Bloedband: De Vijand #2

Overgave

Hij opende de deur. "Hey Mel! Laatste keer zeker?" "Ja klopt! Dus bewijs nu maar eens extra goed dat je het kan!" Ik gaf hem een knipoog en hij lachte. "Of ik moet net doen of ik er helemaal niets van snap zodat je langer blijft," grapte hij. Ik lachte. "Kom pak snel je boeken!" "Ja juffrouw Melissa," zei Brandon gehoorzamend. Ik barstte weer in lachen uit. Snel haalde hij zijn boeken uit zijn kamer en kwam hij ermee de trap afgelopen. "Woon je eigenlijk al lang alleen?" Hij knikte en zei: "ja zo goed als heel mijn leven." Mijn ogen werden groot. "Wow," stootte ik uit. "Dat zou ik niet kunnen. Ik wil altijd wel wat gezelschap in mijn buurt. Anders verveel ik me rot." Hij glimlachte. "Ja dat is inderdaad soms niet leuk. Daarom ben ik blij dat je nu soms komt hè!" Hij gaf me een stootje en ik lachte. "Wil je er meteen aan beginnen of heb je zin om eerst iets anders te doen?" vroeg Brandon. "Hmmm..," zei ik bedenkelijk, "wat denk je van eerst de bijles en dan iets leuks doen? Dan eindigt het leuker." "Dat is een uitstekend plan juffrouw," zei hij op een toon die typisch bij een leerkracht past. Hij wees daarbij ook met zijn wijsvinger. Ik lachte en begon dan hem het laatste hoofdstuk uit te leggen.

"Wat dacht je van pannenkoeken bakken?" Ik sprong blij recht uit de zetel. "Oh ja! Superleuk!" riep ik uit. "Top! Neem jij alle ingrediënten al. Dan zet ik het kookgerei al klaar. In die kast kan je zowat alles vinden wat je nodig hebt." Ik liep meteen naar de kast en vond meteen alle ingrediënten. Ik nam de eieren en de melk uit zijn ijskast en wou de bloem uit zijn kast nemen, maar deze stond net iets te hoog, waardoor ik er niet aan kon. Brandon zag het en zette zich achter mij om het te nemen. Zijn handen geraakten er wel maar doordat ik naar achter bewoog, botste ik tegen Brandon en kantelde de bloem om waardoor alles op mijn hoofd terechtkwam. Brandon lag plat van het lachen waardoor ik boos reageerde en zei: "kijk nu wat je gedaan hebt!" "Sorry," zei Brandon sarcastisch. Ik zuchtte. "Wat nu? Ik kan toch moeilijk vol met bloem verder koken." Hij lachte. "Nee dat is niet echt een zicht hè." Hij lachte. "Ha. Ha. Wat een goeie mop." "Ik weet het," zei hij triomfantelijk waarbij hij met zijn ogen wel vijf keer knipperde. Ik gaf hem een zachte mep in zijn gezicht waardoor hij mijn handen vastnam en me omdraaide zodat ik met mijn rug tegen zijn borstkas terecht kwam. Ik voelde hoe zijn hart op en neer bewoog en wou me uit zijn armen losmaken, maar hij liet me niet los en bracht me nog dichter naar zich toe. Ik voelde zijn lippen in mijn nek. Zachtjes gaf hij me kusjes en ik voelde hoe ik onder zijn aanraking bezweek. Alle energie leek even uit mijn lichaam te verdwijnen en ik sloot mijn ogen. Zijn lippen baanden zich een weg naar voor en vonden uiteindelijk mijn lippen. "Heerlijk, die bloemsmaak," fluisterde hij in mijn oren. Ik giechelde. (Normaal giechel ik echt nóóit.) "Heb je misschien een douche?" Hij knikte. "Bovenste verdieping, eerste deur rechts." Ik glimlachte dankbaar. "Dank je." Ik holde naar boven en vond zijn badkamer. Snel ontdeed ik me van de kleren vol bloem en douchte ik alle bloem van mijn lichaam en gezicht af.
Toen ik uit de douche kwam en een handdoek nam, besefte ik dat ik geen andere kleren had. Shit. Wat nu? Ik sloeg de handdoek rond me en liep de badkamer uit.

"Brandon?" riep ik luid. Binnen een paar seconden stond hij boven. Even keek hij me bewonderend aan en vervolgens zag ik hoe zijn blik me van top tot teen afging. "Ik.. euhm.. heb geen andere kleren. Heb je misschien iets voor mij?" Hij knikte en wendde zijn ogen van me af. Ik keek even verlegen weg en Brandon verdween. Een minuutje later verscheen hij met een grote t-shirt, een joggingbroek en een sweater. "Bedankt," zei ik en nam de kleren van hem aan. Wat ik vergeten was, was dat ik mijn handdoek vast had en bij het nemen van zijn kleren had ik per ongeluk het losgelaten. Mijn wangen werden op slag rood, maar gelukkig keek hij niet naar mijn lichaam, maar recht in mijn ogen. Ik lachte verlegen en nam snel de handdoek van de grond. Ik wou het terug rond mijn lichaam wikkelen maar Brandon kwam dichterbij en nam de handdoek en kleren uit mijn handen. "Handjes omhoog," zei hij. Ik keek hem niet begrijpend aan en wou zo snel mogelijk die handdoek terug maar deed uiteindelijk wat hij gevraagd had. Hij wikkelde de handdoek rond me, streek met zijn duim langs mijn rug en trok me met de handdoek naar hem toe. Ik glimlachte ongemakkelijk en voelde zijn rechterhand door mijn haar strijken. Zachtjes beet ik op mijn lip. Ik voelde me op de een of andere manier enorm aangetrokken tot hem en gaf me over aan mijn gevoel door hem te kussen. Hij grijnsde en kuste me terug. Zijn tong gleed zachtjes mijn mond binnen en vroeg me om toestemming te geven, wat ik gaf door mijn mond nog meer te openen. Mijn hart bonsde in mijn keel en ik sloeg mijn armen rond hem. Mijn linkerhand aan zijn nek en mijn rechterhand aan zijn heup. Stilletjes trok hij me ergens naartoe en ik struikelde bijna over de handdoek die ondertussen naar beneden was gegleden, maar Brandon hield me recht en trok me weer verder. Ik voelde dat hij me draaide terwijl hij me nog steeds kuste. Zijn hand gleed naar mijn rug en hij liet me zakken maar onze lippen losten niet van elkaar. Niet veel later voelde ik dat ik op iets zacht zat en ik wou kijken op wat ik zat maar Brandon draaide mijn hoofd terug naar hem toe. Hij liet me liggen en vervolgens voelde ik zijn lichaam boven het mijne hangen. Mijn hart bezweek en ik drukte zijn lichaam volledig tegen het mijne. Zijn handen baanden een weg naar mijn borsten, die hij vervolgens één voor één streelde en er zachtjes in kneep. Zijn lippen losten de mijne zachtjes en ik voelde hoe ze zachtjes naar beneden gleden. Een kreun ontsnapte mijn mond en ik zocht naar adem.
"Weet je wel niet hoe mooi je bent?" vroeg hij met een warme stem. "Nee zeg jij het maar," glimlachte ik terwijl ik op mijn lip beet. Hij keek naar mijn lippen en zei: "elke keer je zo verlegen kijkt, bloost of op je lip bijt, wil ik je kussen." "Doe dat dan," zei ik geamuseerd. Hij grijnsde en kuste me weer voluit. Uitgeput plofte hij naast me neer en bekeek mijn gezicht. Ik vlijde me tegen hem aan en bekeek zijn borstkas. Damn. Wat had hij een lekkere spieren. Ik gooide mijn been over hem zodat ik op hem zat en bekeek hem nogmaals. "Zie je iets wat je bevalt?" vroeg hij. "Ja, jou." Ik boog me voorover om hem te kussen en bleef zo nog een tijdje naast hem liggen.

Ik werd wakker en keek rond me. Brandon was er niet meer. Op de grond lagen zijn kleren voor me klaar en ik trok ze aan. Ik liep de trap af en wou hem zoeken. Maar in de woonkamer en keuken was hij niet. Opeens sloegen twee armen zich rond me en ik draaide me om. Brandon gaf me een kusje en vroeg me of ik lekker geslapen had. Ik knikte en gaf hem een kusje terug. Ik keek even naar de klok en zag dat het al 21u was. "Oeps.. Ik ben de tijd precies uit het oog verloren. Ik moet naar huis." Brandon knikte begrijpend en streelde mijn wang. "Het was leuk met je," zei hij zacht. "Maar hoe moet je het aan je vriendje uitleggen wat er is gebeurd?"

Shit. Ik had inderdaad een vriendje. Logan. Ik voelde me meteen schuldig en kon bijna uitbarsten in tranen. Ik keek Brandon streng aan. "Hij mag dit nooit te weten komen! Hoor je me? Nooit!" "Vond je het dan niet leuk met me?" zei hij verontwaardigd. "Jawel!" repliceerde ik. "Heel leuk zelfs.." "Waarom wil je dan niet iets met mij hebben?" Ik keek hem verward aan. "Ik.. Ik.. Ik weet het niet meer.." Ik moest toegeven dat ik Brandon kussen veel leuker vond en dat Brandon een gevaarlijk kantje in me tot leven wekte, waar ik absoluut van hield. "Ik hou van je denk ik," fluisterde ik. Brandon glimlachte. "Ik ook van jou, schat." Ik keek hem aan en wist dat wat ik net zei waar was. Zoals steeds had zijn perfecte schoonheid me in zijn greep en bezweek mijn hart nogmaals. "Ik heb een idee," zei Brandon. Ik keek hem hoopvol aan. "Ik weet dat je Logan geen pijn wil doen en dat je dus niet met hem wil breken, dus wat dacht je van een geheime relatie? Elke avond kom je stiekem naar mij nadat je bij Logan bent geweest en niemand zal zo iets te weten komen. Je ziet natuurlijk wel dat je niet achtervolgd wordt. En als je op school me wil kussen, stuur me dan een berichtje en dan wacht ik je op in de zolder van onze school. Wat denk je ervan?" Ik keek hem met een brede grijns aan. "Wat ik ervan denk? Je bent een genie!" Ik kuste hem, nam mijn vuile kleren mee en ging naar huis.

Een geheime relatie.. dat klinkt gevaarlijk en spannend en oh zo geweldig!