan mo kumain.."

Tinignan ko yung dala nya.

"Paborito mo to di ba? Halika, kain ka na."

I nod.

"Oh ano, nasabi mo na ba sa magaling mong anak yung plano natin?" Sabi ni Dad habang naka silip sa may pinto.

Umiling ang Mommy at sinamaan sya ng tingin.

"Kailangan mo na sabihin sa kanya, Our flight is tomorrow."

"W-what?" Saka sya umalis.

"What is he talking about?"

Hindi tumitingin sakin si Mommy.

"Ma please." Wala na ba talaga akong ibang magiging papel sa buhay kung hindi iplease ang mga tao sa palagid ko?

"Pupunta tayo ng America bukas."