Τι γίνεται όταν η σκιά του Πήτερ Παν απάγει ένα κορίτσι αντί για ένα χαμένο αγόρι; Τι θα συνέβαινε αν εξελίσσονταν διαφορετικά οι ιστορίες; Πώς θα αλλάξει η ζωή των κατοίκων του Στόριμπρουκ όταν δύο άγνωστοι καταφέρουν να περάσουν τα μαγικά σύνορα;...
(Ναι είπα να βάλω αστείο τίτλο να σπάσω λίγο τον πάγο!)
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
Like a boss (Ναι ναι το έκανα)
Η Τζέιν κοιτούσε μπερδεμένη τον Πίτερ που οιμόταν στο κρεβάτι του κελιού του. Φαινόταν τόσο ήρεμος και ακακος έτσι όπως κοιμόταν. Η Τζέιν δεν ήθελε να πιστέψει πως την είχε προδώσει. Ήθελε να πιστεύει ότι ο Πίτερ τα έλεγε αυτά τα λόγια επειδή ήταν υπό τον έλεγχο του Παν και ότι δεν ήταν τίποτα παρά ψέμματα για αυτόν. Πάρ' όλ' αυτά κάτι την εμπόδιζε να πιστέψει αυτό που ήθελε να ισχύει. Ίσως να ήταν η σκληρή ζωή που είχε ζήσει και την είχε μάθει πως το καλό τέλος δεν υπάρχει. Ίσως κάποιες από τις λέξεις του Παν να μπήκαν στο κεφάλι της και να μην έλεγαν να βγουν. Ή ίσως να μην μπορούσε να τον εμπιστευτεί πλέον γιατί η καρδιά της είχε ραγίσει σε πολλά Μικρά κομμάτια.
Στο διπλανό κελί ο Φιλιξ καθόταν ακίνητος και κοιτούσε την Τζέιν με ένα τρομακτικό βλέμμα. Η Τζέιν προσπαθούσε να αποφύγει το βλέμμα του αλλά ήταν δύσκολο. Την ενοχλούσε που ένιωθε το βλέμμα του να την καρφώνει σκεπτόμενος διάφορους τρόπους για τη δολοφονία της. Μόλις πριν λίγη ώρα χτυπιοταν σαν τρελός εκεί μέσα. Προσπαθούσε να σπάσει τα κάγκελα ή τον τοίχο (κάποιες φορές και με το κεφάλι του πράγμα που η Τζέιν δεν το έβρισκε ιδιαίτερα αποτελεσματικό ) και τέλος άρχισε να απειλεί την Τζέιν πως θα την έκανε με τα κρεμμυδάκια μόλις έβγαινε από κει. Η Τζέιν δεν φοβήθηκε. Απλά παραξανευτηκε που ο Φιλιξ αντέδρασε έτσι. Μάλλον Ο τύπος φοβόταν ότι ο Παν θα του ετοίμαζε μια πολύ καλή τιμωρία μόλις ερχόταν.
Οι υπόλοιποι κάθονταν στο πίσω γραφείο και συζητούσαν για διαφορά σχέδια που θα μπορούσαν να εφαρμόσουν σε περίπτωση που πλάκωνε ο Παν με τα τσιράκια του ξανά στο Στόριμπρουκ. Η Τάιγκερ Λίλη τους ρωτούσε αν θα βοηθούσαν τη Χώρα του Ποτέ αλλά απάντηση δεν πήρε οπότε έφυγε από το γραφείο και κάθισε δίπλα στη Τζέιν.
"Πότε λες να ξυπνήσει;" ρώτησε η Τζέιν.
"Σύντομα. Πολύ σύντομα. Θα μπορέσεις να το διαχειριστείς μόνη σου;"
