Ikalabing lima

78 4 0
                                    

A/N

Thank you po sa mga readers na nag vote po dito sa story na 'to. I really appreciate it po. Keep voting, lalo po akong nagaganahan magsulat. Again, thank you so much :)

~~

I really don't know what happened that day. Parang ang bilis ng pangyayari. I never confronted Zeline after that incident. No calls, no text from me. Ayoko muna siyang kausapin. Oa na kung oa pero I feel betrayed, best friend niya ako pero bakit kailangan niyang maglihim?



I just wanted to know everything. Everything that happened. Nung ako, agad ko rin naman sinabi sa kanya lahat. Zach is always here by my side. Gusto niya rin tanungin si Dylan kasi nga wala kaming kaalam-alam pero sabi ko ako muna magtatanong kay Zeline.


He comforted me and that makes me feel so damn okay. Anytime soon, kakausapin namin sila. Nandito ako sa condo niya, ilang araw na rin. May mga damit na rin ako rito pero iilan lang. He asked me if I can stay here for a lifetime, baliw talaga eh 'noh?


Bukas ang araw na papasok na ako sa work. Nagka lagnat din kasi ako kaya nagpahinga muna ako. Siya na muna ang papasok. "Hon, I'm serious about dun sa sinabi ko last time, dito ka na lang tumira para wala ka na ring babayaran sa apartment mo." He sat beside me. Sabagay, may point naman siya. Menos gastos din yun para sa akin pero kasi parang live-in na kami naman nun.


I hold his hand and gave him a smack kiss. "Yes Mr. Fernandez, dito na ako titira pero male-late ka sa work mo ngayon kung ihahatid mo pa ako sa apartment mamaya. Pano niyan?" I smiled at him. "Who's the boss?" He asked me while kissing my neck. "Wag mong paandarin ang mga ganyan ganyan mo ha? You should be a good example." I laughed so hard because he tickles me.



"Hmm. Magpapa late na lang ako. Mag morning breakfast muna tayo. Ikaw ang kakainin ko." He grinned. Tumayo ako at naghabulan kami papunta sa sala niya hanggang sa nahuli niya ako. "Gotcha!"


Ayaw akong pakawalan kahit nagpumiglas na ako. He pulled me to him and kissed me again. And.. And..



And the rest was history..


"I love you Hon." He said sweetly. "Eh kung hindi muna ako pumasok, dito na ako mag-lunch, mag-merienda, mag-dinner?, What do you think?" Tinaas-taas niya ang kanyang kilay. "Loko ka. Inaraw-araw mo? Sarap na sarap ka eh 'noh?" Nakahiga siya sa lap ko at nakayakap sa akin. Iba talaga siya kung maglambing. "Parang siya hindi." Bulong niya.


"Nah. Joke lang yun. At kung sakaling mag-change mind ka, text mo lang ako ha?" He laughed. "I'm going to work and you, you need to rest. Okay? Ako lang may karapatan pagurin ka hindi ang sarili mo." Napatawa ako sa sinabi niya. Baliw talaga 'tong boyfriend ko.


"Get up and get dress na." I told him. Ayaw pa niyang tumayo. "Eh pano kung ganito lang ako papasok?" Nagsalubong ang dalawang kilay ko. Alam niya kung pano ako magalit. "Joke lang ulit Hon. Ikaw naman, di ka mabiro. Di kita kayang iwan dito. Hmmm.." Nag puppy eyes pa siya.


Nakapagbihis at nakapag-ayos na kami pareho para makapasok na siya sa work. While me? Dito muna ako at mag-aayos or rather maglilinis. He hugged and kissed me and nag wave siya ng bye. After ko dito punta muna ako sa apartment ko, kunin ko mga gamit and siguro magtataxi na lang ako tutal andun naman sasakyan ko.


By next week or next month, uwi muna ako ng probinsya namin tutal may availment of leave pa naman ako. I missed my lola so much. Gusto ko sanang isama si Zach pero alam kong hindi siya pwede.


His Goddess SecretaryTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon