Büyümüştüm annemin ölümü , küçücük yaşta adam yapmıştı beni. Ailemiz dağılmak üzereydi. Babam bir arada tutmaya çalışıyor bir yandanda kendini rakıya vuruyordu. Evimizin bahçe duvarının kenarına oturur içerdi rakısını. Onu izlerdim dertliydi , üzüntülüydü. En büyük 2 abimde evlendikten sonra 14 kişilik bir aileye 2 oda 1 salon evde gecim sağlamaya çalışıyordu. Annemde gidince yapayalnız kalmıstı babam.Yapayalnız...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karanlıktan Aydınlığa
Ficção GeralBir insan ne kadar acı çekebilir, Ne tür acıları yaşabilir , bu acıları nasıl yenerde geçer. Her zaman bir umut vardır...
