Once Upon A Time Η Κρυμμένη Περιπέτεια

Στο Στόριμπρουκ

Ο Χένρι καθόταν στην προβλήτα και κοιτούσε τη θάλασσα του Στόριμπρουκ. Οι βαρκούλες κυμάτιζαν στους ρυθμούς των λιγοστών μικρών κυμάτων. Ο ουρανός ήταν συννεφιασμένος, μα τον Χένρι δεν τον έννοιαζε. Ήθελε να ξεφύγει για λίγο απ' όλους. Βέβαια και οι υπόλοιποι είχαν τα δικά τους προβλήματα. Και πώς να μην είχαν; Τα τελευταία χρόνια είχαν ζήσει τόσες περιπέτειες που ο Χένρι δεν μπορούσε ν' αποφασίσει ποια ήταν η χειρότερη. Όταν οι μητέρες του ήταν αντίπαλες, όταν είχαν έρθει τα πάνω κάτω με την άφιξη του Χούκ και της θετής γιαγιάς του, μήπως τότε που τον απήγαγε ο Πήτερ Παν και παραλίγο να τον σκοτώσει ή μήπως όταν η Ζελίνα σκότωσε τον πατέρα του; Βέβαια εξίσου απαίσιο ήταν όταν η Ίγκριντ έκανε τους πάντες στο Στόριμπρουκ να τσακώνονται μεταξύ τους αλλά σίγουρα ήταν χειρότερο όταν ο Γκολντ κι ο Συγγραφέας προσπάθησαν ν' αλλάξουν τα πάντα για δικό τους όφελος καταστρέφοντας τις ζωές όλων των άλλων.
Φυσικά πάντοτε ακολουθούσε το αίσιο τέλος αλλά άφηνε πολλές πληγές πίσω του. Έτσι όλοι χρειάζονταν λίγο χρόνο για να συνέλθουν.''Αλλά έτσι είναι όλες οι μεγάλες περιπέτειες: δύσκολες.'' Σκέφτηκε ο Χένρι και άνοιξε το περίφημο βιβλίο του με τις ιστορίες.
Χάρη σ' αυτό έγιναν όλα. Χάρη σ' αυτό έμαθε ο Χένρι όλη την αλήθεια. Και χάρη σ' αυτό απέκτησε ολόκληρη οικογένεια. Το μαγικό αυτό βιβλίο εμφανίστηκε από το πουθενά και τον βοήθησε να σώσει πολλές φορές αυτούς που αγαπούσε. Τον βοηθούσε να πιστεύει και να μην τα παρατά με αποτέλεσμα να γίνει πολλές φορές ήρωας.
Πράγματι ο Χένρι ήταν σπουδαίο παιδί, όμως αν τον έβλεπες θα έλεγες ότι έμοιαζε με οποιοδήποτε άλλο παιδί της ηλικίας του. Ήταν ένα ψηλό κι αδύνατο 15 χρονο αγόρι με μαύρα μαλλιά και μαύρα μάτια και συνήθως φορούσε ένα μαύρο παλτό κι ένα ριγωτό κασκόλ στα χρώματα του κόκκινου και του γκρι. Σίγουρα έμοιαζε πιο πολύ στον πατέρα του, Νίαλ, γιατί η βιολογική του μητέρα, η Έμμα, ήταν ξανθιά με γαλανά μάτια.
Σταμάτησε σε μια σελίδα με την εικόνα του Χουκ. ''Τι περίεργο!'' Σκέφτηκε. Ποτέ δεν είχε διαβάσει την ιστορία του Χουκ. Βέβαια μιλάμε για ένα μαγικό βιβλίο οπότε λογικό είναι να συμβαίνουν περίεργα πράγματα.
"Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας νεαρός ναυτικός ονόματι Κίλιαν Τζόουνς..."
"Έι Χένρι! Βλέπω διαβάζεις για την αφεντιά μου.'' Ο Χένρι πετάχτηκε καθώς είχε απορροφηθεί στο βιβλίο και σήκωσε το κεφάλι. Δίπλα του καθόταν ο Χουκ και γυάλιζε τον γάντζο του.
Ο Χουκ ήταν ένας όμορφος άνδρας με πειρατικά ρούχα κι έναν γάντζο στο αριστερό του χέρι. Είχε γαλανά μάτια που είχαν συνεχώς μια δραματική έκφραση και καστανά μαλλιά. Αν και παλιά ήταν κακός, η αγάπη του για την Έμμα Σουάν τον είχε κάνει άλλον άνθρωπο.
"Ναι, αν και το μόνο που έχω διαβάσει είναι ότι ξεκίνησες για μια αποστολή που σου ανέθεσε ο βασιλιάς με τον αδερφό σου."
"Ναι το θυμάμαι αυτό. Θα σε συμβούλευα να σταματήσεις να το διαβάσεις γιατί είναι μια ιστορία που λίγοι την αντέχουν."είπε ο Χουκ "Τι κάνεις εδώ έξω μόνος σου;"
"Απλώς χαλαρώνω...και προσπαθώ να βρω τι έγινε στο Κάμελοτ και η μαμα, δηλαδή η Σκοτεινότατη, φρόντισε να το ξεχάσουμε.".
Σίγουρα η χειρότερη περιπέτεια ήταν αυτή που ζούσαν εκείνη τη στιγμή. Η Έμμα, η ίδια η Σωτήρας και βιολογική μητέρα του Χένρι, είχε γίνει η Σκοτεινότατη, η πιο μοχθηρή δύναμη στον κόσμο. Κι εφόσον εκείνη ήταν και η Σωτήρας ποιος θα τους έσωζε;
"Άδικα ψάχνεις Χένρι. " είπε ο Χουκ με ένα μελαγχολικό ύφος "Δοκίμασα το φιλί της αληθινής αγάπης, που λύνει όλες τις κατάρες και δεν έγινε τίποτα! Η Μπελ είχε άδικο τελικά."
"Μη σε παίρνει από κάτω. Κάποια λύση θα βρούμε και θα γίνει ο εαυτός της και πάλι." Παρηγορησε ο Χένρι τον Χουκ.
Ο Χουκ έγνεψε καταφατικά και είπε μελαγχολικά "Μου λείπει η παλιά Έμμα Σουάν. "
"Μα εδώ ακριβώς είμαι αγαπητέ μου!" Είπε μια γνωστή φωνή πίσω τους. Γύρισαν γρήγορα για ν' αντικρίσουν την Έμμα. Πλέον φορούσε μαύρα δερμάτινα κολλητά ρούχα και μπότες με τακούνια ενώ τα μαλλιά της ήταν κάτασπρα. Ένα σατανικό ύφος ήταν πλέον μόνιμα ζωγραφισμένο στο πρόσωπό της.
Ο Χένρι κι ο Χουκ πετάχτηκαν όρθιοι. Ο Χουκ έμοιαζε νευριασμένος αλλά και θλιμμένος, ενώ ο Χένρι έκανε ένα βήμα πίσω και ευχόταν να ήταν οπουδήποτε αλλού παρά με την Έμμα. Τη φοβόταν λίγο τώρα που ήταν η Σκοτεινότατη.
"Κάνεις λάθος, Σκοτεινότατη." Είπε ψύχραιμα ο Χουκ τονίζοντας την τελευταία λέξη. "Δεν είσαι πλέον η Έμμα Σουάν. Είσαι μια άγνωστη για μένα."
"Γιατί δεν καταλαβαίνεις ότι ειμαι ακόμα αυτή. Απλώς λίγο αναβαθμισμένη." Είπε Η Έμμα Σουάν με ένα πονηρό χαμόγελο στα χείλη και στράφηκε στον Χένρι.
"Χένρι, καλέ μου..." είπε και άπλωσε το χέρι της για να πιάσει το δικό του, αλλά αυτός τραβήχτηκε μακριά της κοιτώντας θυμωμένος το πάτωμα. Γιατί δεν καταλάβαινε ότι δεν του άρεσε που ήταν έτσι;
"Ω, μη φοβάσαι. Είσαι ο μόνος που δεν πρόκειται να πειράξω, Χένρι. Ίσως κι ο Κίλιαν αν αποδεχτεί τον νέο μου εαυτό." Συνέχισε με το χαμόγελο ακόμα στα χείλη της.
"Δεν πρόκειται! Δεν είσαι ο εαυτός σου Έμμα! Δεν είσαι η γυναίκα που αγάπησα!" Της φώναξε ο Χουκ.
"Απ' ότι βλέπω θα χρειαστείς λίγη παραπάνω προσπάθεια." Είπε ειρωνικά η Έμμα σαν να μη συνέβαινε τίποτα.
"Μην είσαι τόσο σίγουρη!" Την έκοψε ο Χένρι "Η μαμά θα γίνει Σωτήρας και θα λύσει την κατάρα σου! Και δε νομίζω πως θα είσαι και πολύ χαρούμενη τότε!" Ο Χένρι εξεπλάγην από την αποφασιστικότητα του.
"Χαχαχα, ας γελάσω! Η Ρετζίνα δε θα μπορέσει ποτέ να γίνει Σωτήρας." Γέλασε η Έμμα και εξαφανίστηκε σ' ένα μαύρο σύννεφο καπνού.