Daha 1 hafta olmuştu okula başlayalı . İyide olmuştu okula başlamak yüzüm gülmeye başlamıştı...Ama bu da kısa sürdü. Yaramazlık yaptığım için Mehmet hocamız elimde cetvel kırmasıyla ertesi günlerde okula gitmeye utanır olmuştum. Hergün evden okula gidiyorun diye çıkıp sokaklarda geziyordum...
Bir gün eve bir kadın ve benden 2 yaş küçük bir kızla geldi eve . O kadına anne dememizi istiyordu. Kadın şişmandı esmer bir kadındı anne diyorduk ona babam istediği için. Babamın dediğinin dışına çıkamazdık yapıyorduk her dediğini.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karanlıktan Aydınlığa
General FictionBir insan ne kadar acı çekebilir, Ne tür acıları yaşabilir , bu acıları nasıl yenerde geçer. Her zaman bir umut vardır...
