Once Upon A Time Η Κρυμμένη Περιπέτεια

Ενέδρα Πίσω στη Χώρα του Ποτέ

Ο καιρός ήταν συννεφιασμένος με εν μικρό απαλό αεράκι να χαϊδεύει τα φύλλα της ζούγκλας της Χώρας του Ποτέ. Τα Χαμένα Αγόρια, τα καινούρια χαμένα αγόρια, περιφέρονταν κάνοντας πότε δουλειές και αγγαρείες πότε παίζοντας παιχνίδια και χαζομερωντας. Λίγα μέτρα πιο πέρα ένας ολόκληρος στρατός σκοτεινών στοιχείων σκιάς φρουρουσε την κατασκήνωση του Παν. Τα άγρυπνα μάτια τους παρατηρούσαν αδιάκοπα τα πάντα. Άδεια κελύφη νεκρών πια παραφρονων ανθρώπων εκτελούσαν πια τις διαταγές του Παν, του αφέντη τους. Τους είχε πάρει μαζί του άλλωστε από τον Κάτω Κόσμο. Αυτό ήταν το λιγότερο που μπορούσαν να κάνουν για να τον ξεπληρώσουν.

Τα άγρυπνα μάτια τους όμως δεν παρατήρησαν τις αρμονικές κινήσεις πίσω από της φυλλωσιές. Δεν παρατήρησαν το κορίτσι με το βαμμένο με τα χρώματα του πολέμου πρόσωπο να πλησιάζει σταδιακά όλο και πιο κοντά στο στόχο του.

Η Αύρα ανέβηκε τελικά στο δέντρο όπου βρισκόταν πιο κοντά στα στοιχειά Και στάθηκε όρθια στο πιο γερό κλαδί. Είχε αποφασίσει να φορέσει την παλιά της φορεσιά. Είχε να τη φορέσει Από τότε που την είχαν εξορίσει. Ήταν μια δερμάτινη κρεμ φούστα που ξεκινούσε λίγο πιο πάνω από τη μέση κι έφτανε μέχρι τα γόνατά και μια κολλητή αμανικη μπλούζα που έφτανε εκεί που τελείωνε η φούστα. Επίσης η Αύρα φορούσε δερμάτινες ινδιάνικες μπότες στα ίδια χρώματα και μια κορδέλα στο κεφάλι της με φτερά ενώ είχε πιάσει τα μαλλιά της σε δύο παραδοσιακές πλεξουδες. Είχε επιστρέψει πίσω στην πατρίδα της. Έπρεπε να ντυθεί αναλόγως.

Η Αύρα οσμιστηκε τον αέρα. Ακόμα κι αυτός ήταν γνώριμος, οικείος. Ήταν γεμάτος πόνο.

Η Αύρα συγκρατηθηκε. Δεν έπρεπε να αφήσει παλιά τραύματα να τη συνεπαρουν.

Με αθορυβες κινήσεις έβγαλε τρία βέλη και τα τοποθέτησε πάνω στο τόξο της και το τέντωσε. Η Αύρα στοχεψε τα περίεργα στοιχειά και προσπάθησε να παραμείνει ήρεμη. Όλα βασίζονταν πάνω της. Ένα λάθος και όλα θα καταστρέφονταν.

Ο Πιτσιρίκος πεταρισε εξίσου αθόρυβα και έκατσε στον ώμο της. Πλησίασε το αυτί της Αύρας και της ψιθύρισε λόγια ενθαρρυντικά που μόνο ορισμένα πουλιά και ινδιάνοι μπορούσαν να καταλάβουν. Φυσικά η Αύρα ήταν μια από αυτούς.

Με βλέμμα σταθερό και αποφασιστικό ή Αύρα άφησε τα βέλη ελεύθερα. Και τα τρία καρφωθηκαν αντίστοιχα σε τρία στοιχεία και τα έριξαν κάτω νεκρά για άλλη μια φορά. Τα υπόλοιπα στοιχειά κοίταξαν προς το κλαδί όπου καθόταν η Αύρα και κάποια εκτόξευσαν και βέλη. Η Αύρα όμως δεν ήταν εκεί. Τα στοιχειά άρχισαν να στριφογυριζουν ανήσυχα στις θέσεις τους και σαρωναν το χώρο με επιφυλακή γνωρίζοντας πως ο εχθρός τους παραμονευε κάπου.