Blind Section A

Chapter 21: Teacher knows it

-Jerrwyn's POV-

Napakaboring sa bahay kaya't naisipan ko munang mag aliw hindi naman sa kinakalimutn ko na ang mga nangyayari sa school, estudyante rin ko kailangang mag libang.

On the way ako papuntang Coffee store upang mag relax, di na ako nag kotse upang di malaman nila Mama't Jerramae na umalis ako. Habang nag lalakad ay naisipan kong mag soundtrip. Kinuha ko ang headset ko bulsa ko't inilagay taenga ko.

[Playing: "Better Than Revenge" By: Taylor Swift]

Time check 8:47 in the evening, kayat madilim na ang paligid street lights nalang ng Subdivision ang nagsisilbing liwagan ko sa daan napakatahimik sa loob nang subdivision mabuti nalang at nadala ko tong headset ko.

O,O nagulat ako sa nahagip ng aking mga mata. Sa gitna nang katamikan ay isang babaeng nakaschool uniform namin ang nakatayo sa ilalim ng di kalayoang street light. Nangangatog ang mga Paa ko pinipigilan ng utak kong maglakad pero ayaw sumunod nang katawan ko.

Limang metro nalang ang agwat namin mas tuminde ang kaba ko nang nakita ko ang hawak hwak niya isang patalim. Nang makalagpas ako sa kanya'y binilisan ko ang lakad ko pero di parin nawala ang tingin ko sa kanya. Dahan dahan siyang lumingon sakin yun bang tinatakot niya muna ako, nagulat ako sa nakita ko. Nakamaskara siya yung maskara nung mga chainsaw killer. Di ko alam pero may kutob akong kilala ko siya sa tindig at height niya parang kilala ko siya pero kahit na ganun di ko nakalimutang tumakbo dahil natakot baka makasunod siya dagdag pa tong music BETTER THAN REVENGE.

Nang makarating ako sa Coffee Store halatang namumutla at natatakot parin ang mukha ko. Pag ikaw ba makakita nang ganun di ka b matakot?

M-miss large Mocha please. sabi ko sa babae.

Di parin mawala sa isip ko yung babae.

-Danielle's POV-

Kasalukoyan akong nasa taas sa kwarto ko.

9 na nang gabe pero di parin ako makatulog kung anu ano na ng mga naisip kong gawin upang makatulog pero wala niisa ang umepekto. Wala na rin akong makatext dahil wala na Venice at segurado akong tulog na si Jerramae. Bigla akong nakaramdam nang lamig eh nakaoff naman yung aircon nilibot ko ang tingin ko upang echeck kung galing san ang lamig eh bukas naman pala ang bintana kaya naman pala.

Tumayo na ako't lumapit sa bintana upang isira ito. Nang makarating ako sa bintana'y nagulat ako nang tumingin ako sa labas isang nakatayong babaeng nakauniform namin pero nakayuko siya. Nanindig ang balahibo ko ewan ko kung dahil sa takot ko sa lamig.

S-sino ka? Mahina kong tanong pero sapat na para marinig niya.

Di siya sumagot imbisa ay inangat niya ang kamay niya, may hawak siyang kutsilyo, tinuro niya ako gamit ang hawak niya at dahan dahan niyang inangat ang ulo niya na mas ikinagulat ko tinatago niya ang mukha sa isang maskara baka siya si Blind pero iba na ang suot niyang maskara. Ewan ko kung ano ang umodyok sakin upang isara ang bintana't tumakbo papuntang kama't binalot ang katawan ko nang kumot.

-Mr. Winsley's POV-

Nahihirapan akong makakuha nang mga clues napakagaling niya. Walang silbi ang mga nakalagay na Spy cams sa classroom bihira nalang kasi ang crime sa classroom. 9 na ang namamatay nakakainis.

Ayon sa mga hawak kong clues ngayon tatlo ang maaring maging killers pero di ko segurado una Lime sunod si Venice at si Myles. Pero taggalin na natin si Venice dahil patay na siya.

*Ding-dong* *Ding-dong*

Nakakapagtaka 4:45 nang umaga may magdodoorbell, napaka naman. Agad kong bumaba't sumilip sa butas nang pinto ko pero wala namang tao.

*Ding-dong* *Ding-dong*

Nakakainis na ah. Binuksan ko yung pinto upang icheck kung sino ang nag doorbell nang bigla akong nakaramdam nang kirot sa may leeg ko parang isang karayom. Biglang naglabo ang paningin ko.

*blag*

Dahan dahan kong minulat ang mata ko. Ibang lugar na to ahh, isang silid na puro bulok na upoan at libro napakadilim.

Anong lugar to nasaan ako? Di ko alam kung ba't ako nandito basta ang huli kong naaalala'y natumba ako sa bahay. Wait ano na nga ba ang oras ichecheck ko san ang oras kaso nakatali ang mga kamay ko sa isang kahoy na upoan.

Biglang bumukas ang pinto. Sa una di ko makilala ang pumasok dahil sa nasisilaw ako di kalaunan ay medyo naaninag ko na siya nanlaki ang mga mata ko na para bang nakakita ako nang multo.

I-ikaw? a-akala ko - - di niya ako pinatapos sa sasabihin ko sana nang bigla siyang sumingit.

Good morning sir, gising kana pala. Sabi niya nakakatakot ng itsura niya kakaiba ang ngiti niya nanlalaki ang mga mata at makapal ay eyebags niya't nakayuko nang bahagya.

A-ano bang binabalak mo? Matapang tanong ko sa kanya.

Pakialamero ka! Detective Neil Winsley at ikaw rin ang rason kung ba't di ko nakuha ang Green Eyes na tulad niyan kasi binagsak mo ako, magsisi ka! sabi niya sakin.

Wala akong pinagsisisihan sa mga ginawa ko! Di ka nararapat maging Top Detective! Pasigaw kong sagot sa kanya.

Matapang ka! Hintayin mo ko babalik ako't uumpisahan natin ang pagtatapos mo! Sabi niyang mas creepy.

Lumabas siya nang room dahil dun nagkaroon ako nang tiyansiyang mag isip kung paano makakatakas dito. Nilibot ko ang mga ko upang maghanap nang mga bagay na maaring makatulong sakin.

Sakto! sabi ko sa sarili ko nang makita ko ang isang lumang aparador basag na ang mga glassdoor nito.

Inangat ko yung upoan at nag lakad palapit sa may sirang aparador. Nilapit ko yung kamay kong nakatali sa may upoan sa basag na glassdoor at nirub ito upang maputol, natagalan ang proseso.

Yess! ang tanging nasambit ko nang maputol yung tali.

Mabilis akong lumabas ng room na yun. Nilibot ko muna ang tingin ko bago tumakbo. Nasa Old Building ako nang PLACA isang napabayaan na gusali dahil sa dito pinatay ang dating Principal nang School lht nang estudyante, Guro at kahit mga heads ay pinagbabawalang pumasok dito kaya napakadumi, sira-sira at malalaki na ang mga damo dito. Pinagawan na nga ito nang pader sa paligid upang di mapasukan nang kahit sino.

-Lime's POV-

6:30 nang umaga nasa school na ako ang swerte namin dahil walang napabalitaang namatay mula sa Section namin.

Napakatamik at problemado ang lahat, hinanap ko si Danielle nakita ko siya sa dulong upoan.

Tumayo ako't lumapit sa kanya.

Oh Danielle? Ba't ganyan ang mukha mo? Tanong ko sa kanya.

Lagi nman ahh. Cold niyang sagot.

No, what I mean is iba yan sa mukha mo noong ibang araw. Explain ko.

Dahil ibang araw yun, sagot niya pero di siya natibgin sakin.

Alam kong may sasabihin ka, sabihin mo na. Pagpupumilit ko.

Lime nakita ko siya, sagot niya.

Sino? Tanong ko.

Si Blind nakita ko siya, mukhang isusunod niya ako. Naluluhang dagdag ni Danielle.

Poprotektahan kita Danielle, di yan maari. Di ko pinakita sa kanya ang takot ko upang di iyon dumagdag sa takot niya imbis ay niyakap ko siya.

- - - - - -

A/N
Guys malapit na ata tong matapos, sana suportahan niyo parin ako.
Hahaha! Keep on Reading, comment and Vote salamat
-
God Bless!
^__^