Inlove With The Future You

Chapter 18

I keep calming myself. Ayokong magalit. At saka, nawiwindang pa din ako sa sinabi ni Chinit kanina bago kami umalis sa condo unit nya. 'Your name is Kiana Heijah Strasbourg.' Ok na sana ito. Maganda naman yung pangalan ko. Ang astig pa nga eh pero yung kasunod nyang sinabi? 'The one and only true love of Sais, Tyler Ashton Villegas.' Kamusta naman yun? Ginu-good time lang ba ako ng dalawang yun o nagsasabi sila ng totoo. Medyo malayo sa katotohanan ang sinabi nila eh. Si Ashton? Imposible! Susmiyo naman.

"Here we are!" anunsyo ni Chinit ng tumigil ang sasakyan sa harap ng hospital. Hospital?

Napanganga ako. "Seryoso ka ba?"

"Of course! Tara na." she get out of the car then dragged me.

Hindi na pinasama ni Chinit si Mico. Its a girl thing daw ito sabi ni Chinit. So, wala na syang nagawa. Hinatid nya lang kami at umalis na din. Mukha namang magtextmate sila ni Chinit kaya bahala sila.

When we reached the front door, the guard approached us, I mean Chinit. "Good morning Ma'am Soh." nakangiti pa nitong bati

"Good morning." bati din nito "Where's uncle Nick?"

"Kadarating lang po five minutes ago." sagot naman ng guwardiya

Tumango-tango pa ito. "I see. Oh, by the way. This is Kiana Heijah Strasbourg."

Gulat naman ang rumehistro sa mukha ng guwardiya ng marinig nyang yun ang pangalan ko. Hindi ko na din nakita ang sunod na reaksyon nito dahil nahila na ako ni Chinit papasok. Kinausap lang nya saglit yung isang nurse bago kami pumunta sa third floor. Nang makarating kami doon, nakita ko ang isang malaking pinto na may nakasabit na signage na 'Dr. Nick Strasbourg.' Agad akong kinabahan ng makita ko ang full name nya. Shocks!

"Well, its now or never." hindi na kumatok pa si Chinit at dire-diretso na itong pumasok sa loob.

May isang lalake na nakatalikod na may suot na white lab gown na uniform ng mga doctor. Base on his features, nasa sixty-plus na ang age nito. "Hi tito Nick!" bati ni Chinit

"I knew it. Ikaw yung dumating. Alam mo bang ikaw lang ang nakakagawa nyan. Sa lahat ng pamangkin ko, ikaw ang may pinakamatigas ang ulo." sabi nito sabay harap samen. Nakangiti pa ito ng tingnan si Chinit pero ng dumako na ang mata nito saken ay nawala agad ang ngiting meron ito kanina. "I-is she...?"

"Yes po tito. She is. I think its the right time." nakangiti pa ding sabi ni Chinit

Without any cue, the dr. already hugged me tightly. "I missed you so much!" rinig kong sabi nito "If your parents are here, I'm sure they will hug you this tight too."

Para naman akong binuhusan ng malamig na tubig. "Nasaan sila?" I can't help but ask.

Pinakawalan nya ako sa pagkakayakap at tiningnan ako sa mata. "The first time I laid my eyes on you, I never doubted that it was you. But unfortunately, sorry to say but they're gone."

"Ano pong ibig sabihin ng 'gone'." kinakabahan ako sa magiging sagot nya

Tiningnan muna nito si Chinit na parang humihingi ng tulong. Dun naman natauhan si Chinit ay nilapitan ako. "Maupo muna tayo Zhe. We'll answer all your questions. Just promise me you will calm yourself as long as you can. Ok?"

Tumango ako at sinunod ang sinabi nya. "Ok." mahina kong sabi. Naupo naman kami sa couch katulad ng sinabi nya.

Nasa kanan ko si Chinit habang nasa kaliwa ko naman si Dr. Nick. "By the way, I am Dr. Nickolaus Strasbourg. Your uncle and your father's oldest brother."