KÖR KIZ ÜVEY ABİ

Aynadaki Yabancı

Merhaba arkadaşlar yeni bölüm biraz gecikmelide olsa geldi. İnşallah beğenirsiniz vote ve yorumlarınızı bekliyorum. 

♡ ♡ ♡ ♡ ♡ ♡

Kulaklarım beni kandırıyor muydu? Arda beni sevdiğini mi söylemişti? Kıçımın sevmesi? Seven bir insan başka bir kızla ateşli bir şekilde öpüşmezdi. Özellikle sevdiği kişinin önünde asla öpmezdi.

-Sana inanmıyorum.

-Bana inanman için ne yapmalıyım?

-Beni yalnız bırakabilirsin. Ya da neyse ben gidiyorum.

-Asya, lütfen?

-Seni hiç çekemem Arda? Ben gidiyorum. Sen de ne halin varsa gör.

Geri zekâlı. Hayvan herif. Aşağılık egoist. Onu bir kaşık suda boğmak istiyorum. Sonra yakmak, daha sonra da gömmek istiyorum. Sinirli adımlarla yola kadar yürümüştüm. Yılbaşı gecesi olduğundan her yer ışıl ışıldı. Bunları görmek için ameliyat olmamıştım. Yoldan geçen ilk taksiye durması için işaret etmiştim ama maalesef doluydu. Bir taksi bulabilecek miydim?

-Asya beni dinle.

-Beni rahat bırak. Taksi?

Nihayet bir taksi durabilmişti. Ardımdan bana bağıran Arda'ya umursamadan taksiye bindim. Taksi şoförüne şimdilik sürmesini daha sonra gideceği yeri söylemiştim. Bağırarak ağlamak istiyorum. Bana yaşattıklarını görmüyormuş gibi bir de seni seviyorum diyerek dalga geçmeye çalışıyordu. Ama ağına o kadar kolay düşmeyecektim. Gerçekten seviyorsa da en azından burnunun sürtmesini istiyorum.

Arabanın camından dışarıyı seyrediyorum. Ne gündü ama? Hayatımda geçirdiğim en berbat yılbaşımı yoksa en güzel yılbaşımı buna karar veremiyordum. Şoföre gideceği yeri söylemek için ona döndüğüm de yine gözüme sancı girmişti. Bu sancılar gittikçe sıklaşmaya başlamıştı. İki gün sonra kontrolüm vardı. Bunu mutlaka doktora söylemeliydim.

Sancıyan gözümü açmaya çalıştığımda yine o kişiyi görmüştüm. Gözlerimin içine bakıyormuş gibiydi. Artık ciddi anlamda korkmaya başlamıştım. Bir an önce taksiden inmek istiyordum.

-Beni müsait bir yerde bırakır mısınız lütfen?

-Tabi ki.

Adamın parasını ödedikten sonra aceleyle kendimi dışarıya attım. Etrafıma göz gezdirdim. Neredeydim? Her defasında bilmediğim bir yerde olmayı nasıl başarıyordum. Dar ve karanlık bir sokağa girdiğimi fark ettim. Sokağın loş aydınlatması korku filmlerinden bir sahne gibiydi. Birazdan eli bıçaklı bir katil çıkacak ve beni öldürecekmiş gibi hissediyordum.

Başıma düşen kar taneleri sıklaşmaya başlamıştı. Görüşüm iyice bulanıklaşmıştı. Önünden geçtiğim boş bir binadan bir kadının ağlama sesini duydum. Ağlıyor ve karşısında kim varsa öldürmemesi için yalvarıyordu. Bu sefer ki hayal olamayacak kadar gerçekti. Kadın bana bakıyor ve ağlıyordu. Sonra ayağa kalkıp yanıma yaklaşmaya başladı. Midem korkuyla kasıldı. Bir an önce buradan uzaklaşmak için adımlarımı hızlandırdım. Birden karşıma o kişi çıktı. Üzerime doğru yürüyordu. Bu sefer geri geri yürümeye başlamıştım. Yine oydu. Yüzünü net göremiyordum ama yine de o olduğuna emindim.

Yanımdan geçerek ağlayan kadını saçlarından tuttu. Kadını yerde sürüklemeye başladı. Depo gibi bir yerden içeriye girdiler. Peşlerinden gidip gitmemek konusunda tereddütlüydüm. Ama sonra merak duygum ağır bastı ve peşlerinden bende içeriye girdim. Adam kadını soyundurmuş ve elinde tuttuğu bıçakla vücudunun belli belirsiz yerleri çiziyordu. Çok geçmeden kadın kanlar içerisinde kalmıştı.