Hoofdstuk 28

4.6K 220 49
                                    

Ik was zo ontzettend blij toen ik de koplampen van Tom zijn Range Rover de oprit op zag komen. Alleen Greg, Megan en Keegan waren nog wakker, de rest wilde naar bed. 

Ik rende naar de voordeur toen de bel ging en sprong om Tom zijn nek. "Je wil niet weten hoe ontzettend blij ik ben je te zien" Hij lachte. "Snap ik" Ik zette zijn koffer, naast die van mij. Ik was namelijk zelf te lui om hem naar boven te brengen. 

We gingen de woonkamer in en ik stelde iedereen voor aan Tom. We gingen zitten naast elkaar. Megan wiebelde met haar wenkbrauwen toen Tom even op zijn telefoon keek. Ik gooide een vernietigende blik naar haar. 

"Hanna, ik moet je nog iets vertellen" Ik keek Tom aan en kon Megan met haar wiebelende wenkbrauwen niet vermijden. Ik probeerde alleen naar Tom te kijken. "Ik begin in januari op Harvard. Ik keek hem blij aan. "Jij ook?" Ik gaf hem een knuffel. "Dan ben ik niet alleen" 

Ik haalde opgelucht adem. Ik was zo blij dat ik dan al een goede vriend had in Boston. Dan voelde ik me niet compleet als een buitenaards wezentje. 

"Ik ben benieuwd wat Jaden morgen gaat zeggen" Zei Keegan. Ik haalde mijn schouders op. "Hij mag niet echt klagen" Megan knikte. 

~*~

De volgende ochtend zaten ik en Tom al aan de ontbijttafel. Ik was druk aan het praten en aan het lachen met hem tot Jaden met Valerie binnen kwam. Ze had zijn trui aan waar ik altijd in sliep toen we samen in New York waren. Ik deed alsof het me niet opviel en ging door met mijn gesprek over Los Angeles. 

Valerie en Jaden zaten in stilte naast elkaar. Tess kwam binnen en ging geeuwend aan de andere kant van mij zitten tegenover Valerie. Keegan ging aan het hoofdeind zitten. De andere kwamen er al snel bij. Tom stelde zich voor. 

Een ongemakkelijke stilte kwam van Jaden die tegenover me zat. Ik keek naar Tom en glimlachte naar hem. 

Na het ontbijt gingen ik en Tom naar onze kamer. Ik ging naast hem op het bed liggen en staarde naar buiten. Het regende hard en ik had geen zin om vandaag actie te ondernemen. Tom was een spelletje op zijn telefoon aan het doen. 

Ik keek mee en zuchtte vermoeid. "Weet je, ik vind die Valerie helemaal niet zo verliefd op Jaden. Ze heeft nog niks over hem gezegd en alleen over haar paarden" Zei Tom. Ik haalde mijn schouders op. "Het is vast moeilijk om iemand te beter te vinden dan ik" Hij rolde met zijn ogen. "Ja tuurlijk" 

Ik sloeg hem op zijn arm. "Hé!" Hij legde zijn telefoon weg en keek me aan. "Grapje" Ik glimlachte lief. "Dank je" 

Ik staarde Tom aan in zijn blauwe ogen. "Hanna" Fluisterde hij zacht. "Tom" Zei ik langzaam terug. Hij legde zijn hand op die van mij en keek naar mijn lippen. Voorzichtig boog hij naar voren. Ik glimlachte en drukte voorzichtig mijn lippen op de van hem. Zijn hand legde hij nu langzaam op mijn rug. 

Mijn deur werd opengegooid door Keegan en Tess. Ik keek op. Tess keek geschrokken naar Keegan. "We komen straks wel terug" Zei Keegan die Tess meetrok en de deur weer dicht deed. Ik keek naar Tom en begon te lachen. 

Hij lachte ook. Ik stond op en deed mijn haren op een rommelige knot. "Zullen we wat gaan eten?" Ik knikte en liep mee naar de keuken. Tess stond daar met Megan te praten en stopten meteen toen we binnen kwamen. Tom keek even naar mij. "Ik ga naar de woonkamer" Ik wilde iets zeggen maar hij was al weg. 

Megan begon te lachen toen hij de deur sloot. "Gewoon vrienden?" Ik begon te lachen. "Laat mij!" Ik trok een doos donuts uit de koelkast en nam een hap. "Wanneer was de laatste keer dat je een jongen zoende?" Ik keek naar mijn voeten. "Voorjaarsvakantie, dus april ergens" Megan haar mond viel open. 

"Maar je zei dat je al mijn enveloppe had uitgevoerd" Ik haalde mijn schouders op. "Ik kon het denk ik gewoon nog niet." Ze knikte. "Ach, die Tom heeft toch geen verkeerd lijf" Zei Tess. "Nee klopt" Kimberley kwam binnen. "Wat heb ik gemist?" "Hanna heeft zojuist Tom zijn lippen onderzocht" Ik keek met opgetrokken wenkbrauwen naar Megan. 

Ik lachte. Kimberley jatte een donut. "Ik geef je gelijk meid, je bent er aan toe" Ik knikte. "Ik denk het ook" "En jullie zitten dadelijk ook nog samen in Boston, geen gereis. Meid, je moet hem fiksen" Ik begon te lachen. 

"Ik mag hem wel, hij is echt grappig" Zei Megan. Ik glimlachte. "Je verdiend een jongen die honderd procent voor je gaat." Zei Tess. "En op dit moment kan je niet zeggen dat je net uit een relatie komt en dat het te snel gaat, je hebt dit keer goed de tijd genomen om je leven op een rijtje te zetten"

"Maar ik ben bang dat mijn leven weer helemaal door elkaar raakt, want nu is alles op een rijtje, voor het eerst sinds... voor Dean denk ik?" 

Tess haalde haar schouders op. "Als je denkt dat je nog niet klaar voor bent, moet je het zelf weten, maar aan de andere kant, als ik jou was wist ik het wel. Ik wist allang dat die jongen je leuk vond, sinds ik hem voor het eerst ontmoette" 

Megan knikte instemmend terwijl ze ook een donut pikte. "Misschien..." Glimlachend keek ik naar mijn vriendinnen

My Brother's Best Friend 2Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu