Lobide bizden başka kimsenin olmaması daha çok gerilmeme neden oluyordu.Uzun süre onu izledim ama o bana bakmadı.Saçlarını okşadım gözlerimle ama dokunamadım.Onu sevdiğimi söyledim içten içe ama duyulmadı.Ben öyle sessizce onu izledim.O da yeri.Ama aklı bendeydi biliyordum.Yaklaşık bir saattir burdaydık ama ne gelen vardı ne giden.Sessizliği Barış'ın zil sesi bozdu.
Barış:Efendim baba?
Konuştular ve telefonu kapattı.
Barış:Annemin bacağı kırılmış.İşleri muhtemelen uzun sürecekmiş.Biz odaya çıkalım istersen.Birazdan yemekhaneye ineriz.
Derin:Tamam.
Asansöre bindik ve 2'ye bastım.Asansör 1. kata geldiğinde ışıklar söndü ve kabin sarsılmaya başladı.
Derin:N-ne oluyor?
Direğe sıkıca tutundum.
Barış:Arıza oldu galiba.
Sarsılma durduğunda ışıklar hâlâ yanmıyordu.
Derin:Ne yapacağız?Göremiyorum.
Dışarıdan biri seslendi.
X:Asansör arıza yapmış efendim.Şimdi tamirci çağırıyorum.
Barış:Tamam,bekliyoruz.
Biraz sonra olayın şokunu atlattım ve Barış'a döndüm.Bana bakıyordu.
Barış:İyi misin?
Derin:Evet.
Yere çöküp sırtını asansör kabinin duvarına yasladı.Ben de yanına oturdum.Bir süre sessizlik oldu ve artık dayanamayarak konuştum.
Derin:Ben özür dilerim.
Barış:Önemi yok.
Derin:Hayır,önemi var.Seni seviyorum Barış.Ama dediğim gibi çıkamayız yani..Bak,çıkarsak her şeyi berbat ederim.Benden soğursun.Onun için çıkmak istemediğimi söyledim.Ama bu seni sevdiğim gerçeğini değiştirmiyor.Seni üzmek istemedim.Özür dilerim.
Barış:Bunu baştan söylesen de anlardım.
Derin:Özür dilerim.Söyleyemedim.
Kolunu omzuma attı.
Barış:Tamam.Özür dileme artık.Çıkmasak da bir şey değişir mi?Biz böyle de iyiyiz.
Derin:Biliyor musun?İyi ki varsın.
Elimi tutup parmaklarını parmaklarıma geçirdi.
Barış:Sen de.
