Rienne's POV
Naghihintay ako dito sa may kanto malapit sa meet up location para sa sasakyan namin papuntang Cam Sur kahit kanina pa ako nandito.
Hindi ko kasi magawang dumiretso papunta doon dahil hindi ko alam kung paano ko haharapin si Axel matapos ang pag-uusap namin ni Sean kagabi.
Oo. Sinipot ko ang usapan namin, dahil gusto ko nang matapos ang lahat ng tanong sa isip ko. Na kung kailangan man na putulin na namin ni Sean ang kung anong meron kami ay gagawin ko.
Naisip ko kasi, kung sasabihin ni Sean na gusto nya nang tapusin ang lahat dahil mahal nya ang babaeng kinakasama nya ay hindi ko na sya pahihirapan pa. Oo, magiging mahirap, pero iyon ang naiisip kong tamang gawin. Buntis na ang kinakasama ni Sean, at nararapat lamang sa magiging mag-ina nya ang buong pamilya.
I grew up without a father and it made me feel incomplete kahit pa alam kong mahal na mahal ako ni Mamay. Alam kong may parte sa akin na naghahanap ng kalinga ng isang ama. So, I won't let Sean's child to feel the same way as I did.
Kagabi, matapos akong ihatid ni Axel sa bahay ay hindi ko magawang bumaba mula sa sasakyan niya. I was just looking at his face while he's busy parking his car in front of my house. After that, he smilingly look on my side.
"Baka matunaw ako nyan..." Biro pa nya. Napailing na lang ako at napatawa sa kalokohan nya.
"Kanina ka pa tahimik, something's wrong?" Mula sa pagkakangiti ay napalitan ng pag-aalala ang ekspresyon nya.
Ayokong mag-alala pa sya dahil masyado na syang nadadamay sa problema ko. Kaya naman umiling lang ako at tipid na ngumiti.
I unbuckled my seatbelt at saka sya sinugod ng yakap. Dahil konti na lang ay makikita na nya sa mata ko ang luhang kanina ko pa pinipigilan.
I know he didn't expect me to hug him, because, between us two, Axel's the sweet and romantic one. I felt him stiffened for awhile but then he relaxed and chuckled.
"Sarap naman ng yakap mo. Nakakagulat pero ang sarap." Muli na naman akong natawa habang tumutulo ang mga luha ko na pilit kong pinupunasan.
"Ang cute mo kasi eh, sarap mong yakapin." Ganting biro ko naman sa kanya. Muli syang tumawa at niyakap din ako pabalik.
"Talaga? Eh pano yan, cute ka din, sarap mong halikan..." Napatahimik ako bigla sa sinabi nya, ramdam ko ang bigla kong pamumula.
"I really wanna kiss you. Can I?" Mula sa pagiging palabiro ay naging seryoso ang boses ni Axel, bago nya ako marahang kinalas mula sa pagkakayakap.
He intently look at my eyes, again reading my soul while slowly descending his face towards mine. He gently touch my lower lip using his thumb which made me close my eyes. The next thing I felt is his warm lips as he slowly and gently nib mine.
Saglit at matamis na halik ang pinagsaluhan naming dalawa bago sya bumitaw at muling timitig sa akin.
"I love you."
I cringed on his words because I know I dont deserve it. I don't deserve this honest man in front of me. I don't deserve his love and faithfulness because me myself isn't true to him. I don't deserve him, because all I did is to hurt him and lie to him.
I suddenly felt the want to burst out crying because of the frustrations that I am feeling. I'm so lucky to be with Axel and I know no doubt, he can make me happy. But the guilt that is eating me right now is too much it makes me feel unworthy for him. I should make my decision now. And setting Axel and Sean free will probably be the best decision I will make.
