My Brother's Best Friend 2

Hoofdstuk 6

"Hanna, kom eens kijken" Ik ging naast Braad staan. "Morgen is er voor meiden een surfwedstrijd. Doe mee! Inschrijven is nog mogelijk, dan trainen we vandaag gewoon wat, en dan morgen laat je die Hawaiiaanse meiden zien hoe het moet" Ik begon te lachen.

"Maar waarschijnlijk is het hier heel anders dan in LA" Hij haalde zijn schouders op. "Wat maakt dat dan weer uit. Doe gewoon mee voor de lol, misschien win je wel" Ik knikte. "Vooruit"

We liepen de lobby uit naar de onbijtzaal waar een groot buffet klaar stond met allerlei broodjes en beleg. Ik keek naar al het heerlijke eten. "Laat me raden, moeite met kiezen?" Vroeg Brad lachend. Ik knikte. "Het ziet er allemaal zo lekker uit!" 

Hij pakte twee broodjes en wat beleg. "Je kan altijd nog voor je vierde ronde gaan" Ik begon hard te lachen en besloot dat ik niet raar wilde lijken en dus ook maar gewoon twee broodjes met wat beleg. 

Na het ontbijt pakten we onze spullen bij elkaar, kleedden we ons om in swimsuits en liepen naar het strand. Ik gooide mijn spullen neer en rende naar het water. De golven waren geweldig. Het water was zo mooi en helder. 

Ik genoot van iedere seconde dat ik over en door de golven vloog. Het water spatte om me heen en de golven rolden wild over het water. Met de minuut leken er wel meer mensen te komen en meer surfers kwamen het water in. 

Ik ging naar Brad die een eindje verder op aan het oefenen was. "Zullen we een andere plek gaan zoeken waar het iets rustiger is? Mijn hoofd werd bijna afgehakt door een kind op een surfboard die absoluut niks kon" Ik knikte. "Strak plan" 

We haalden onze spullen op en liepen verder van de kust waar we waren. Op een gegeven moment waren we bij een stuk strand waar niemand te vinden was. Er waren geen gevaarlijke rotsen in de omgeving en de golven waren mooi en toegankelijk voor surfers. 

Weer ging ik het water in. Brad gaf me constant tips en trucjes voor beter te surfen. 

Na het eind van de middag viel ik om op mijn handdoek. "Ik ben op" Zuchtte ik. Brad begon te lachen. "Je lag ook wel in het totaal 7 uur ongeveer in het water" Ik begon te lachen. 

Eenmaal bij het hotel terug, was het al bijna tijd voor het avondeten. Ik douchte me snel en trok schone kleren aan. Brad was natuurlijk weer eerder klaar en begon te zeuren over meisjes en dat ze lang over alles moesten doen. Ik liet hem zijn gang gaan. 

~*~

"Mis je je ex?" Vroeg ik aan tafel. Hij keek even verbaasd op mij die vraag. "Nee, ik denk het niet. Ik was denk ik te veel gewend geraakt aan het vriendin is op afstand, dat ik leerde haar niet te veel te missen" Ik knikte. "Dat klinkt logisch" 

"Ze was echt een geweldige meid, en het is jammer dat het uit is, maar ik denk dat ik niet echt meer van haar hield." Ik haalde mijn schouders op. "Jullie zagen elkaar ook wel echt weinig" Hij knikte. "Ze was altijd druk. Ze kwam nooit naar LA, en ik moest dan naar Miami, maar dat mocht van mijn ouders ook niet iedere vakantie en vaak had ze niet eens tijd voor me. We zagen elkaar eigenlijk alleen in de zomer en met kerst en soms nog met de herfst of meivakantie." 

Ik haalde mijn schouders op. "Mijn ouders vonden het prima omdat ik dan ook naar mijn oude vrienden ging en ze zich denk ik ook deels schuldig voelde omdat ze me hierheen hadden gestuurd met hen. Ik wilde eerst niet, tot het allemaal in New  York niet meer lekker liep en ik een nieuwe start wilde." 

"Je ex?" Ik knikte. Ik had Brad het verhaal van Dean in grote lijnen verteld, maar zonder in te gaan op de details. 

"Weet je, het zal allemaal wel, we zijn hier om te genieten van het single leven en avonturen te beleven zonder we vast zitten aan iemand" Ik knikte. "Daar drink ik op" Ik hief mijn wijnglas. Brad begon te lachen. 

Na het eten gingen we op de hotelkamer van mij een film kijken en op tijd slapen want morgen vroeg was de wedstrijd al vroeg. 

~*~

Ik opende mijn ogen en zag dat Brad nog naast me lag. We waren tijdens de film, die oersaai bleek te zijn, in slaap gevallen. Gelukkig had ik mijn wekker al vroeg gezet en was ik dus nog wel op tijd. Ik trok mijn korte wetsuit aan en ging naar het strand toen Brad ook helemaal klaar was.

Het was druk op het strand met allerlei toeschouwers. Er waren in de eerste ronde twintig deelnemers. Tweede ronde nog maar tien en de laatste 5. Je kreeg voor iedere truc een score en degene met de hoogste score wint. 

Ik liep naar het strand en waxte mijn bord. "Het gaat je wel lukken" Zei Brad. Hij wees naar een meisje met een blauw wetsuit. "Zij was gister ook op het strand, ze is heel onzeker en durft in de golf geen gevaren te nemen. Die met dat witte shirt is niet goed in onder golven door duiken, ze komt dan niet makkelijk op haar bord." 

Ik knikte. "Moet wel lukken, maar er zitten ook een paar tussen die echt heel goed zijn" Hij knikte. 'Maar jij ook, onderschat jezelf niet. Je bent nieuw, ze kennen je zwakke punten niet, ze weten dus niet wat jij allemaal wel en niet kan" 

Het was tijd het water in te gaan. We moesten over ons wetsuit een shirt aan doen met een kleur en een nummer erop. Iedereen had een andere kleur en een ander nummer. 

Ik zag in de verte een grote golf aankomen. Hij was nog maar klein op dat moment maar ik ging erop af. De meeste bleven hangen. Vijf andere meiden volgden me. Ik zat er met een ander tegelijk in. Ik probeerde alles uit de kast te halen. 

"Roze gaat hard! Een mooie golf voor nieuwkomer roze" Riep de man door de speakers die over het hele strand te horen waren. "En onze favoriet blauw is ook goed. " De eerste ronde was makkelijk om door te komen. Wat Brad al zei, er zaten veel rotte appels tussen die grotendeels er na de eerste ronde eruit werden gegooid.