Wszystkie dziewczyny kochają złych chłopców

Rozdział 5

On jej groził.
I to z mojego powodu.

Mijając mnie uśmiechnął się łobuzersko, puścił mi oczko i odszedł w głąb korytarza.

***

Kończyłam dziś lekcje o takiej porze, o której drzwi ze szkoły bezpośrednio do akademika są zamknięte, dlatego trzeba wyjść i okrążyć budynek.

Dziewczyny zostały na kółku z matematyki więc wracałam sama.

Wychodząc ze szkoły zobaczyłam na murku grupę przystojnych chłopaków. Wśród nich siedział Alex. Znajdowałam się dość kawałek od nich, toteż spokojnie mogłam przejść. Nagle jeden z nich wstał i zaczął iść w moją stronę.

-Cześć jestem Łukasz. Zdążyłem zorientować się że ty jesteś Julia-powiedział gdy mnie dogonił. Objął mnie w pasie i szedł ze mną. Gdy kończył mówić to zdanie jego ręka zjechała na mój pośladek. Próbowałam ją stracić ale nie potrafiłam. On zauważył to i zaczął się śmiać-oj kochanie, nie bój się, nic ci nie zrobię, pod warunkiem że się ze mną umówisz-powiedział jeszcze bardziej poszerzając swój uśmiech.

-Chyba ocipiałeś. Masz dziewczynę-odpowiedziałam mu. Jemu ta odpowiedz chyba się nie spodobała. Przycisnął mnie do pobliskiej ściany, chwytając jedną ręką za nadgarstki a drugą za moje udo. A chłopcy z którymi poprzednio rozmawiał zaczęli się śmiać. Alex też. To najpierw mnie ratuje a teraz po prostu patrzy i się śmieje?

-Żadna dziewczyna mi nie odmawia, więc prędzej czy później ty też ulegniesz-powiedział, puścił mnie i odszedł w stronę swoich kolegów a ja ruszyłam w stronę akademika. 

Po moim trupie -pomyślałam.

Szczerze? Zwiodłam się na Alexie. Broni mnie przed upadkiem, potem przed jakąś pizdą a teraz tak po prostu daje obmacywać swojemu przyjacielowi? I do tego się jeszcze z tego śmieje?

O niee. Zobaczymy kto się będzie śmiał ostatni.

***

Ten rozdział chciałam znowu zadedykować Sophie, ponieważ jest ona osobą która najbardziej motywuje mnie do pisania.

A jej opowiadania są świetne, więc wpadnijcie do niej i zostawcie gwiazdkę :*