Chapter 26;Cutting Ties

89 6 0
                                    

Augusta's P.O.V

"Well I guess we should carry on with our topic then?" Tiningnan ni Wren yung wrist watch niya."Since you're late."

"Get on with it," bored kong sabi sa kaniya."I really just want to figure you out,and if I do,tell your friend he'll be needing a new subject."

Tumawa naman siya na ikinapagtaka ko.Why on earth was he laughing at what I just said? "Mukha bang nagpapatawa ako,Wren?" Tinaasan ko siya ng kilay.

He tilted his head as he gave me a smug smile."Well yeah,okay,let's start."

Halos 45 minutes na akong nagsasalita dito at tanong naman siya ng tanong.I was wondering why he wanted me to explain my life to him until I finish it,kasi in reality,pwede ko namang isummarize ang buong buhay ko sa isang oras - tanong lang siya ng tanong.Argh.I wasn't nearly halfway.

"Papasok ka na bukas?" Tanong pa niya.

"Eh ano naman sa'yo?"

"Parte ito ng mga tanong ko sa'yo.And you need to answer it," madiin niyang sambit nang nakatingin direkta sa mga mata ko.

"I don't need to answer anything," sabi ko pa sa kaniya."Sasabihin ko sa'yo kung gusto ko at kung gusto ko lang."

"Augusta - "

Tumayo na ako,I am bored.Mas gusto ko pa atang makipagbangayan kay Theodore kaysa utos utusan ng isang ito.Wala na akong pakialam kung anong klaseng nilalang itong nasa harapan ko ngayon at bahala na siya sa buhay niya.I just wanted to get something to eat for now.

With a hard look,I ran away from the spot.Hindi ko na siya nilingon pa dahil ilang muscles ko lang ang mapapagod pag nilingon ko siya.I went deep into the forest.I can suddenly sense the presence of a certain president.He was nearby kaya napatigil ako.Umikot ang mata ko sa paligid bago napairap."Alam kong nandiyan ka.Didn't I tell you that you should mind your own business?I don't want you interfering with my life,my plans.You are such a hindrance,Villancini.I don't know what job you're having but get lost before I - "

"Chill" ang una niyang sinabi pagkatapos niyang lumabas sa mga damuhan.Tama ako ng hinala.Si Theo nga ang nagmamasid sa akin."Unang una,hindi ko naman ginusto ang trabahong ito.It wasn't a career,Augusta," he looked sharply at me."I was simply just trying to be good at it."

Hindi ako makapagsalita.Tinitigan ko lang siya ng mabuti.His mind was blank and he look stressed."I don't care if you're trying to be good at it.All I'm saying is you should know your limit." I told him.

"Paano kung sabihin ko sayong walang limit at patakaran ang trabahong pinasok ko?" Tinaasan niya ako ng kilay."Anong magagawa mo?"

"Ano pa nga bang gagawin ng isang matalinong bampira na katulad ko?" Tinaasan ko rin siya ng kilay at ngumisi."Edi tatakas ako."

And with that,tumakbo muli ako ng malayo.

"Augusta!" I heard him call.

Hindi ko alam kung bakit pero wala lang siguro akong motibasyon para humarap sa kaniya ngayon.Gusto ko lang talagang mapag-isa.Nasasakal na rin ako.I wish Zummer was here right now.He might cheer me up and lighten the mood. I miss his aura.

I wish I could visit him. May ideya bigla na pumasok sa isip ko.What if I visit him there? Napailing na lamang ako.I don't like swimming even though I could swim myself to reach him.Napabuntong hininga na lamang ako sadya.I do miss him.

"Augusta!"

Napalingon ako at nakita si Theodore."You caught up?"

"Obviously," sabi niya.He threw his thumb over his shoulder before smiling."I think kailangan na nating umalis."

Augusta WalkerTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon