Eski kasetler, şarkılar gibi sevdiğim, başa sarıp tekrar dinlediğim, gördüğüm hayatlar.Ufak tefek çizgiler var yüzünde, binlerce yara dolu kalpler. Daracık mahalleler, kocaman hayaller var içinde. Özlemler var, pişmanlıklar..
Koskoca yüreklerde ufacık çocuklar, ellerinde kocaman yürekleri var, telden arabaları, dokuz taşları, elinden alınmış çocuklukları..
Şimdi arkasına bakıp ta ah çektikleri anıları var.
Sımsıcak gülüşleri, eve gelen sıcacacık ekmeğin kokusu gibi mutluluk verir ya, En çok ta ona muhtaç olur, her şeyi unutturur. Benim duyduğum büyük yürekli, çocukluğunu yaşayamadan büyüyen insanlar, hepsinin içinde bir ukte, yarım kalmış hikayeler. Bir yorgunluk, ağır bir yaşanmışlık var.Beni sorarsanız her olaydan ders çıkarır vicdanım, her hikayeden biraz daha olgunlaşır meyvelerim.Ne olursa olsun isyan etme başına ne gelirse, belki senin memnun olmadığın oyuncaktan, kırıp döktüğün beğenmediğin eşyalarının, en önemlisi senin memnun olmadığın herşeyden biraz daha noksan kalır bazı çocuklar, anne-babası olmayan, yanımda olsun diyen , gecelerce dua eden çocuklar vardır kim bilir. Nerden nereye be hayat dedirtir. Bir zamanlar soğuktan donan ufacık eller bilirler, düşene bir de tekme atılmayacağını. Bazen oturup düşünmeli insan, nerden geldim buralara diye unutmamalı geçmişini.Şimdi İyi ki dediklerin yanında, onlara sahip çık, sarıl sevdiklerine, ufacık şeylerle mutlu olmana yetsin mesela.Huzura kapı aç, ne olursa olsun şükret. Şükret ki hayat sana en güzel kapılarını açsın. Ve şunu bil ki; kimse ve hiç birşey dışardan görüldüğü gibi değildir. Ortaokul yıllarımda bir yazı yazmıştım o geldi aklıma yarım yamalak cümlelerimle, adı "Perdesiz Camlar ". Hatırladığım bir kaç satır var aklımda. "Yavaş yavaş yürüyorum bir mahalle arasında, kiminin evinin perdesi yoktu, kiminin camı kırık. Dışardan bakıldığında çok hoş görünmüyordu belki, ama bacası tütüyordu. Önemli olan da bu değilmiydi. Şimdi binlerce ev var, şıkır şıkır perdeleri. Ama sorun bakalım herşey dışardan görüldüğü gibi mi? "
Yüzlerce hikaye var, binlerce insan var içinde...
Şimdi bir kalem al eline, bir kaç tane de kaset, sar geriye dinle tüm şarkıları, dinle tüm hikayeleri... Sonra mı? otur düşün,hayata bir kahve molası ver ;)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Papatya Gönlüm
PoesíaEvett papatya okuyucum, evet sen sen sana sesleniyorum! Şimdi bir sayfa çevirmelisin hayatında. Her mısra da farklı biri olmalı, yeniden doğmalısın. Çığlığını duymayan kulaklara, lal olmuş dillere ses olmalısın... Ve Papatyalar gibi olmalısın öyl...
