Akşam olmuş hava kararmıştı eve gitmem gerekiyordu. Öylede yaptım eve gittim hâla ağlıyordu babam her zaman ki köşesinde oturuyordu. Sinirliydi... Hiç birşey dememişti başla bir odaya geçmiştim.Arkamdan ablam geldi ve anlattı olanları.
Meğer babamın herşeyden haberi varmış o kadının bize davranışından yaptıklarından herseyden haberi varmış pantolon olayını ise ablam anlatmış.
Babam beni haklı bulmuştu. Sevinçliydim ama bi yandanda buruktum. O kadın evimizden gidecekti , babam gitmesini istemişti.
Ertesi gün gitmişti sabah erken saatte . Artık o kadın olmucaktı bu iyi haberdi benim açımdan .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karanlıktan Aydınlığa
Fiksi UmumBir insan ne kadar acı çekebilir, Ne tür acıları yaşabilir , bu acıları nasıl yenerde geçer. Her zaman bir umut vardır...
