วันแรกที่เปิดเทอม

3.6K 61 6
                                    

ฉันเดินไปเรื่อยๆจนมาถึงห้องเรียนวันนี้ฉันมาสายมาก อ่อ ขอโทดลืมแนะนำตัว ฉันชื่อ คิมค่ะ ตอนนี้ฉันกำลังเดินไปที่ห้องเรียนฉันอยู่ เกรด 12ปีนี้คงเป็่นปีสุดท้ายสิน่ะ
"คิมฉันนึกว่าแกโดนบ้านทับตายซะอีกมาสายตั้งแต่วันแรกที่เปิดเทอมเลยน่ะ" ไอ้เฟมมันทัก
"ค่ะๆขออภัยด้วยน่ะค่ะที่มาสายไอ้เพื่อนมาแต่เช้า"เช้ามาก(ประชด)อันที่จริงมันก็พึ่งมา
เหมือนกันละค่ะ
"รู้น่ะว่าประชด" ก็รู้อยู่แล้วนิค่ะคุนเพื่อน
"นี้พวกแกห้องเราจะมีเด็กใหม่ด้วยน่ะ"ไอ้ทีมมันก็มาโห่ พูดลั่นห้องว่าจะมีเด็กใหม่พูดยังกะเด็กใหม่มันจะหล่ออย่างนั้นแหละ
"ฉันได้ยินมาว่าเด็กใหม่หล่อมากเลยล่ะแก" อ่าวนั้นไง ไอ้พวกนี้พูดแต่เรื่องผู้ชาย น่าเบื่อ
"ไอ้เฟมพาฉันไปหาครูหน่อยได้ม่ะ" ฉันชวนมันไปแต่ดูท่าทีมันแล้วคงไม่ไปหรอก
"จะไปทำไมเดี๋ยวครูก็เข้าแร้ว"
ฉันพูดผิดสะที่ไหนละค่ะพ่อแม่พี่น้อง
"อ่ะ นักเรียนนั่งให้เป่นระเบียบวันนี้ครูมีเพื่อนใหม่มาแนะนำ อ่ะเข้ามาสิ "
"สวัสดีครับผมชื่อ อชิร วงตระกูล ชื่อเล่น ไวน์คับ ฝากเนื้อฝากด้วยน่ะครับ"
"กรี้ดๆๆๆๆๆๆๆๆ" อะร้ายฟ่ะ จะกรี้ดหาขุมนรกที่ไหน😠
"น่ารำคาญ!!"ฉันตะโกนไปแค่นั้นเพื่อนเงียบกันทั้งห้องจร้า
"อะร้ายครับคุนแก้มป่อง^^"ฉันหันไปทางต้นเสียงทันที่.  ็คือ นายเด็กใหม่นั้นเอง
"นายเรียกใครว่าแก้มป่อง อยากตายมากใช่ไม ห้ะ!" ฉันชักจะหยุด อารมณ์ตัวเองไม่อยู่แล้วน่ะ
"ป่าว! นิครับลอยๆ" นายชั่งกวนบาทาสะจิง
"พอได้แล้วเด็กๆ อชิรไปนั่งที่ได้แล้วละ" ครูขัดทำไมร่ะค่ะ
" คร้าบๆๆ" ไอ้หมอนั้นกวนฉันตั่งแต่วันแรกที่เจอเรยน่ะเนี้ย สงสัยต้องกัดกันทั้งคาบแน่😑
" อ่า นักเรียนนั่งที่เสร็จเราจะมาเลือกหัวหน้าห้องกัน กับหัวหน้ารองน่ะ"เอา แร้วไง
" อ่ะ ครูได้รายชื่อมาแร้วน่ะตกลงเป่น สุกัญญากับ อชิรเป่นแร้วกันน่ะจ้ะ" อั้ยย่ะ! อะรายเนี้ย
" ครูค่ะ อันที่จริง ให้คนอื่นเป่นก็ได้นิค่ะครู" ใครจะเป่นบ้าไปแต่รองหน้ากับมันร่ะ มีหวังสมองฉันต้องระเบิดแน่
"ได้ไง ร่ะจ้ะ ครูให้เพื่อนเลือกแร้วเพื่อนทุกคนออกความคิดเห่นมาอย่างนี้เองน่ะจ้ะ" ครูใจร้ายจัง^~^
"เอาร่ะ หมดคาบร่ะนักเรียนพักกลางวันได้จ้ะ" หมดเร็วจังแต่ก็ดี^_^
"นักเรียนทั้งหมดทำความเคราพ" แร้วจากนั้นเพื่อนก็แยกย้าย อย่างกับมดแตกรัง
"นี้ คุนแก้มป่องไม่ไปกินข้าวรึ" เสียเวรกรรมที่ไหนพูดอี้ก
" แร้วมายุ่งไรด้วยร่ะ" ไอ้หน้ายักนั้นพูดมากอยู่ได้หน้ารำคาญ
"แร้วจะทามไม่ได้หรอครับคุนแก้มป่อง" ใครแก้มป่องกันย่ะ
"นี้พวกเธอสองคนเลิกทะเลาะกันแร้วไปกินข้าวได้แร้ว" ก่อนอะไรๆจะสายไปมากกว่านี้ไอ้เฟมเรยเดินมา ห้ามเพื่อหยุดสงคราม แร้วก็เดินไปที่โรงอาหารกับยัยเฟมนั้นเระ แร้วก็ได้ยินเสียงล่ำลือว่า
" แกๆรู้รึป่าวว่ะ ว่าประธานนักเรียนปีนี้เป่นผู้ชายหล่อมาก ด้วยอ่ะ" นั้นเระค่ะ เดินไปไหนเจอแต่คนเม้าเรื่องผู้ชายกัน
" หรอเขาชื่อไรร่ะแก" เออ ดีๆทามไปเถอะอยากฟัง5555 ก็อยากจะรู้เหมือนกันนิว่าเป่นใคร😁
" ได้ยินว่าน่าจะชื่อ อชิร อะไรนั้นเระ" ห้ะ!อุต่ะ อะไรจะขนาดนั้นหมอนั้นน่ะนะที่จะเป่นประธานตายแน่ๆเรา
" คิมไปเถอะเดี่ยวคนก็เต็มหมดหรอก"เออ ก็จิงของมันนั้นเระ
" อ่าๆๆ" ฉันตอบไปอย่างเบื่อหน่าย
" นี้แก โรงอาหารเขาเป่นอะไรกันรึป่าวเสียง
ดังโคตร" จะไปรู้ไหมว่ะเนี้ย
" จะรู้ไหมฉันมากับแกเนี้ย"
" เออ ลืม"แร้วพวกเราก็เดินไปดูสถานะการ
"นี้เธอ จะเอายังไงกับชุดของฉันพูดมาสิ" มีเด็กผู้หญิงคนหนึ่งพูดขึ้นมา
" เอาที่เธอสบายใจจ้ะ" ผู้หญิงคนที่ สองพูด
นั้นมันไอ้นีวานิไปทำอะไรตรงนั้นน่ะนีวาที่ฉันพูดถึงเขาเป่นเพื่อนฉันอีกคนนะ แร้วฉันก็เดินเข้าไปกลางวงจะว่าอายก็อายน่ะ แต่ไม่มีทางเลือก
" นี้ยัยบ้า เธอเข้ามาทำไมมิทราบ" ยัยหน้าแห้งนั้นถามฉันตอนที่เห่นฉันเดินเข้าไปตรงกลางวง
" ก็มาหาเพื่อนฉันไง ฉันคงไม่เดินเข้ามานั่งซักผ้าหรอกมั่ง จะโง่ก็โง่จิงๆน่ะเธอเนี้ย" ฉันตอบไปกวนๆทำให้ยัยนั้นกรี้ด จนโรงอาหารแทบแตกสลาย ฉันแทบเอามือมาอุดหูไม่ทัน
" นี้นีวาไปเถอะ เดี่ยวจะกินข้าวไม่อร่อยเพราะกลัวว่าจะได้กินกับลำโพงแทน คนอะไรไม่รู้เสียงดังชะมัด" แร้วฉันก็ลากยัยเพื่อนทั้งสามออกมาจะจากตรงนั้น ทุกคนต่างมองมาที่ฉันอย่างแปลกใจ

นายประธานหน้าหวานมัดหัวใจยัยแก้มป่องWhere stories live. Discover now