İki satır yazacak kalbine, yüreğim,
Bir kahve gibi, içicek gözlerini bakarken,
Belki kırk yıl değil hatrım
Belki hiç olmayacak,
Bile bile kor olucak içim,
Sevmek yok dedikçe deli yüreğime,
Her defasında yeniden kaybolacak.
Olsun varsın bırak alev alsın..
Kapuk tutmuş yaralarımı sardı gülüşün,
Uçurumda ki duygularıma yeniden el uzattı sesin,
O yüzdendir bu sessizliğim
O yüzden içimdeki özlemim.
İki kelime söyleyecek dilim,
Şimdi istersen sende git herkes gibi
Sözlerim ağır gelirse sevmelere
Hiç bırakmıyacakmış gibi sev sende..
Melodisi şarkı olmuş kulağıma, sesinin.
Korkaklığın cesaret verdi, şu koca yüreğime.
Şimdi bıraktım ipleri esaretin,
Kapı açık ister gider, ister gelirsin misafirim.
Ben sevdim ya gerisi zaten kifayetsiz kalır.
Sana sevmeleri bıraktım,
Beni, olduğum gibi seversin diye
Öyle katıksız, öyle yalın
Öyle masum, öyle temiz
Duygularıma tercümanımm
Ey canı cananımm!
Ben sana sevilmeleri bıraktım
Bir mum gibi belki sen de yanarsın diye.
İçimdeki telaşı hor görme sakın
Hep döküldü yapraklarım sona yakın
Şimdi bahar ol yüreğime su serp gönlüme,
Kirpiklerime kadar yağmur ol.
Sen yine böyle sev olur mu?
Ne mevsimin değişsin,
Ne yüzüme vuran rüzgarın,
Kırma dallarını, sevda ağacının.
Ya tut ellerinden gecenin, yalnızlığımın,
Ya da bırak şair gönlümü,
Başka şiirlere..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Papatya Gönlüm
PoesíaEvett papatya okuyucum, evet sen sen sana sesleniyorum! Şimdi bir sayfa çevirmelisin hayatında. Her mısra da farklı biri olmalı, yeniden doğmalısın. Çığlığını duymayan kulaklara, lal olmuş dillere ses olmalısın... Ve Papatyalar gibi olmalısın öyl...
