-Danielle's POV-
Napakabilis ng araw Monday na naman parang kailan lang ay Friday palang sana matapos na pasokan hindi sa tinatamad akong pumasok kun di para mastop na ang pagpatay ni ng Killer.
Oo, kung maitatanong niyo 'bat di nalang kami mag sipasukan?' Wala paring silbi pupuntahan at pupuntahan parin kami ng mga falcuties sa kanya kanya namain bahay upang piliting pumasok, kung mag rarason kang may sakit mag papadala sila ng nurses sa bahay at kung ma confirm na wala kang sakit ay pipilitin kang pumasok ayaw kasing nilang masira ang Ratings nang school napa maka sarili noh?Ganyan talaga sila.
Kasalukoyan akong naglalakad paakyat nang Classroom. Nagulat ako nang makaakyat sa hagdan ay nasa labas parin sila nang Classroom 'anong ginagawa nila diyan' dahan dahan akong lumapit sa kanila.
Oh ba't nas labas pa kayo? Pagtataka habang inaayos ang bow tie ko.
Di kami makapasok ehh nakay Kyle kasi yung susi. Sagot ni Jerramae.
Ba't di niyo puntahan sa bahay nila? Sabi ko in a concern voice.
Napuntahan na namin pero di pa daw nauwi magkasama daw sila ni Migs. Napunta rin naman kami kina Migs kaso di rin daw pa nauwi. Tugon niya.
Eh ba't hindi rin sila nag punta sa Guard ang tataino rin nila minsa. Umakma akong aalis na pero hinawakan ni Jerramae ang balikat ko.
Ohh saan ka pupunta? Tanong niya
Pupunta sa Guard hihiram ng extra keys ng Classroom, di niyo ba naisip gawin yun? Sabi ko habang natawa.
Ha'la, oo nga noh. Wika ni Jerramae habang nakamot sa batok.
Nag punt kami nang Guard House upang humirap nga ng Susi nang classroom. Nang mahiram na namin iyon ay agad naman kaming bumalik sa classroom para buksan yung pinto.
Habang binuboksan ang pinto.
Oo nga noh? Di natin naisip yun yung Guard House. Rinig ko mula kay Darryl. Royal Section ba kaya to?
Nang mabuksan ko ang pinto'y parang kinurot ang ilong ko sa baho sa loob.
Bwaakk! Ambaho! Napasigaw ako.
Nagulat ang lahat sa inakto ko. Agad rin naman silang naki usisa mga pinoy nga naman alam nang mabaho aamiyin parin. Kanya kanya sila nang reation samantal ang ibang Girls lwera sakin ay agad nag ounta nang CR upng sumuka.
B-bat ang baho sa loob? Tanong ni Jerrwyn. Amoy patay na aso! Dagdag niya.
Mas binuksan ni Jerrwyn ang pinto't lakas loob na napumasok upang buksan ang mga bintana. Nabawasan nang unti ang baho sa loob kaya't nagsipasukan na kami. Pilit kong hinahanap kung saan nang gagaling ang amoy pero wala kong makita. Habang nililibot ang mata koy may nahalata ako 'Ba't naka close ata ang kurtina sa may board eh lage naman yang bukas dati ahh' pero baka naman inayos nng mga janitor kasi di kami nakapaglinis noong Friday dahil nga sa mga pangyayari. Napaka observative ko.
Bryle since nasa harap ka naman pakibukas nga yung kurtina nung board. Utos ni Jerrwyn, di lang pala ako ang nakahalata pati si Vice President. Nag Thumbs Up lang si Bryle.
Sumilip muna si Bryle bago i'open yung kurtina. Ehh may nakasulat! Sigaw niya. Nagtaka nakasulat ehh wala namang nag turo last week paanong may nakasulat diyan.
S-sige buksan mo. Pag aalangang sabi ni Jerrwyn. Lahat kami ay naka abang sa kung ano ang naka sulat sa board parang nag aabang ng pag uumpisa ng palabas sa big screen.
Lahat ay nagulat sa kubg ano man ang naka sulat sa Board. "Humanda icheck ang ilalim ng bawat upoan. May papel". Yan ang nakasulat sa board. Kanya kanyang yuko ang mga classmates ko upang tignan ang ilalim nang kanilang mga chairs.
Ano to? "SA" lang naka sulat sakin. Sigaw ni Evie isa sa mga classmates ko.
Kanya kanya sila nang pagtataka nang mabasa nila ang naka sulat sa bawat papel na nakukuha nila kinuha rin nang iba ang mga papel sa mga bakanting chairs..... 'Wait di kaya isa itong Code' Guys akin na ang nga papel niyo maaring Code yan. Di ko alam kong bat lumabas iyon bibig ko.
Nakita ko silang nagtinginan sakin. Medyo awkward pero agad naman silang lumapit sakin. Nakita ko sila Raymond, Lime , Alex, Jerrwyn at Darryl na parang approve sa sinabi ko.
Isa-isa na nilang binigay sakin ang mga salita. 24 words dahil 24 ang chairs namin. Hinilira ko ang mga papel na binigay nila sa teaher's table.
DITO, DALAWANG, CLASSROOM, LANG, DULONG, NA, KAMI, PUNTAHAN, NG, GAWA, PINTONG, CORNER, NAKAKATAKOT, NASA, KAMI, NIYO, MADILIM, KAHON ,LOOB, KAHOY, SA, NG, SA, MAY
Yan ang mga salitang binigay nila sakin. Alam kong mahihirapan ako nito dahil sa ang daming word nito. Nakatingin sila saking lahat at ang iba tumutulong. Ilang besis naming shenaffle ang words nakagawa na kami nang iba't ibang sentence pero walang mga katuturan.
Kanya kanya kaming hula nang sentence pero minsan may sobra at kulang. 'Ano ba talaga ang hidden message nito.' Pinahirapan talaga kami. Tahimik ang lahat na pinagmamasdan ang mga salita. Wala na atang gustong sumubok.
Hanggang sa. Wait, mukhang nakuha ko siya. Sabi ni Lime habang nilalaro at shinashaffle ang mga Words. At nabuo niya ang sentence na.
"Madilim dito nakakatakot puntahan niyo kami nasa loob lang kami nang kahon na may dalawang pintong gawa sa kahoy sa dulong corner ng classroom"
Nagulat ang lahat sa nabuo ni Lime. 'It make sense, Kahong may dalawang pintong dawa sa kahoy sa dulong corner nang classroom'
Sa aparador! nagulat ako sa sabay naming sigaw ni Alex. Kaya't nagtinginan silang lahat di samin kundi sa aparador sa dulo nang classroom. Bakas sa mga mukha nang mga mukha namin ang pagkatakot.
Nakita kong humiwalay si Raymond at Jerrwyn samin at dahan dahang nag lakad papuntang aparador habang tinatakpan ang ilong kaya't sumunod ako at ang iba. Habang papalapit kami ay may tumitinde ang amoy. 'Maaring galing doon ang bulok na amoy'.
Nasa harap na kami nang aparador ay hinawakan ni Raymond ang nob ng pinto nito. Dahan-dahang binuksan with creaking sound, naka abang ang lahat sa laman nito. Unti unting sumisingaw ang amoy mula sa loob.
Nang mabuksan na'y ng sigawan ang lahat takot at gulat na gulat. Nagulntang ang lahat dahil tumambad samin ang natuba't naglaglagang mga kinarneng katawan buti nalang at mabilis ang pag iwas ni Raymond at di siya nabagsakan. Hiwalay ang katawan sa paa at covered ang mukha nang foil. Segurado akong dalawang katawan ang nakikita ko.
Nilapitan ni Lime ang mga katawan at kumuha nang papel. Marahan niyang tinanggal ang foil na nakacover sa mukha. It's Migs and Kyle. Makalmang sabi ni Lime, maaring sanay na si Lime dahil sa tono nang kanyang pagkakasabi . Nagulat ang lahat sa sabi niya at nagiyakan.
W-wala na! T-tapos tayo na ang susunod. lutay at naluhang sabi ni Lyle.
Maaring wala na nga kaming tiyansang mabuhay. 'Pero hindi kilala ko na siya'.
Maaring siya na nga ang salarin. Pero paano namin siya hahanapin.
****
BINABASA MO ANG
Blind Section A
Misteri / ThrillerIsang Royal Section na nagpatunay na hindi lhat ng masaya sa umpisa ay masaya hanggang sa dulo. Minsan ang MASAYANG UMPISA AY MAUUWI SA MADUGONG WAKAS.