My Brother's Best Friend 2

Hoofdstuk 25

Langzaam kroop ik tegen Brad aan. "Het is voorbij" Hij knikte. Ik hoefde niet meer te huilen, mijn tranen waren op. Hij tikte me aan dat ik moest opstaan. Ik veegde het zand van mijn kont en keek hem aan. "We gaan gewoon even wandelen"

Hij sloeg zijn arm om mijn schouder en zo liepen we over het verlaten strand. Ik legde mijn hoofd tegen hem aan. "Je bent echt een geweldige beste vriend" Hij glimlachte.

"Weet je, iedereen denkt dat ik maar met jou een relatie moet nemen maar ik wil dat nooit, ik wil gewoon een hele goede vriend hebben om op terug te vallen, en ik wil dat ook voor jou zijn" Hij knikte.

"Weet je hoe veel mensen dachten dat we samen waren toen we samen naar Hawaii gingen" ik knikte en begon te lachen. "Dat is waar"

Lachend liepen we verder. "De eerste keer dat Wren je zag wilde hij je zo hard" Ik begon te lachen. "Nee?" Hij knikte. "Maar toen kwam je net uit een relatie en wonder boven wonder kreeg Wren zelf een vriendin"

"Vind je het eigenlijk niet raar dat we haar nooit ontmoet hebben?" Hij keek op. "Ze hebben al een half jaar en ik heb haar nog nooit gezien" Hij begon te lachen. "Hij heeft geen vriendin denk ik" Ik haalde mijn schouders op.

We gingen op een bankje zitten. "Eigenlijk ben ik wel blij dat ik nu het echt heb kunnen afsluiten. Natuurlijk ben ik nog niet helemaal over Jaden, maar nu kan ik wel verder"

Brad knikte.

"En over twee maanden zit je in Boston en kan je helemaal opnieuw beginnen" Ik knikte en glimlachte bij het idee van Harvard. Ik had zo veel zin om die stap te maken. Eindelijk van de middelbare school af en eindelijk verder.

"Wanneer krijg je de uitslag?" "Over een week" Hij glimlachte.

"Wel jammer dat je zo snel weer weggaat. Je bent hier pas bijna een jaar"

"Een jaar, het lijkt alsof het allemaal veel korter was, maar andere kant lijkt het ook tien keer langer. Kijk wat er allemaal is veranderd in een jaar tijd" Hij knikte.

"Klopt, ik had vorig jaar nooit kunnen zeggen dat mijn leven zo zou veranderen" Ik glimlachte. "Had je verwacht dat jij en Emily niet langer meer samen zouden zijn?" Hij schudde zijn hoofd. "Ik dacht dat we bij elkaar zouden blijven"

"Ik had een jaar geleden nog met Jaden rond deze tijd" Hij knikte. "Toen ging het uit en kwam je hierheen" Ik knikte. "Alleen kwam Dean ondertussen nog even en daarna ging ik weg uit New York"

"Heb je wel eens spijt gehad van je beslissing om hierheen te verhuizen" Ik knikte. "Tuurlijk, ik ben naar de andere kant van het land verhuist en ging weg van alles wat bekend en vertrouwd was. Maar aan de andere kant was een nieuwe start fijn. En ja, toen ik weer met Jaden had wilde ik gewoon in New York zijn om dichter bij hem te zijn"

"Ik ben blij dat je bent gekomen" Ik gaf hem een knuffel. "Ik ben ook blij dat ik je heb leren kennen" Hij glimlachte. "Zullen we zo weer eens gaan surfen?"Ik knikte wild. "Voor ik het dadelijk niet meer kan"

"Moet je maar niet naar Harvard gaan" Ik begon te lachen. "Leuk geprobeerd" Hij lachte en stond op.

~*~

Die week had ik het druk met school en mijn overige vrije tijd besteedde ik aan mijn vrienden in Los Angeles. Ik had eigenlijk geen contact meer met Jaden gehad.

Ik ging op mijn bed zitten en besloot Tess te bellen om haar over vorige week te vertellen. Na een aantal over te gaan, nam ze op.

"Hey" Zei ik. "Hey, alles goed?" "Het gaat" Ze was even stil. "Wat is er?" "Vorige week ben ik naar Harvard geweest om toets te maken en voor gesprekken."

"Ik had van te voren Jaden gesproken en vrijdag ben ik met de bus naar Washington gegaan om met hem af te spreken"

"Je hebt wat?" Ik haalde diep adem. "Ik wist niet meer wat ik moest doen dus besloot hem te bellen en hij wilde toen afspreken om in het echt te praten. Het was deels om erachter te komen of ik ooit nog met hem door een deur kon. En ik wilde antwoorden op mijn vragen want al zijn brieven zorgden ervoor dat ik niet verder kon"

Ze bleef even stil. "Ik was dus naar Washington om antwoorden te krijgen en hij vroeg weer om een kans"

"Wat heb je toen gedaan?" Ik slikte. "Ik heb er een einde gemaakt. Het voelde alsof het nu eindelijk is afgesloten na al het drama" Ze humde even. "Waarom heb je me niet eerder gebeld?" Vroeg ze.

"Ik wist niet wat ik moest zeggen en als ik het eerder zou hebben gezegd dacht ik dat jullie me tegen zouden houden." "Dat was waarschijnlijk ook weer zo" Zei ze.

"Dus je bent nu klaar ermee?" "Ja, ik denk het wel, ik denk dat ik nu echt verder kan, en dan heb ik in Januari een nieuwe start."

"Ga je in de kerstvakantie wel mee?" "Ik denk het wel, dan heb ik nog anderhalve maand om verder te gaan en ik denk dat het dan wel moet lukken"

"Oké, ik ben blij dat je me toch nog hebt gebeld, en dat je nu eindelijk Jaden af hebt kunnen sluiten en dat je nu gewoon verder kan met je leven. En ook dat je een nieuwe start gaat maken voor jezelf"

Ik glimlachte. "Ik hou van je, Tess"