แสงสีเสียงประการตา นั้นเระค่ะงานบัดดี้ในงานทุกคนต้องมีคู่โดยเฉพาะประธาน มีเกมสนุกๆให้เร่นเยอะมากมาย
" คิม" เสียงใครฟ้ะ ฉันหันไปยังต้นเสียง
"มีไรค่ะ" เขามองมาที่ฉันแร้วทำอึ้ง
"นี้ พ่อคุนจะตกตะลึ่งกับความสวยของฉันอีกนานม่ะ" ฮ่าๆได้แกล้งคนแร้วมันสนุกดี
"อย่าลงตัวเองหน่อยเรย"เขาตอบอ่ะสงสัยอ่ะดิฉันพูดกับใคร ก็มีอยู่คนเดียวนั้นเระค่ะ
"แร้วฉันไม่สวยใช่ม่ะ" ฉันตอบเขาแบบหน้าอ้อนๆเขาหน้าแดงด้วยร่ะ
"กะ...ก็สวย"ฮ่าๆๆ เขาพูดแบบตะกุกตะกักทำหน้าเขินอายด้วย โอ้ย น่ารัก
"นี้จะจีบกันอีกนานม่ะ"ยัยเฟมมา ขัดจริงแม่คุน
"เออๆ อะไรว่ะ"ไวน์พูดแบบอารมณ์เสีย
เขาลากฉันขึ้นไปบนรถคันยาวเป่นวาเรยชื่อรถว่าอะไรไม่รู้ไม่สน พร้อมกับเพื่อนทั้ง4 คน
"ช้าจริงว่ะ" นายเรฟพูดแบบอารมณ์ขึ้นเหมือนจะลงยากแหะ
"เออ กูรอแม่งตั้งนาน" นี้ฉันก็กำลังขึ้นเหมือนกันย่ะ รอนิดๆหน่อยๆทำเป่นรอไม่ได้
"เงียบไป!!" เดี่ยว นี้ฉันไม่ได้นัดนายพูดน่ะ ฉันพูดพร้อมกันกับไวน์ตอนนี้รถกำลังเคลื่อนที่ไปยัง โรงเรียนของเราฉันใส่ชุดเดรสสีทองยาวลากพื้นเรยร่ะ ส่วนเพื่อนฉันก็ใส่ลากสีออกไปให้เขากับบุคลิคกะภาพของตัวเองแต่ใส่ชุดเป่นคู่น่ะ รถมาจอดถึงที่โรงเรียนฉันแระไวน์เดินออกจากรถเป่นคู่แรกเฟมแระเรฟเป่นคู่ที่สอง
นิวาแระฟิวส์เป่นคู่สุดท้าย
แชะ!แชะ!แชะ!
เสียงชัดเตอร์ ถ่ายพวกเราเอิ่มไม่คิดว่าจะมีนักข่าวด้วยแหะ
"นี้นาย ไม่คิดว่านักข่าวจะมาด้วยใครเชิญมาร่ะ
นั้น" ฉันหันไปกระซิบไวน์
"เอิ่ม...ฉันเองเระ" หึ!ฉันโมโหเรยเรยใช้ส้นสูง
ไปวางไว้ที่เท้าของเขา เขาทำหน้างงๆ แร้วฉันก็บดขยี้ลงไปที่เท้าของเขา เขากดเสียงไว้
" ยัยตัวแสบเดี่ยวเจอดีแน่" เขาพูดแบบกัดฟัน
"หึ่ม!ก็ลองดูว่าใครจะแน่" ฉันพูดท้าเขาไป
"ได้!!" พูดจบเขาก็เอียงคอมาประกบปากฉันอย่างรวดเร็ว
"ไอ้บ้า" ฉันได้แต่กระซิบเดี่ยวงานแตก ผ.อ.ว่าจะซวยเขาไปใหญ่ มีแต่คนมองด้วยโอ้ย!คิดแร้วอาย ทั้งอายทั้งเขิน
"ฮ่าๆเป่นไงจ๊ะที่รัก"ไอ้บ้า ยังมีหน้ามาหัวเราะกันอีก ไอ้..
"หึ่ม..ได้แค่นี้เองหรอ" ฉักพูดแร้วเดิมเข้าไปในงาน ใครจะรอให้เขาจูบฉันอีกรอบร่ะ
"เดี่ยวรอก่อนสิ"ฉันไม่พูดคำที่เขาพูดแบบไม่สนใจเรยด้วยซ้ำ แร้วมีเด็กคนหนึ่งมาดักหน้าฉันไว้ เขาเดินมาทันฉันจนได้
"คือ..ขอถ่ายรูปคู่ของพี่สองคนได้ไหมค่ะ" น้องค่ะ ดูหน้าพี่ก่อนค่ะ=_=
"ได้ครับ" ดูคำตอบที่เขาพูดให้กับเด็กสิ
เขาเอามือมาโอบเอวฉันไว้
"กริ้ด..ขอบคุนมากเรยค่ะ fcพี่สองคนมากค่ะ น่ารักทั้งคู่เรย" อ่าว เราไปมีfcตั้งแต่เมื่อไรกันว่ะ ฉันหันไปมองเพื่อน4 คน พวกนั้นก็โดนเหมือนกันกับฉันนั้นเระ
"มี fc ตั้งแต่เมื่อไรว่ะ" ไวน์บ่นออกมา
"อืม.เราเข้าไปในงานดีกว่าเน้อ"ฉันพูดแบบยิ้มแย้มให้เขา เขาก็จับมือฉันแร้วเดินเข้าไปนั่งที่โต๊ะ VIPโต๊ะที่จัดเพื่อเราโดยเฉพาะ
แต่แร้วมันก็ไม่เป่นตามที่หวังกลุ่มผู้หญิงและชาย ขว้างหน้าเราไว้
"พี่ค่ะขอรูปคู่ได้ไหมค่ะ" เสียงแหกปากร้องสนั่นหวั่นไหว เห้อ!ฉันไม่อยากได้แบบนี้
"ไม่ค่ะ พี่ขอความกรุณาถอยออกห่างด้วยน่ะค่ะ
พี่เหนื่อย" ฉันพูดออกไปอย่างอ้อนวอน ฉันพูดจบไวน์ จับฉันเข้าไปประกบปากอีกครั้งแบบรวดเร็ว แร้วถอดปากออก
" พอใจแร้วน่ะะครับ"ไวน์ส่งยิ้มหวานไปให้เขาก็ลาก ฉันเข้าไปนั่งที่โต๊ะ
"กรี้ด!!!!!!!" เสียงดังตามหลังพวกเรามา
ฉันมองไปดูพวกเพื่อนๆฉันที่เหลือ
เฟมและเรฟ
พวกเขาก็ถ่ายรูปตามที่ต้องการแร้วเดินมาหาพวกเรา
ส่วนนิวาและฟิวส์
ยัยนิวาก็มีคนจัดการส่วนตัวของมัน โคตรอิจเรยร่ะ ผู้จัดการส่วนตัวก็ขัดขว้างทุกวิธีทางเพื่อที่จะไม่ให้มายุ่ง แร้วยัยนิวาก็ลากฟิวส์มานั่งที่โต๊ะ
" เอ้ย!แม่งมีแฟนคลับตั้งแต่เมื่อไรว่ะ" เรฟเดินมานั่งอย่างหัวเสีย
"กูก็ว่าอยู่"ไวน์เสริม
"ใครเป่นคนปล่อยข่าวว่ะ" เรฟยกโทรศัพย์ขึ้นมาให้พวกเราดู นั้นมันเป่นรูป คู่ของ 6คน ของพวกเรา แร้วมันมีคำบรรยาใต้ภาพว่า เรา
อยากมีแฟนคลับน่ะเนี้ย รู้กันยัง
"อะไรว่ะเนี้ย" ไวน์พูดขึ้นอย่างหัวเสีย
"ภาพพวกนี้เราเก็บเป่นความลับนิ" นิวาพูด
"เรื่องนี้เราต้องหาคนทำ เพจนี้ขึ้นมาให้ได้มันชั่งกล้านัก" ฉันพูดใส่เพื่อน
"อืม!!" เพื่อนทั้งหมด ตอบรับพร้อมกัน
"เอาร่ะค่ะทุกท่านเรามาเข้าสู่การประกวดคู่รัก
คู่บัดดี้ของเราตอนนี้กันน่ะค่ะ" พิธีกรพูดจบก้จับฉลาก ขึ้นมา
"เราได้คู่บัดดี้ของวันนี้แร้วร่ะค่ะ" พิธีกรพูดอีกครั้ง แร้วทำท่าลุ้น
"คริสและคู่รักของเขาค่ะ" ห้ะ!ฉันถึงกับตก
ตะลึ่ง วะ..ว่าไงน่ะ คริสหรอ ฉันมองไปที่คู่รักของเขา คือ พิมงั้นหรอ
"เอาร่ะ ค่ะคนที่ได้เป่นคู่รักหวานเวอร์ในวันนี้มีสิทธิ หนึ่งข้อที่จะข้ออะไรก็ได้ จะขออะไรดีค่ะ"
ฉันหันหน้าหนี แร้วก้มหน้าก้มตาก็ไม่คิดหรอกว่าเขาจะ ขออะไร แระขอให้มันไม่เกี่ยวกับฉัน
"ผม ขอ จูบ กับ คิม ครับ" ห้ะ!! ฉันไม่จูบกับใครทั้งนั้นเระ ไวน์ถึงกับลุกขึ้นแร้วกำมัด
"แก แก อยากตายใช่ไหม" ไวน์พูดกัดฟัน รู้เรยตอนนี้ อารมณ์เขาขึ้นจนไม่มีใครสามารถทำให้เขาลงได้
"ก็น่ะยังไงดีร่ะ" คริสพูดแบบกวนๆ
"ฉันขอ ปฎิเสธคำขอข้อนี้ค่ะ" ฉันลุกขึ้นจากเก้าอี้ แร้ะตะโกนใส่หน้าพิธีกร
"อ่าวๆ ได้ไงร่ะจ้ะ ทำอย่างนี้ไม่สมกับเป่นเธอเรยน่ะ" ยัยพิมพูดแสก
"อย่ามาเผือกเรื่องของคนอื่นถ้าไม่อยากมานอนจมใต้ตีนฉัน" ฉันพูดด้วยความโมโหสุดขีด
"หึ่ม! ให้มันปากดีได้ตลอดร่ะกัน" ยัยพิมพูดทิ้งท้ายก่อนจะเดินหนีฉันออกไปจากงาน
ฉันก็ยืนเงียบสิค่ะ ไม่ใช่ปากไม่ออกน่ะแค่ไม่รู้จะพูด ยังไง คริสเดินมาตรงหน้าฉัน เขาจับไหล่แร้วจับฉันเาไปประทบฝีปาก ฉันพยายามจะผลักออกแต่แรงที่มีอยู่มันไม่พอ จนไวน์หลุดออกจากภวังความตกใจที่เขาช็อค เขาใช้แรงผลักคริสออกจากฉัน
ตุ้บ!
เสียงหมัดของไวน์เข้าไปที่หน้าของคริสเต็มๆ
จนตริสล้มลงไปกองอยู่กับพื้น
"จับใส่หัวมึงไว้น่ะ อย่ามาอวดดีกับกู ผู้หญิงของ กูมึงอย่าคิดที่จะมาแตะต้อง" ไวน์ชี้ หน้าของคริส ประนามด่าเรยหรอเนี้ย ไวน์พูดจบก็ลากฉันมานั่งที่โต๊ะ ฉันบอกเรยว่าไม่มีหน้าที่จะนั่ง ตรงนี้อีกแร้ว
"โถ่ โว้ย!" ไวน์พูดขึ้นอย่างอารมณ์เสียสุดๆ ทำให้เพื่อน ของเขามารัดเขาไว้คนร่ะข้าง เพื่อพาเขาออกจากงาน
"งานพังออกมาไม่เป่นท่าเรยว่ะ" ยัยนิวาพูดขึ้น
นั้นทำให้ฉันต้องลุกขึ้นยืน ทุกคนจึงมองหน้าฉัน
"รู้สึกไม่ค่อยสบาย ขอตัวกลับก่อนน่ะ" ฉันพูดจบก็เดินออกมาจากงานทันที พร้อมกับเพื่อนอีก 2 คนก็ไม่คิดหรอกน่ะว่ามันจะมาด้วย
"นี้ พวกแกไม่ต้องตามฉันมาก็ได้น่ะไม่อยู่ร่วมงานก่อนหรอ" ฉันถามพวกมันอย่างสงสัย แต่อันที่จริงไม่ต้องสงสัยอะไรหรอก เพราะไม่มีฉันพวกมันเรยไม่อยู่
"ก็แกไม่อยู่ แกจะให้ฉันมีอารมณ์ร่วมงานได้ไงว่ะ" ยัยนิวาพูด
"เออ เลิกพูดแร้วกลับบ้านเถอะ" ยัยเฟมพูด
"แร้วจะกลับยังไง" ยัยนิวา เออใช่จะกลับยังไงว่ะ
"ไม่ต้องห่วงครับ คุณหนู"ฉันหันไปทางต้นเสียงก็พบ กับผู้จัดการส่วนตัวของยัยนิวา
"เอิ่ม...ขึ้นรถเถอะ" ยัยนิวาพูด พวกเราก็เดินขึ้นรถ ไปนั่งที่เบาะหลัง ด้วยความเงียบเพราะต่างคนก็ต่างไม่พูดอะไร ตอนแรกทุกคนดูมีความสุข แต่พอมาถึงงานก็เป่นเรื่องที่น่าเศร้าสะได้
เป่นเพราะฉันสิน่ะถ้าฉันไม่เคยรู้จักคริสมาก่อนมันคงจะดีกว่านี้
"ไม่ใช่เพราะแกหรอกน่าอย่าทำหน้าเศร้าเรย"
ยัยนิวาพุดทำลายความเงียบ
"ใช่ แกไม่ผิดสักหน่อย"ยัยเฟมเสริม
"คุนหนู ครับถึงแร้วน่ะครับ" รถจอดสนิท ฉันก็ลงมาจากรถก่อนเป่นคนแรกแต่ก็ต้องหยุด
สะงัดเพราะไม่คิดว่าจะได้เจอนายที่นี้
"นานจัง หรอตั้งนาน"ไวน์พูด แร้วเขาก็ยิ้มมาให้ฉัน แต่ฉันกลับหลบหน้าเขา
"เคลีย กันเองร่ะกันพวกฉันไปร่ะ" พวกนั้นลงมาจากรถ แร้วรีบวิ่งติดจรวดขึ้นไปบนห้องทันที
ตอนนี้ก็มีแค่เราสองคนสิน่ะ
"นี้ ไม่เป่นไรใช่ไหม" เขาเป่นคนเปิดประเด็นก่อนคนแรก
"อืม ไม่เป่นไรแร้วร่ะ " อุ๊บ! เอาอีกร่ะเขาทำให้ฉันไม่ได้ตั้งตัวเรยน่ะ
" ล้างปากไง จะได้ดีขึ้น" เขาพูดยิ้มแย้มกลับมากให้ฉัน คราวนี้ฉันคงไม่กลัวอะไรแร้วน่ะ
"ขอบคุนน่ะ" ฉันพูดขอบคุนเขา แร้วขึ้นไปบนห้อง
"ฝรรดีน่ะ ที่ร้ากกก" เขาพูดทิ้งท้าย
"อืม เช่นกันน่ะ" ฉันพูดตอบกลับเขา ถึงมันจะเป่นวันที่ เลวร้ายแต่สุดท้ายก็ต้องมาลงเอ่ยด้วยความสุข
