Bloedband: De Vijand #2

Niets is wat het lijkt

~Melissa/Maleïka~

Toen ik daar in Brandons armen lag kon ik eigenlijk alleen maar denken aan Logan en aan wat ik hem aangedaan had. Het moest hem helemaal verscheurd hebben vanbinnen. Want datzelfde gevoel heb ik nu met Sara. Niets is wat het lijkt, ook al was je gelukkig in de schijnwereld. Brandon wreef even over mijn schouder waardoor ik terug in de realiteit werd getrokken. Ik glimlachte terug. "De film is gedaan," zegt hij zacht. "Zullen we gaan slapen? Want je hebt best wel wat slaap nodig na zo'n heftige dag." Ik knikte en gaf hem een kus. "Bedankt dat je er voor me bent!" "Dat is toch helemaal geen moeite, Mel!" Hij toonde me zijn breedste glimlach waardoor een mooie rij witte tanden te zien waren. We gingen samen naar boven en ik ging even naar een andere kamer met mijn rugzak om me om te kleden. Ik trok de rits naar beneden en het lingeriesetje viel eruit. Oh ja. Dat was ik helemaal vergeten. Brandon heeft al zoveel voor me gedaan! Ik moet echt eens iets terugdoen! Ook al voel ik me er niet helemaal goed bij nu, ik had het hem beloofd. Zonder aarzelen deed ik het aan en ik nam nog snel een condoom en verstopte die in de bh. Ik deed zijn badjas eroverheen en wandelde naar de slaapkamer.

Brandon zat al met zijn boxershort aan op het bed. Ik moest even slikken bij de aanblik van zijn bovenlichaam. Al die spieren! Wanneer hij zag dat ik hem stond te begluren, grinnikte hij. "Geniet je van het uitzicht?" Ik lachte. Ok Melissa. Je kan dit. Gewoon je badjas uittrekken en zwoel naar hem toe gaan. Hij heeft een beloning nodig. Ja dit is je eerste keer. Maar ik hou écht van hem. "Kom je niet naar bed?" vroeg hij. Ik lachte nogmaals en liep naar hem toe. "Natuurlijk wel. Maar al te graag," zei ik flirterig en ik nam zijn kin op en gaf een klein kusje op zijn lippen. Hij grijnsde en toen ik wat naar achter ging, kwam hij naar voor en trok me terug naar hem toe om vervolgens me een kus te geven. Ik ging bovenop hem zitten en gaf hem een tongzoen. Ik voelde zijn handen meteen naar mijn buik gaan. Daarom trok ik in één ruk de badjas uit en gooide hem op de grond. Brandon keek me even betoverd aan en grijnsde nog meer. "Je wilt het dus toch?" Ik knikte en beet zachtjes op mijn lip. Hij keek geamuseerd naar mijn lingerie en speelde met mijn bh bandje. "Je bent echt te mooi voor woorden," fluisterde hij. Ik streek met mijn tong langs mijn lippen en ging over hem heen hangen zodat mijn borsten op zijn ooghoogte kwamen. Hij bewoog naar me toe en kuste zacht mijn nek waardoor ik mijn rug kromde. Een kreun ontsnapte mijn mond. Hij draaide me om zodat ik met mijn rug op het bed kwam. Hij frunnikte aan mijn bh die niet veel later uitvloog. De condoom kwam te voorschijn en ik keek even verlegen weg. Gelukkig zette hij het even op zijn nachtkastje en begon me weer te kussen. Zijn lippen gleden langs mijn hals naar mijn borsten toe en ik voelde zijn tong cirkeltjes maken rond mijn tepel. Ik kreunde van genot en zachtjes begon hij te zuigen. Even meende ik iets zo scherp als een mes te voelen, maar het verdween. Zijn lippen gleden nu naar onderen toe. Langs mijn buik en hielden halt aan de rand van de string. Zijn handen trokken deze vervolgens naar beneden en ik trok mezelf recht om hem te ontdoen van zijn boxershort. Ik speelde even met zijn genitaliën en vervolgens ging hij weer verder met zijn lippen. Deze keer bereikten ze hun einddoel wel. Ik kromde mijn rug volledig en voelde me helemaal meegetrokken in dit gelukzalig gevoel. Maar toen ik mijn ogen openden en naar Brandon keek, zag ik Logan voor me. Ik zag hoe Logan dit met me aan het doen was en ik genoot daardoor nog meer. Net wanneer Brandon klaar stond om de condoom te nemen, zag ik zijn stijve penis in mijn oogveld komen. Ik slikte en besefte veel te laat dat ik dit eigenlijk niet met Brandon wou, maar met Logan. Ik hield dus nog steeds van hem. Brandon deed de condoom aan en ik wist dat het niet lang ging duren voordat hij in me zou gaan dus riep ik luid: "stop!" Brandon keek me geschokt aan. "Wat is het nu? Wil je dit nu wel of niet, slet?"

Toen hij dat zei kon ik mijn oren niet geloven! Hoe kon hij zoiets zeggen! Ik zag zijn mond dichterbij komen maar zag nu iets uitsteken dat glinsterde. Mijn ogen werden groot. HIJ IS EEN VAMPIER! De tijd leek even stil te staan en ik voelde zijn hoektanden zich prikken in mijn hals. Ik riep meteen alle elementen op en voelde de kracht van de Vijf in mijn lichaam stromen. Met één stoot gooide ik zijn lichaam van me af. Nu zag ik alleen maar een monster voor me. Zoals de vader van Logan me had verteld. Zijn hoektanden staken scherp uit en zijn lichaam werd nog peziger en ik zag hoe wit hij wegtrok. "Je bent zo naïef! Ik kon je meteen inpalmen en je krijgen. Ik heb je van me laten houden. Houden van je vijand! En weet je waarom, slet? Omdat ik je gespaard heb bij dat ongeluk en je ouders niet!" Mijn ogen werden groot. Hij heeft mijn ouders vermoord!!! Ik werd woedend en smeet mezelf op hem waardoor hij door de muur heen viel. Maar hij sloeg terug. Zo hard als hij kon. En nu vloog ik naar zijn badkamer. Ik moest hier weg! Maar die vuile vampier moest dood! Ik riep vuur op om zijn lichaam te doen branden, geest om zijn ziel weg te nemen, aarde om hem te begraven, lucht om zijn oren te laten suizen van ijskoude wind en water om al het vocht uit zijn lichaam te doen sijpelen. Hij schreeuwde het uit van de pijn. Daar kon hij niets tegen doen. Zijn krachten namen af en hij verzette er zicht steeds minder tegen. Ik ging naar hem toe en met één harde ruk trok ik zijn hoofd naar rechts. Hij viel op de grond en lucht nam zijn dode lichaam op en gooide het in de tuin, waarin al een put was gemaakt door aarde. De aarde sloot rond zijn lichaam en liet hem voor altijd verdwijnen.

Nu bleef ik alleen over in de kamer. Weer naakt door de verkeerde jongen. Het kostte me moeite om mijn kleren bijeen te rapen en me terug aan te kleden. Ik nam mijn rugzak en besloot om voorgoed te vertrekken. Mijn hart was nogmaals gebroken. Niet alleen door Sara, maar nu ook door Brandon, de vampier. Hoe kon ik nu verliefd worden op mijn vijand? Hij had me volledig in zijn macht en had me bijna ontmaagd! Ik huilde en ging naar het bos. Deze keer zat ik op de rand van de rots waar Logan en ik voor het eerst gekust hadden. Waar ook ik de magie tussen ons heb beëindigd. Niemand om wie ik gaf, kon me nu nog helpen. Ik moest gewoon verdwijnen. Mijn blik ging naar de afgrond en even overwoog ik om te springen. Maar mijn voeten bleven als een boom geworteld in de grond staan. De vrouw, mijn echte moeder dus, verscheen voor me. "Liefje, doe je dat toch niet aan! Je mag niet zijn wat ik nu ben! Dan heb je voor niets tegen Brandon gestreden. Kijk naar wat je hebt bereikt met de elementen! Niemand kan dit! Alleen jij! Je gaat zo'n krachten toch niet verloren laten gaan?" De woorden sneden in me maar ik voelde de waarheid ervan. "Je hebt gelijk, mama," zei ik zacht. De vrouw glimlachte breder. "Ik maak geen einde aan mijn leven, maar ik ga weg." Haar ogen werden groot. "Wat ga je doen Maleïka?" "Laat me met rust." En zo nam ik mijn rugzak en vertrok. Een stukje stof van mijn broek scheurde en bleef vasthaken aan de rots. Maar het boeide me niet meer. Ik bleef wandelen. Maakt me niet meer uit naar waar ik ga. Ik ben weg.