KÖR KIZ ÜVEY ABİ

YıL BaŞı Özel

Merhaba arkadaşlar yeni bölüm geldi. Vote ve yorumlarınızı bekliyorum.   Allah gönlünüzdeki her şeyi size hayırlı kılsın. Hayırlı senelere.

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

Hastaneden taburcu olmuş ve eve gidiyorduk. Gökyüzünün bu denli parlak ve mavi olduğunu bilmiyordum. Sokaklarda telaşla yürüyen insanlar ve bir yılanı andıra peş peşe dizilmiş arabalar. Bunları bu kadar özleyeceğimi bile bilmezdim. Her şey ünlü bir ressamın elinden çıkmış bir tablo misali geliyordu gözüme. Bu tabloyu görmeyeli dokuz ay olacaktı neredeyse.

**

Her sabah olduğu gibi bu sabahta annemin bağırması ile uyandım.

- Arda ve Asya hadi ama çocuklar kahvaltı hazır.

- Geliyorum anne.

Yataktan çıkıp dolabıma ilerledim. Siyah dar paça pantolonumla beyaz salaş kazağımı giydim. Saçlarımı atkuyruğu yapıp banyoya ilerledim. Banyoya girip elimi ve yüzümü yıkadıktan sonra annemlerin yanına aşağıya indim. Aşağıya indiğimde Arda telefonda konuşuyordu.

Annem ile Ali amca akşam için plan yapıyorlardı.

- Herkese günaydın.

- Günaydın canım.

Masaya oturdum. Kahvaltı yaparken annem Ali amca ile ilgili yaptığı planı bitirdikten sonra bize doğru döndü.

-Çocuklar biz bu gece dışarıda olacağız. Malum yılbaşı.

-Benimde planım var arkadaşlarla buluşacağım Elif teyze.

-Bende evde oturacağım. Kör olunca pek arkadaşım kalmadı.

-Sende benimle gelirsin zaten Melis, Merve, Cem, Atakan falan gelecekler. Sende gelirsin. Kareoke bara gidiceğiz. Cem'in babası bizim için bir oda ayarladı.

- Gerçekten benim gelmemi istiyor musun?
- Evet. Evde tek kalmana gönlüm razı olmadı.
- Nasıl da gözlerim yaşardı.

-Dalga geçeceksen gelme.

- Tamam, tamam. Şaka yaptım ya. Sen de hemen kızıyorsun. Geliyorum.

Yemek yeme bitince odama gittim. Annemi alışveriş için ika ettikten sonra ceketimi almak için odama çıktım. Henüz yeni yeni görmeye başladığım için tek başıma evden dışarı çıkmama izin yoktu. Bu yüzden annem ile akşama yeni kıyafet almak için alışveriş merkezine gittik. Akşam herkesin nefesini kesecek kadar güzel olmak istiyordum.

-Nereye gidiyoruz hanım efendi.
- Milenyum Alışveriş Merkezine lütfen.

Çok geçmeden alışveriş merkezine geldik. Tam bir renk cümbüşü vardı ve yılbaşından dolayı her yer süslenmişti. Annem ile mağazaları gezerken gözüme vitrinde duran kırmızı elbise çarptı. Bu elbise tam da benim aradığım elbiseydi. Sanki bu elbise benim için dikilmiş gibiydi. Resmen elbiseye aşık olmuştum.

Elbisenin parasını ödemek için kasaya doğru ilerlerken yine tanımadığım o kişiyi gördüm. Gözlerim yine bana oyun oynuyordu. Bu duruma alışana kadar hep korkacağım galiba. En önemli ne zaman bu kişiyi görsem gözüm acıyordu. Acıyla gözlerimi kapadım. İçimden 'Hepsi hayal. Gözlerimi açtığımda o orda olmayacak' diyerek gözlerimi açtığımda o kişi yoktu. Annem ise her şeyden habersiz kasada elbisenin parasını ödüyordu.