Inlove With The Future You

Chapter 12

I let out a groan. Kanina pa ako nakatayo sa harap ng bahay ni Ashton. I already agreed but there's part of me saying 'You fool! Why did you agreed?' Yun lang ang magagawa ko para sa lahat ng kabutihan ni Mrs. Perks saken. Hindi ko makukuha ang scholarship ko kung hindi dahil kay Mrs. Perks. Hindi sana ako makakapag-aral ng dahil sa kanya. At higit sa lahat, hindi ako makaka-graduate sa college dahil sa tulong nya.

"Wala na talagang atrasan ito." nasabi ko sa sarili bago aki kumatok.

I fidgeted my fingers. Darn! Kinakabahan ako. Bakit kaya?

Minutes passed but no one dared to open. Teka? Nandito naman ang kotse nya kaya sure akong nandito sya. I knocked twice, thrice but nothing happened. Nasaan naman kaya ang damuhong yun? Nasabi naman saken ni Mrs. Perks na nasa bahay lang palagi si Ashton kapag linggo. Linggo naman ngayon. Nasaan kaya yun?

"Yuhoo! Asthon?" tawag ko sa labas pero wala pa din "ASHTON!"

Naupo ako sa hagdan ng bahay niya. Pustpa! Pinagti-tripan ba ako ng damuhong lalakeng yun? Nakakainis na ha! Pasalamat sya dahil nakiusap lang si Mrs. Perks saken. Kung tutuusin, hindi naman talaga ito kasali sa trabaho ko bilang working student. Kung hindi lang talaga malaki ang utang na loob ko kay Mrs. Perks ay nunka na papayag ako. Never!

After three hours . . .

"ARGH! TYLER ASHTON VILLEGAS! GAGO KA TALAGA!" frustrated na sigaw ko

Pinagti-tinginan na ako ng mga kapitbahay nya pati ng mga dumadaan dito. I cursed silently to myself. Wrong timing ba talaga ang pagpunta ko dito o minamalas lang talaga ako? I sigh in disbelief. "Mukhang babalik na naman ako dito bukas." kausap ko sa sarili.

Dahil sa favor ni Mrs. Perks, kailangan kong maging immune sa presensya ni Ashton. Kahit na nanggagalaiti ako sa galit at inis. Pipigilan ko ang sarili ko hanggat makakaya ko. Seconds later, I noticed the sky. Hindi ko namalayan ang oras. Kanina pa akong ala-dos ng hapon dito. Almost five-thirthy na ng hapon. Tss. Naghintay lang ako sa wala. Bakit ba kasi hinintay ko pa ang damuhong yun?

Napagdesisyunan kong maglakad na lang pauwi. Tutal on the way lang ang grocery dito at balak ko ding sa grocery para mamili ng toiletries ko. Wala na din kasi akong extra na pagkain. May natira pa naman akong pera galing sa allowance namin sa school. As much as possible, ayokong gumastos pero ayoko namang tipirin ang sarili ko.

Akmang papasok pa lang ako sa grocery store ay namataan ko si Ashton na may mga nakasunod na lalake at dumiretso sa isang eskinita. Due to my curiosity, I followed them. I tiptoe while following them. Tumatago ako paminsan-minsan kapag may lumilingon sa kanila. Nagulat na lang ako ng tumigil sila at nakita ko ang isang old building.

Sobrang bilis ng tibok ng puso ko. Pinagpapawisan din ng malamig ang kamay ko. Ano ba ang napasok ko? "Bakit ba kasi sinundan-sundan ko pa si Ashton." sising-sisi kong bulong sa sarili

Nanatili lang akong nakatayo habang sinusundan ng tingin ang pigura ni Ashton papasok sa old building na yun. Nakakapagtaka din dahil may naririnig akong malakas na sigawan sa di kalayuan. Nagpalinga-linga ako. I don't get it. Wala namang ibang tao dito dahil mukhang haunted building pa ang building na nakikita ko ngayon.