My Brother's Best Friend 2

Hoofdstuk 29

's Avonds lag ik op de bank met Tom en waren we gewoon wat aan het praten opeens hoorde iemand schreeuwen. "Valerie, doe rustig! Kom terug!" Enkele seconde later kwam Valerie binnen gestormd en keek ze boos richting ons.

"Het is jouw schuld" Hysterisch huilend en schreeuwend keek ze ons aan. Ik stond op. "Wat is er aan de hand?" Vroeg ik rustig. "Het is jouw schuld" Gilde ze nogmaals" Ik keek naar Tom maar ook die keek me niet begrijpend aan.

"Wat heb ik dan gedaan?" Ik probeerde rustig te blijven. Jaden kwam de kamer in. "Valerie, doe rustig" Zei hij zo kalm mogelijk. Ik begreep het niet. Opeens greep ze naar een vaas die op de kast naast haar stond en gooide hem richting mijn hoofd. "HET IS JOUW SCHULD" Gilde ze. Ik ging op de grond zitten.

Ze stapte op me af maar Tom stond op en hield haar tegen. De andere kwamen de woonkamer in. "Wat is hier aan de hand?" Vroeg Patrick slaperig. "Weet ik veel, die gestoorde psycho gooit opeens een vaas naar mijn hoofd" Schreeuwde ik. Ik was mijn kalmte kwijt.

"PSYCHO?!" Gilde Valerie hysterisch. Tess kwam naast me zitten. "Je bloedt" Ik voelde aan mijn voorhoofd. Een straaltje bloed liep over mijn wang. "Waarom?" Vroeg Patrick, meer aan Jaden dan aan Valerie.

"Het is allemaal haar schuld" Huilde Valerie. Tom hield haar nog steeds tegen de muur. "Ik ehm..." Zei Jaden ongemakkelijk.

Ik keek hem vragend aan. Ik trok mijn shirt uit en hield die tegen mijn voorhoofd. Het boeide me niet dat iedereen nu mijn bh zag. "Stop! Je wil Jaden van me afpakken!" Gilde de Psycho. Ik keek verbaasd naar Patrick die naast me kwam zitten.

Ik voelde een stevige hoofdpijn opzetten. Ik probeerde op te staan maar kon niet op mijn benen staan. "Hanna, gaat het?" Vroeg Rick vragend. Hij ondersteunde me bracht me naar de keuken. Toen ik vlak langs Valerie kwam werd ze wild en moest Patrick helpen haar tegen te houden.

Jaden stond als een verlamd standbeeld te kijken naar de scène. Rick zette me op de keukentafel en haalde een icepack uit de vriezer. Hij wikkelde het in een handdoek en pakte mijn bebloede shirt over. Hij zocht naar de ehbo-koffer.

Hij keek naar de wond. "Het is te diep om van zichzelf te genezen, je moet naar het ziekenhuis" Ik knikte. "Wil je me brengen?" Hij knikte. Bij de deur stonden de Uggs van Kimberley die ik aan mijn voeten deed. Ik deed mijn jas over mijn bh en liep in mijn pyjama short naar de voordeur. "Wacht, ik kan mijn sleutels niet vinden" Rick ging met zijn hand in zijn jaszak.

"Hier" Ik haalde langzaam de sleutel van mijn Mercedes uit mijn jaszak en leunde weer tegen hem aan. Hij opende eerste de passagiersstoel voor me en zette me in de stoel. Ik hield mijn shirt toch weer tegen mijn hoofd, want de icepack hielp niet.

We reden naar het ziekenhuis. "Heb je je telefoon bij?" Vroeg Rick. Ik schudde mijn hoofd. "Shit, ik ook niet, en ik heb niks tegen de andere gezegd. Alles begon een beetje te tollen toen Rick weer de deur voor me opendeed.

Hij tilde me nu op en bracht me naar binnen. Ik werd direct geholpen door een verpleegster. Ze zei dat ik naar kamer 3 door kon lopen. Daarmee bedoelde ze natuurlijk dat Rick me daar kon neerleggen.

Ik lag eindelijk en zag de lamp drie maal boven me hangen, net zoals het hoofd van de verpleegster. Ik probeerde haar naamkaartje te lezen maar dat ging niet.

"Hoe is het gebeurd?" Vroeg de vrouw aan Rick. "Ze was in de woonkamer en toen werd iemand boos op haar en gooide een vaas naar haar hoofd, ik weet niet waarom ze boos was. Dat snapte ze zelf ook niet. Ze deed namelijk niets verkeerd tegen haar" Ze knikte.

Ik sloot mijn ogen en luisterde nog maar half. "Wat zijn haar gegevens?" Vroeg de vrouw. "Hanna Taylor, ze is 14 oktober 18 geworden. Ze woont nu nog in Los Angeles."

Ik voelde me steeds zwakker voelen. Ik voelde een klein prikje in mijn arm en toen ik keek zag ik dat ze me extra bloed aan het geven waren. Rick zat geschrokken van een afstand te kijken. De verpleegster was niet meer alleen. Een meneer gaf me een verdoving bij de wond en begon met hechten. De vrouw was bezig met schrijven op een notitieboek.

"Hoofdwond is nu dicht, doe er even een verband op en laat haar uitrusten" Zei de man tegen de verpleegster. De vrouw knikte terwijl de man de kamer verliet. Ze haalde verband en een wit vierkantje uit een kastje. Ze vroeg of ik een beetje naar voren kon zitten. Ik probeerde wat ze zei maar dat lukte niet.

Rick kwam op de rand van het bed zitten en hield me vast. De vrouw deed het verband rond mijn hoofd. "Dit moet driemaal daags vervangen worden, ze moet voldoende pijnstillers slikken, zodra ze iets van pijn voelt. Als jullie dan over vier dagen terug komen kunnen de hechtingen er weer uit." Rick knikte.

Ze overhandigde hem een tasje met verband en andere dingen. Ze wees naar de zak met bloed. "Als die bijna leeg is moet ze zich beter voelen. Als dat zo is druk maar op het belletje"

Ze liet ons alleen in de kamer. Rick, die me nog vast had, liet me weer rusten en ging op de stoel naast me zitten.

"Gaat het een beetje?" Ik knikte. "Ik snap niet waarom ze opeens met een vaas begon te gooien." Hij knikte. "Dat vraag ik me ook af" Ik zuchtte. Langzaam begon ik me wel beter te voelen. Dat kwam mede door de verdoving waarschijnlijk.

Uiteindelijk lag ik zonder reden in een enorme lachbui. Rick schudde zijn hoofd. "Je lijkt wel high" Ik grijnsde. "Misschien" Hij rolde met zijn ogen. "Ik zal maar eens op dat knopje duwen dan"

De verpleegster kwam binnen en haalde de naald uit mijn arm en deed er een pleister op. "Als je voorzichtig bent mag je weer naar huis. Als ik jullie was zou ik aangifte doen, want dit is niet een normale situatie." ik knikte en pakte mijn bebloede shirt. "Kunt u deze weggooien" Ze knikte.

Ik deed mijn jas aan. Met toch wat extra ondersteuning van Rick gingen we terug naar mijn auto. "Misschien slim als jij toch nog rijdt" Hij knikte. "Joh. Je auto rijdt wel echt geweldig" Ik knikte. "Weet ik"

We kwamen aan bij het huis. Ik liep de woonkamer in en iedereen, minus Jaden, Patrick, Sabrina en Valerie, zaten op de bank. "Waar waren jullie?" "Het ziekenhuis, was mijn telefoon vergeten" Rick gaf Kimberley een kus. Ik ging op Tom zijn schoot zitten. "Hanna is nog een beetje high van de verdoving, dus neem haar maar niet serieus" Tess begon te lachen.

"Je lacht als een kiwi" Zei ik tegen mijn beste vriendin. Iedereen begon te lachen. "Hoe lacht een kiwi?" Vroeg Tom. Ik wees naar Tess. "Ja, zo dus"

"Kom, dan gaan we naar boven" Zei Tom. Ik knikte. Ik pakte zijn arm en liep mee. Ik zwaaide nog overdreven naar de mensen in de woonkamer. Ik ging naast Tom liggen. "Je hebt wel een mooie bh" Zei hij. Ik lachte. "Jij ook" Hij begon hard te lachen.

Hij sloeg zijn armen om mij heen. "Waarom gooide ze nu eigenlijk met een vaas?" Vroeg ik, maar voor ik antwoord kreeg was ik al op de sneltrein naar dromenland.

heyy

Ik heb vandaag misschien nog wel tijd voor nog een hoofdstukje, maar dan wil ik voor 19:00 wel

40 stemmen en 50 reacties. Als je kijkt naar het aantal readers is dat makkelijk te halen, dus heb je zin in nog een hoofdstukje, weet je wat je moet doen. :)

Iedereen die in het zuiden woont een fijne vakantie!

#me

Verder ga ik een wedstrijd houden, meer details op mijn profiel!

En hoofdstuk 1 van deel 1 heeft een trailer. Ik ga proberen er ook 1 voor deel 2 te maken ;)

Love yaa all ♥