Medya berk;
Arabaya binip yola koyulduk. Nereye gidiyorduk acaba?
"Berk nereye gidiyoruz?"
"Sima biraz sabırlı ol"
"Hadi ama ipucu ver barı"
"Senin çok seveceğin bir yer"
"Neymiş benim seveceğim yer?"
"Sima gidince gorursun dedim"
"Tamam"
Kafamı cama yaslayıp dışarıyı izlemeye başladım. Derin bir sessizlik vardı ve bu çok bunaltıcıydi. Berke baktığımda yola odaklanmıştı. Tekrar cama yaşlanıp dışarıyı izledim. Bir süre sonra araba durdu.
"Geldik hadi in" dedi. Kapıyı açıp indiğimde ilk etrafa baktım. Çok iğrenç kokan bir yerdi. Hiç buraya gelmemistim.
"Hadi Sima"
"Tamam geldim"
O önde ben arkada yürümeye başladık. Bu arada da yine etrafa bakıyorduk. Bir kapının önüne geldik.
"Gir" dedi. Öne doğru adım attığımda karşımda çok dar siyah bir koridor vardı.
"Yürü" dedi berk
"Berk burası neresi?"
"Sima biraz daha sabır et"
Öne doğru adım atıp yürümeye başladım. Uzun uzun yurudukten sonra bir büyük kapı vardı önümde. Kapıyı açıp içeri girdiğimde gözlerime inanamadim. Burası boks maçlarının yapıldığı salondu.
"B-berk burası harika bir yer hep hayal etmiştim"
"Buraya gelmek zorunda idik yanı senin burada çalıştıracam."
"Peki hadi başlayalım"
"Çok heyecenlisin"
"Hemde çok"
"Tamam hadi gir" deyip ortayı gosterdi. Hiç vakit kaybetmeden sahanın ortasına girdim. Çantamdan boks eldivenlerimi alıp giydim. Artık hazırım. Berk karşımda duruyordu. İlk hamleyi ben mı yapsam diye düşünurken birden yumruğu geçirdi. Bende hızlıca koşup yumruğu ağzına geçirdim. Tam bana doğru gelirken ona art arda yumruklarımi geçirdim.
"Sandığımdan da iyi çıktın."
"Çok konuşmada devam et"
"Uuu iyi bana uyar" deyip gelip yüzüme yumruğu geçirdi. Bir anda bütün cesaretimi toplayıp üzerine atladım ve art arda yumrular savurdum yüzüne.
"Bu günlük bu kadar yeter" dedi ve sahadan çıktı. Bende eldivenlerimi çıkarıp bir kenara attım.
"İyi mısın?"
"Sanırım hayır" dedi gulerek
"Senin kaç şampiyonluğun var bunlar sana az gelir" dedim. Güldü
"Ağrıma gitti biz kızdan dövülmek."
"Ha ha ha çok komik" dedim.
"Hadi seni eve birakayim"
"Yok ben kendim giderim teşekkürler"
"Tamam yarın gorusuruz"
"Baybay"
Berk gittikten sonra bir köşeye oturdum. Keşke annem ölmeseydi keşke abim ölmeseydi. Abim ölmeseydi şurada onla maç yapsaydim. Ama hepsi keşke ve hiçbiri gerçekleşimiyor. Telefonun sesi ile irkildim. Arayan ali idi
"Alo"
"Alo Sima nasılsın?"
"İyi knki sen?"
"İyi,buluşabilir mıyız?"
"Tabi nerde"
"Herzamnki yer"
"Tamam geliyor"
"Bekliyorum"
Çantamı alıp dışarıya çıktım. Bir taksi çevirip kafeye gittim.
...
İçeriye girdiğimde bizim grup tam takir yerindeydi.
"Hoşgeldin Sima" dedi hatice
"Hosbulduk" dedim
"Otursana" dedi irem
"Tamam" diyip bir sandalye çekip oturdum. Hepsi bana bakıyordu.
"Eee nasılsınız?" dedim
"İyiyiz işte sen" dedi egemen.
"İyiyim" dedim. Herkes yine bana bakıyordu. Bazıları kendi arasında kaş göz işareti yapıyorlardı. Arkama yaslandim.
"Konu ne ?"dedim
" n-ne konusu?"dedi hatice
"Hadi ama yapmayın bişey var ve bana söylemiyorsunuz" dedim
"Yok ya bişey" dedi ali zorla gulerek. Egemene baktığımda dalmıştı.
"Abi cenazede mıyız ne bu suratlar beş karış havada?"
"Ben artık dayanamıyorum söyleyecem." dedi irem. Ali ona yapma gibi birşeyler dedi.
"Sima gökmen...."durdu sustu.
" evet gökmen? "Herkes bir tarafa bakıyordu. Bende arkama döndüğümde gökmeni gordum. Perişandi. Göz altları sisimisti.
" Olanları anlatacak mısınız?"dedim
"Abi sen ne ara çıktın?" dedi ali
"Nerden?" dedim
"Hastaneden" dedi irem. Gokmene tekrar baktığımda kolu sargılı idi.
"Yoksa sen vuruldun mu?" dedim kısık bir sesle. Herkes bana özür dilermiş gibi bakıyordu.....
