Sözlerime takılmış yıldızlar
Gökyüzümde biraz daha yalnızlar
Ufak bir çocuk gibi
Oyunbozan, mızmız
Yalnız ama yalnız çekingen
Gözlerime takılmış yıldızlar
Birer birer kayıp gidenler
Ellerim yine sağlam bir yumruk
Masaya vurup son sözünü söyler gibi
Sert, kırıcı
Canı yandıkça, can yakan
Sustukça paramparça olan
Anlaşılmak istedikçe
Sağır kalmış kulaklar
Duvardan soğuk yürekler
Yandıkça yanan ateş gibi
Kor, alev
Külleri savrulan estikçe
Estikçe yeniden alev alan
Rüzgarı girer odama
Maziyi alıp götürürcesine
Şimdi bahardan kalma bir hava
Yüreğime takılmış yıldızlar
Bir dilek tutmuş gibi
Yeniden, yine
Yeni umutlar penceremde..
Umutlarınız hiç bitmesin, sağlıcakla kalın, hoşçakalın (:
Sinem Kabasakal
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Papatya Gönlüm
PoesíaEvett papatya okuyucum, evet sen sen sana sesleniyorum! Şimdi bir sayfa çevirmelisin hayatında. Her mısra da farklı biri olmalı, yeniden doğmalısın. Çığlığını duymayan kulaklara, lal olmuş dillere ses olmalısın... Ve Papatyalar gibi olmalısın öyl...
