Blind Section A

Chapter 25: The Past

-Danielle's POV-

Matapos mag sidatingan nang mga Police at kinuha ang mga bangkay bakas parin sa mga mukha nang bawat isa ang puot, pagkatakot at pagkagulat. Hindi maiiwasang mapaisip ako baka ako na ang isunod. Di parin natigil ang mga classmates ko sa kaiiyak.

Infact kilala ko nang medyo ang killer. Di lang ako segurado kung siya na nga ba talaga o siya lang ba talaga.

Muling bumalik sa katahimikan ang classroom dahil sa pagtigil nang mga iyakan pero bakas parin sa kanilang mga mukha ang natuyong mga luha.

K-KUNG NANDITO KAMAN SA CLASS PLEASE ITIGIL MO NA TO! Sigaw ni ni Evie na siyang pumutol sa sandaling katahimikan patuloy, habang nakahawak sa buhok niya. She's getting crazy.

Walang sumabay sa kanya at nagtinginan lang kami. Agad namang tumahimik si Evie't nagpatuloy nag patuloy sa kanina pa niyang gesture hawak hawak ang buhok at tulala.

*rrrriiinnngg* *rriiiinnggg*

Biglang tumunog ang phone ko na siyang sumira sa matahimik na pagdaramdamdam ng buong klase. Lahat sila'y nagtinginan sakin medyo awkward ang kaganapan pero chinneck ko parin kung sino ang tumatawag. Unknown number is Calling?

09123456789 calling......

Nag alangan muna ako kung sasagutin ko ba.

Hello? hanngang sa ginawa ko nga.

Hehe! Hi Danielle! Sagot mula kabilang linya.

Sino to? Tanong ko habang naka taas ang isang kilay.

Ahhm! Bago ko sagutin yan maaari mo bang e'loud speaker yung phone mo! Demanded from the other line. Pinagbigyan ko naman siya

Oh! Inis kong asik. Nagsitinginan ang mga classmates ko sakin. Rinig nila ang pag uusap namin.

Magaling! Kailangan ko pa palang magpakilala. Well ako to si BLIND! Pagpapakilala niya. Binigyan niya ng diin ang pagkakasabi niya ng BLIND. Nagulat ang lahat sa narinig nila. Agad lumapit ang limang sina Lime, Alex, Jerrwyn, Darryl at Raymond.

Ano bang kelangan mo! Halos pasigaw kong tanong kay Blind.

I just want to ask totoo mo bang kaibigan ang mga nasa tabi mo ngayon? Nagulat ako sa niya. Kaya't napatingin ako sa lima binalikan lang rin ako nang tingin ng pagtataka. Yan sila. Dagdag ni Blind.

Ahh? Bakit niya alam ang mga kilos ko kaya't na isipan kong ilibot ang tingin ko sa labas upang hanapin siya. Sinimulan kong tingnan ang Hallway hanggang sa likod nang building na kung saan nakapwesto ang old building. Nanlaki ang mata ko sa nakita ko isang babaeng naka binaculars sa Lumang Gusali at mukhang siya ang kausap ko kasi kahit na malayo ang distansya niya samin ay kitang kita ang hawak niyang Phone.

Oo totoo silang kaibigan! Derechong sabi ko!

Ganun ba? Kaibigan mo bang maituturing ang mga taong tinatago ang totoong ikaw? Di ko maintindihan ang ibig niyang sabihin. Lumingon ako s likod ko napansing di makatingin sakin sina Lime, Alex at Raymond.

What do you mean!? malumay kong tanong.

Hmm! Ganito lang naman yun. Si Lime, Alex at Raymond na itinuturing mong kaibigan ay may malaking sekreto patungkol sa past mo. Hehe diba napaka thrilling? She explain. At parang alam niya ang lahat. Bigla akong nakadama nang galit dahil sa sinabi niya. Di ko alam kong bakit. So okey bye! Ay wait nagustohan niyo ba ang bati ko sa inyo, i mean yung puzzle game? Hehe.

Di na ako sumagot at pinutol ang linya. Agad akong lumingon sa tatlo di sila makatingin sakin. Nag iinit ang pisnge ko iwan ko kung bakit ako nakadadama nang galit. Dahil ba sa mga sinabi ni Blind o dahil sa may nililihim sila saakin. Lime? Anong sekreto? Sabi ko nang mahinahon at pinipigilan na magalit.