"Godver, moest dat?" Vraag ik geïrriteerd aan Claire.
Claire laat zich lachend in het gras vallen met de lege emmer.
"Ik lag net lekker en dan moet jij weer persé water over me heen gooien" zeg ik en draai met mijn ogen.
Claire komt niet meer bij van het lachen maar zij is niet de enige die ik hoor lachen. Ik draai me om en kijk in de richting waar ik het gelach vandaan hoor. Nils en nog 2 vrienden, fijn.
Ik kijk ze aan en trek een wenkbrauw op. Nils begint nog harder te lachen en geeft me een knipoog. Ik draai met mijn ogen en sta op.
"Wat ga je doen?" Vraag Claire die eindelijk uitgelachen is.
"Op jou handdoek liggen, want die is droog"
"Loser"
Ik ga zuchtend liggen en sluit mijn ogen. "Ow en Claire"
"Ja?"
"Waagt het niet om het nog eens te doen" zeg ik met mijn ogen dicht.
"Beloofd, ow en..."
"Wat nu weer?" Zeg ik een beetje geïrriteerd en open mijn ogen en zie Nils naast me staan.
"Ow hallo" zeg ik en begin een beetje zenuwachtig te lachen.
"Heeyy" zegt hij lachend en komt naast me zitten in het gras.
"Hoe gaat het?" Vraagt hij.
"Gaat wel, met jou?"
"Hoezo gaat wel? Kijk naar het weer" zegt hij en wijst naar zon met de blauwe lucht. "En ja gaat wel goed"
"Ja nou, ik had liever geen water over me heen gehad maar oké"
Nils begint te lachen en zegt: "Ja oké"
"Hoelang blijf je?" Vraag ik om een gespreksonderwerp aan te kaarten.
"Tot het einde van de zomervakantie, jullie?"
"Wij ook" antwoord ik enthousiast.
"Leuk" antwoordt hij gemeend en glimlacht naar mij.
"Nils, kom je? We moeten die kleine ophalen bij de inging" hoor ik 1 van Nils' vrienden roepen.
"Kleine ophalen?" Vraag ik verbaasd. Wat eigenlijk heel erg nieuwsgierig overkomt maar het was mijn mond al uit voordat ik het besefte.
"Ja, nog een andere vriend van ons"
Mijn mond maakt een 'oh' vorm maar er komt geen geluid uit. Vervolgens knik ik.
"Ik zie je nog wel...Skylar?" Zegt Nils.
"Ja Skylar ja, dag Nils" glimlach ik.
Hij glimlacht terug en loopt met zijn vrienden weg.
"Ik weet nou nogsteeds niet hoe zijn lekker vriend heet" zegt Claire en kijkt Nils en zijn vrienden na.
"Dan vraag je dat de volgende keer als we hem weer zien"
"Uhu" mompelt Claire.
"Gaan we ook zo weer terug naar ons huisje?" vraag ik.
"Ja is goed, ik begin honger te krijgen" zegt ze en staat op.
"Oké" zeg ik en sta ook op en pak al mijn spullen.
Samen lopen we richting ons huisje. Claire is een een of ander verhaal aan het vertellen over haar ex vriendje maar ik zit met mijn gedachten ergens anders.
Ik hoor een bekende stem.
Te bekend.
Nee maar het kan toch niet dat..
Nee vast niet.
Maar het lijkt zo erg op die van..
Nee.
Die lach.
Te bekend..
Die stem.
Het kan toch niet dat..
Ik dacht dat ik..
Dit kan nooit..
JE LEEST
So Close (on hold)
DragosteIk had nooit verwacht dat ik mezelf weer veilig kon voelen in zijn armen. Ik had nooit verwacht dat ik nog zoveel om deze jongen zou geven. Ik had nooit verwacht dat hij nog altijd zo zo zo veel voor me betekend. Ik had nooit verwacht dat ik hem n...