Lütfen bu bölümü gören herkes 7'sinden 70'ine, fark etmez, okusun. Özellikle de öğrenciler...
Bu bölümü öğrencilik ve öğrenci hayatı hakkındaki fikirlerimi söylemek için yazıyorum. Aynı zamanda da Türkiye'deki eğitim sisteminden de bahsedeceğim. Lütfen dikkatlice okuyun. Benimle aynı fikirde olup olmamanız önemli değil. Sadece okuyun.
Uzun zamandır girdiğim sosyal sitelerde Türkiye'deki eğitim öğretim sistemi hakkında negatif şeyler yazan insanlar görüyorum. Ve şunu fark ettim: yıllardır beynimizi sistemin iyi olmadığına dair yıkayıp duruyorlar. Evet "yıkıyorlar" tabirini kullandım. Neden mi? Çünkü bize söylenene kadar sistemin kötü olduğunu düşünmüyorduk. Neden birileri "Sistem kötü. Bu ülke bu sistemle hiçbir başarı elde edemez." deyince sistem hakkında yakınır olduk? Ben çok iyi hatırlıyorum altıncı sınıfa başlayana kadar hiçbir sıkıntı yoktu. Altıncı sınıfa başladık SBS (TEOG) derdine düştük. İşte o zaman başladı sistem hakkındaki ileri geri konuşulanlar.
Arkadaşlar sistem hakkında hangimiz doğru düzgün bir bilgiye sahip ki? Hangimiz oturup araştırdı? Kim uygulama şekillerini inceledi? Hiç kimse. Belki de bir-iki kişi. Ama daha fazlası değil. O zaman neden bilmediğimiz bir şeyin kötü olduğunu savunuyoruz? Sırf birileri BU ÜLKEYİ KARALAMAK İÇİN sisteme sayıp sövüyor diye bizim de bunu yapmamız gerekmiyor. Aksine bizim bunun tam zıttını yapmamız gerekiyor.
Bugüne kadar hep Amerika'nın sistemini övüp kendi sistemimizi kötüledik. Ama burası TÜRKİYE, Amerika değil. Amerika'da uygulananlar burada başarılı olacak diye bir şey yok. Ha tamam öyle düşünüyorsanız o uygulamayı getirsinler. Harıl harıl çalışacak mıyız? İnstagram'ı Twitter'ı bırakıp liseye/üniversiteye mi yoğunlaşacağız? Hayır, çok azımız hariç bugün ne yapıyorsak o zaman da aynı şeyi yapacağız.
Ki sistemimiz tam bir "eğitim öğretim" sistemidir. Biz alışmışız "ezbere" zorumuza gidiyor o yüzden. Arkadaşlar bu sistem gerçekten öğrenme üzerine kurulu. Sana konu hakkında temel şeyi öğretirler. Onun 3. katını sorarlar. İşte hepimiz de bundan yakınıyoruz. Ama o 3. kata çıkmak o kadar kolay ki. Bakınız:
1. kat: konuyu öğren.
2. kat: konuyu belirli aralıklardaki tekrarlar ile pekiştir. (Bu sistem bir kaç istisna hariç kesinlikle ezber kabul etmiyor. Bilgiyi öğrenmek şart.)
3. kat: konu ile ilgili soru çöz.
Aslında bir konuya çalışmak bundan ibaret. Ama bunu bir türlü beceremiyor ve üstüne üstlük suçu sisteme atıyoruz.
Ve bir de hep şunu yapıyoruz: "Ya sivilcelerim çok fazla, çok kiloluyum, notlarım çok düşük... Hayat neden böyle? Yaşamak istemiyorum! S*çıyım böyle ülkeye, böyle sisteme!"
Şimdi biz suçu hayata mı atıyoruz, ülkeye mi yoksa sisteme mi? O an aklımıza ne gelirse herhalde... Cidden biz bu muyuz? Öğrenci olmak bu mudur? Ergenlik ergenlik diye tutturdukları şey bu muydu?
Sivilcelerin çok mu fazla? YAĞLI ŞEYLER TÜKETMEYİ BIRAK. YEMEKTE ÇITI PITI YİYECEĞİNE MEYVE YE. SALATA YE.
Çok mu kilolusun? SPORU KENDİNE ALIŞKANLIK HALİNE GETİR. SABAHLARI KALTIĞINDA 10 DK -SADECE 10 DK BİLE YETER- SPOR YAP. HOPLA ZIPLA EVİN İÇİNDE. EVE GİDERKEN İNMEN GEREKEN DURAKTAN BİR ÖNCEKİ DURAKTA İN VE YÜRÜ. EVİN YAKINSA DİREK YÜRÜ. HATTA KOŞ!
Notların düşük mü? GÜNLÜK HER DERSTEN EN AZ 5 DK TEKRAR YAP. GÖZ GEZDİRSEN DAHİ YETER! GÜNLÜK, ÖNEMLİ OLAN HER DERSTEN 20 SORU ÇÖZ. 50 SORU ÇÖZSEN DAHİ KARDIR!
Aslında her şey bizim elimizde. Yıllar sonra geriye dönüp baktığımızda başarılı bir öğrenim yılı görmek bizim elimizde.
Ha hiçbir derdim tasam yok diyorsan boş oturma. Sen de bir şeyler yap.
Merak ettiğin öğrenmek istediğin bir dil var mı? Ben hep Fransızca öğrenmek istemişimdir mesela...İki gün önce kendi kendime bir karar aldım, onca işimin arasında Fransızca'yı bir kenara sıkıştırdım. Youtube'dan Fransızca öğrenim videoları buldum. İzleyip kendi kendime öğreniyorum.
Yani demek istediğim: çabalamayı bilmeli insan. Hiçbir şey gökten inmiyor, ancak karşılığında bir şeyler yaptığımız zaman oluyor. Bunu en iyi de biz öğrenciler biliriz.
Biliyorum yaşımız daha çok küçük ama bazı şeyleri de fark etmek lazım. Mesela ülkenin ekonomisini, refah seviyesini yükseltmek bizim elimizde, bunu biliyor muydunuz? Ya da fark etmiş miydiniz? Ya da ailemizin gelecekte çekeceği sıkıntıları önleyebileceğimizi? Kendi ailemizi kurduğumuzda evin içindeki gerginliği önleyeceğimizi? Çocuğumuzun geleceğini kendi ellerimizle hazırlayacağımızı? Maalesef ama bu dünyada bunların hepsi parayla, ahlakla, insan olmayla oluyor. Burada ben insan değilim, ben ahlaksızım diyen var mı? Yoktur herhalde. O HALDE TEK EKSİĞİMİZ İYİ BİR İŞ.
Şimdi lütfen bir şeylerden yakınmayı bırakın ve ders çalışın. Bizim tek görevimiz bu. Nasıl bir inşaat işçisi o yapıyı tamamlamakla görevliyse biz de bununla görevliyiz. Geleceğimiz bu bizim. Başka seçenek yok. Kabullenin artık. Ve en iyisi olmak için çabalayın. ÜLKEMİZ İÇİN, AİLENİZ İÇİN...
Sizi bilmem ama ben sürekli diğer ülkelere bakıp bizim ülkemizin bu kadar kötü olduğunu görüp üzülmekten bıktım. Artık bizde "iyi" tabiri altında adlandırılan ülkeler arasında yer alalım istiyorum. Bugün yurt dışına çıktığımız zaman "Siz Türkiye'de peçete kağıdı kullanıyor musunuz?" gibi bir soru duymak istemiyorum. Evet şaka değil bu soru sıkça soruluyor bize. İşte diğer ülkeler bizi böyle görüyor. Sizinde zorunuza gitmiyor mu bu durum Allah aşkına?
Hadi herkes kendini toparlasın, çabalasın. Şu ülkeyi toparlayalım.
Hani hep diyoruz ya bu ülkeye bir daha Mustafa Kemal gelmeyecek diye. Doğru. Ama her birimiz onun bir parçası değil miyiz? Hep böyle diyoruz değil mi? O zaman yapmamız gerekeni bilelim ve hep beraber hareket edip şu ülkeyi güzelleştirelim.
*Normalde Wattpad Telif Haklarına sahip olan bir kitaptan herhangi bir bölümü izinsiz kullanmak yasaktır. Mutlaka nereden aldığınızı belirtmeniz gerekir ama BU BÖLÜMÜ SERBEST KILIYORUM. Bu bölümü herhangi bir yerde kitap ve profil adımı yazmadan paylaşabilirsiniz. Merak etmeyin herhangi bir hukuki şeye maruz kalmayacaksınız. PAYLAŞMAK İSTEYEN İSTEDİĞİ YERDE PAYLAŞABİLİR. Bu konuda hassas olup duyarlı davranırsanız ve bu bölümü burada ya da diğer sitelerde paylaşırsanız sevinirim.
Hepinize iyi akşamlar.
