My Brother's Best Friend 2

Hoofdstuk 19

Na alle dromen deze week was ik toe aan weekend. Ik ging op mijn bed liggen en zuchtte. "Hanna, er is post voor je" Hij gaf me een enveloppe aan.

Ik keek naar het handschrift en het was weer raak. Ik glimlachte naar mijn vader terwijl hij mijn kamer weer uitliep. Ik kroop onder mijn dekbed en opende de brief.

Lieve Hanna,

Ik heb nu al een aantal afspraken met haar gehad en ze is tevreden over me en denkt dat we wel kunnen vinden waarom ik het uit had gemaakt. Ze denkt dat het goed is als ik je weer een keer zie en met je praat, misschien wordt het dan duidelijker, zei ze.

Ik vraag of je alsjeblieft kan komen, dan gaan we gewoon ergens iets drinken en praten. Ik snap het als je niet wil. Dat had ik haar ook al verteld. Ik zei al, ik weet niet eens of ze mijn brieven leest.

Misschien kan je komen, ik wil gewoon graag je even zien, misschien kan ik je dan eindelijk antwoord geven op waarom het uit is...

Ik weet niet hoe ik je anders kan overhalen...

Eigenlijk heb ik je niet zo veel te vertellen, behalve dat ik je ontzettend mis...

Liefs Jaden.

Ik keek naar het korte briefje. Ik keek naar buiten. Over 5 weken had ik najaarsvakantie en dan kon ik waarschijnlijk wel naar Washington, maar wilde ik wel?

Natuurlijk wilde ik antwoord op die vraag. Die vraag maakt mijn leven een hel. Ik zuchtte. Misschien kon ik wel helemaal niet aangezien ik veel voor school moet doen, als ik namelijk het goed op school blijf doen mag ik in december mijn eindexamen al doen.

Ik had mijn applicatie en motivatiebrief al naar Harvard verstuurd. Ik was klaar voor mijn toekomst, maar misschien moest ik dit wel doen zodat ik verder kon met mijn leven, misschien kon ik op die manier wel over Jaden heen komen.

Ik zuchtte en ging rechtop zitten. Ik ging aan mijn bureau zitten en pakte een brief. Ik pakte een pen uit mijn etui en staarde naar het lege papier. 

~*~

Jaden,

Ik zal eerlijk toegeven dat ik twijfel of ik deze brief wel moet schrijven, maar misschien is dit wel de laatste stap die ik moet zetten om over je heen te komen. Je zit vast in mijn hoofd en ik kan niet verder voor ik dit afsluit, en die afsluiting is inderdaad antwoord op de vraag.

Het is moeilijk om deze brief te schrijven...

Ik heb pas in mijn najaarsvakantie weer tijd voor reizen, en zelfs dan is mijn tijd beperkt. Ik heb het razend druk voor school en ik weet niet of het slim is om helemaal naar Washington te reizen om je te zien. Ik weet niet of ik dat kan...

Ik wil het graag uitspreken, maar ik weet niet of ik klaar ben voor een afspraak met je. Ik vraag je maar om één ding, en dat is dat je me even de tijd geeft om na te denken, je vraagt nogal veel van me, ik laat nog iets horen...

Liefs Hanna

Ik staarde naar de twaalfde versie van mijn brief. Ik vond dit een juiste brief, misschien kortaf en verwarrend, maar beter kon ik niet.

Ik duwde de brief in een enveloppe en schreef het adres op, wat aan de andere kant van de enveloppe van Jaden stond. Ik liep naar beneden naar de balie en keek nog een keer naar de enveloppe. "Kunt u deze voor mij op de post doen?" Vroeg ik aan het meisje achter de balie. Ze knikte kort en ging weer verder met waar ze mee bezig was.

Ik zuchtte en liep naar buiten. Op het strand zag ik Brad al. Ik liep naar zijn spullen en keek hoe hij op de golven los ging.

Hij kwam het water uit en ging met zijn hand door zijn natte haren. "Kom je niet?" Ik schudde mijn hoofd. Hij plofte naast me neer op zijn handdoek en knikte. "Je ziet er moe uit"

"Zo voel ik me ook. Ik word gek van die dromen en vandaag kreeg ik een brief of we een keer konden afspreken." Hij trok zijn wenkbrauwen op. "En nu?" Ik zuchtte. "Heb een brief terug gestuurd dat ik tijd nodig heb"

Ik sloot mijn ogen en luisterde naar de zee. "Denk je dat je gaat?" Ik haalde mijn schouders op. "Ik weet het niet meer. Ik wil gewoon verder met mijn leven maar hij houdt me nog steeds tegen. Ik wilde gewoon verder met mijn leven..." Hij knikte.

"Misschien moet je ook gewoon verder" Ik keek hem verbaasd aan, "Wat bedoel je?" "Ga verder, zoek een rebound, zoek iemand om mee verder te gaan, sta open voor iets nieuws"

Ik knikte. "Dus jij vind dat ik in plaats van dit weekend lekker thuis op de bank te liggen naar feesten en op stap moet en een ander zoeken" Hij knikte. "Ik weet dat het mij wel hielp" Ik trok mijn wenkbrauw op. "Wie dan?"

"Nou, niet na Emily, maar ik wil gewoon iets met iemand zonder gevoelens" Emily was zijn vriendin in Miami. "Friends with benefits" Hij knikte. Ik knikte. "Ik haat het als je gelijk hebt" hij lachte.

"Kom vanavond gaan we samen op zoek naar een rebound!" Ik knikte. "Doen we!"